कथुकल्या १४ ( अंतिम भाग )
१ .गडदघटनांचे लिखित, छापील अवशेष
kathaa
(why is there nothing rather than something ???????)
डिस्क्लेमर : सध्या आम्हाला फावला वेळ भरपूर असल्याने आणि ...... आणि....... आणि......... आणि........हा लेख टाकला आहे.आमच्या लेखात कुठलेही वैचारिक धन नसल्याने, विचारवंतांनी ह्या धाग्याकडे दुर्लक्ष करावे, टवाळांनी, टवाळांसाठी काढलेला हा टवाळ धागा आहे.
चर्चा,काव्य ,तंत्रजगत ,भटकंती व अनेक गोष्टी मिपाकरांना आकर्षीत करत आल्या आहेत.मी ही सभासदत्व मिळाल्या नंतर ह्या सर्व भागांवर भटकायचो.
वाद-प्रतिवादांच्या, समरांत इतरांच्या वादात उगाच तोंड घालण्यात एक वेगळीच झिंग असते.
गूढ भाग ५ (शेवटचा)
तुम्हा सर्वांच्या आग्रहाखातर मी उरलेली संपूर्ण कथा या भागात टाकते आहे.
गूढ भाग १: http://www.misalpav.com/node/40024
गूढ भाग २: http://www.misalpav.com/node/40034
गूढ भाग ३: http://www.misalpav.com/node/40049
गूढ भाग ४: http://www.misalpav.com/node/40056
भाग ५
कथुकल्या १३
१. गोष्ट
“पप्पा सांगा न लवकर गोष्ट.”
“ कुठली सांगू बरं… न्यूट्रोफायटा आणि लेडी अॅस्ट्रोनटची ?”
“नको ती बोअर आहे.”
“मग गुरुवरच्या चेटकीणीची ?”
“ती सांगितलीये तुम्ही चारपाच वेळा.”
“बोलकी निळी झाडं, जादुई रोबो, टेट्रोग्लॅमसचं सोनेरी अंडं ?”
“सगळ्या सांगितल्यात ओ पप्पा. एखादी नवीन सांगा न.”
नेफीसने थोडावेळ डोकं खाजवलं.
“ठिकेय एक नवीन गोष्ट सांगतो. पृथ्वीवरच्या माणसांची.”
“चालेल.”
शेनॉय गोष्ट ऐकायला सावरून बसला.
कथुकल्या १२ अद्भुतिका ( फॅण्टसी ) विशेष
१. आयला
ऑफिसला जाण्याआधी कश मारावा या हेतूपोटी नागेशने सिगारेट बाहेर काढली. पण लायटर पेटवताच त्यातून हिरवट रंगाचा चमकदार धूर बाहेर पडला. थोड्याच वेळात धुराचा छोटासा ढग तरंगू लागला अन ढगातून जिन प्रकट झाला.
“हॅपी न्यू इयर मेरे आका. बोलीये क्या हुक्म है “
नागेश आश्चर्याने पाहू लागला
“तू जिन आहेस ?!!”
“हो हुजूर.”
नागेशने स्वतःला एक चिमटा घेतला.
“हे स्वप्न नाहीये मालिक.”
“पण तू लायटरमधे कसाकाय ? जिन तर जादूच्या दिव्यात सापडतो ना”
“बरोबर. तो मोठा जिन… बड़े भाईजान. मी छोटा जिन.”
“आयला असंही असतं का ?”
कथुकल्या ११
१. तुझ्याविना…
कथुकल्या १०
१. अपघात
रात्रीचे अकरा वाजले होते. अशोक पानसे त्याच्या अंधाऱ्या बेडरुममध्ये बसलेला. झोपणे तर दूर, गेल्या एक तासापासून तो जागचा हललाही नव्हता. तो अॅक्सीडंट राहून राहून त्याच्या नजरेसमोर येत होता.
सिग्नलचा दिवा लाल झाला पण तो घाईगडबडीत होता, दिव्याकडे लक्ष न देता त्याने गाडी सुसाट पुढे पळवली. त्याच्या उजव्या बाजूचा सिग्नल केशरी झाला. पुढच्याच क्षणाला वाहनांचा लोंढा अन त्याच्या अग्रभागी असलेला बाईकवाला वेगात समोर आला. ब्रेक दाबायचं कुणालाच जमलं नाही. धडक बसली अन बाईकवाला दूरवर फेकला गेला.
कथुकल्या ५ ( विज्ञानकथा स्पेशल )
१. टेस्ट सब्जेक्ट
नाकातून परत रक्त यायला लागलं. मी खिशातल्या रूमालाने नाक पुसलं. कमाल आहे, यावेळचं रक्त लालऐवजी काळपट दिसत होतं. कदाचित रस्त्यावरच्या उघडझाप होणाऱ्या दिव्यांमुळे तसं दिसत असावं.
“मुव्ही आवडला का रे?” प्लियानीने आपला रेशमी हात माझ्या गळ्यात टाकत विचारलं. ती माझ्या इतकी जवळ असूनसुद्धा तिचा सहवास मला जाणवत नव्हता. पण परफ्युमचा मंद मोहक चंदनी सुगंध मात्र मनाला मोहवून टाकत होता. हा सुगंध मला पृथ्वीची आठवण करून देतो.
“तुला मुव्ही आवडला का ?” तिने परत विचारलं.
नवसंजीवनी
वसंजीवनी
बंकिमचंद्र शरतचंद्र विमलरा^य यांचा बंगाल| साँदेश‚ रसगुल्ला‚ कालाजामून यांचा मिठास्वाद म्हणजे बंगाल| नझरूल इस्लामांच्या कवितेतला दुर्गेचा अवतार धारण करणारा बंगाल| रक्तपदमा आणि जमुना यांचा लपंडाव म्हणजे बंगाल| मां^च्या कोमल छायेतील बंगाल| कधी सख्यांच्या एका कौतुकाच्या धापेचा बंगाल| तर कधी भाभींच्या गोड थट्टेचा बंगाल……
कथुकल्या ४ + ?
१) 0101….( शशक)
फक्त पैशांसाठी मी या प्रयोगात सहभागी झालो होतो.
माझ्या बधिर कवटीला छिद्र पाडतांना डॉक्टरांनी मला जागंच ठेवलं. त्यांनी डोक्याच्या वेगवेगळ्या भागांना केबल्स जोडले. मेंदूच्या शुभ्र करड्या रंगात केसांएवढ्या बारीक केबल्सचा लाल रंग मिसळून गेला. त्या असंख्य केबल्सचं दुसरं टोक जोडलं गेलं सुपरकॉम्प्युटर्सना.