नको ना रे
नको रे नको
नको म्हटलं ना
नको
नक्को ना. नको.
अं हं
न
नको
न न
नको
नक्को ना रे
नको
नको रे नको
नको म्हटलं ना
नको
नक्को ना. नको.
अं हं
न
नको
न न
नको
नक्को ना रे
नको
काल झोपता झोपता, वेळ बाराची आली.
आमच्या बालकानी काल, जरा लै(च) रात केली.
अडीच वाजता पुन्हा,बालकाला आली जाग
त्याला वाटलं,अंथ-ऋण नव्हे..ही तर बाग!
बागडू लागलं,खेळू लागलं,
माझ्या हिच्या अंगावरून,मुक्तपणे लोळू लागलं!
बरच खेळल्यावर मग, त्यालाही पेंग आली.
पण तोपर्यंत आमची ,पहाट लाले लाल झाली.
मेली झोप, मोडून अंगं!
मीच दिली मग, कोंबड्यासारखी बांगं!
अश्या अवस्थेत, उठून आवरायला,
झुलतच मी गेलो, टॉवेल धरायला!
धरला टॉवेल ओ-रडली ही,
मला म्हणते, "गाऊन सोडा...शीSssssss!"
योगायोग पण कसे येतात. भाषण स्वातंत्र्याप्रती औरंगजेबाच्या असहीष्णूतेमुळे शीरच्छेद झालेल्या सरमद कशानी या १७ व्या शतकातील सदगृहस्थाबद्दल याच आठवड्यात लेख लिहिला. लेखास आलेले काही प्रतिसाद मोठे रोचक होते.
काहीजणांना औरंगजेबाची न खोडता येणारी उणिव समोर येते आणि औरंगजेबाच्या जे व्हाईट वॉशींगचे (उदात्तीकरणाचे) प्रयत्न उघडे पडतात ही बाब पोळली.
यजमा'ण :-" काय गुर्जी, एव्हढ्यातच अलीकडे लग्न झालं म्हणे तुमचं!? "
गुर्जी:-" हो!!!"
यजमा'ण :-" आणि मुलगाही झाला लगेच! "
गुर्जी:-" हो!!!!! "
यजमा'ण :-" उशिरा होऊन बर जमलं(लवकर!) "
गुर्जी:-"!!!"
यजमा'ण :-" ह्या ह्या ह्या...15 ओव्हर झाल्यावर उतरलात खेळायला! "
गुर्जी:-" (दु दु दु दु!!!) "
यजमा'ण :-" तरी फास्टेस्ट फिफ्टी झाली की(तुमची!) "
गुर्जी:-" (लउल्लूल्लूल्लूऊ) "
यजमा'ण :-" भाग्यवान आहात. "
गुर्जी:-" हो!!!!!!! "
भोपळ्याने सर्व भाज्यांना दमात घेतलं
सांगितलं मी आजपासून आहे तुमचा राजा
शेपू पालक सर्वानी शेपूट घालून मान दिला
अन बनल्या भोळी प्रजा
शेपूला केला मंत्री त्याने
पालक झाला प्रधान
धुसफुसणारी भेंडी वझीर केली
देउनी खास सन्मान
कसेबसे ते राज्य उभारले
कांदे बटाटे रुसले
संख्येने ते जास्त म्हणोनि
आरक्षण मागत सुटले
कोथिंबीरही मिरचीसंगे चूल मांडते वेगळी
कडीपत्ताही राग आळवतो तर पुदिन्याची बंडाळी
वांगे आपले अलिप्त तेथे , ना कसलीही चिंता
गनिमीकावा गवार वापरते , वाढवत सुटते गुंता
लाल करा ओ , माझी लाल करा
येता जाता लाल करा
पुसा मला तुम्ही येता जाता
पुसूनि पुरते हाल करा ,
लाल करा ओ लाल करा
येता जाता लाल करा
भजा मज तुम्ही भाई दादा
तुमचाच राहीन , हा पक्का वादा
गॉड बोलुनी बेहाल करा
लाल करा ओ माझी लाल करा
येता जाता लाल करा
समजू नका मज ऐरागैरा
नीट बघून घ्या माझा चेहरा
या गोंडस, लोभस मित्रासाठी
प्रेमाची पखाल करा
लाल करा ओ माझी लाल करा
येता जाता लाल करा
नका कटू कधी बोलत जाऊ
बनेन मग मी शंभू न शाहू
असा पिझ्झा बेस द्या मज आणुनि
सजविन मी जो चीझ टॉपिंगज् ने
बेक करुनि त्यास ओव्हन मध्ये
खाईन मी तो आनंदाने
थिन क्रस्ट वा थिक असो वा
मिट असो वा मिटलेस असो वा
शर्करावगुंठित सोडयासंगे
खाईन मी तो आनंदाने
हाय कॅलरी लो फायबर
तयाला एक्स्ट्रा चिजचा थर
पोषणमूल्ये असो नसो वा
खाईन मी तो आनंदाने
मिट लव्हर्स वा मार्गारिटा
वरती एक्स्ट्रा चीझ मारा
नानाविध टॉपिंग्ज संगे
खाईन मी तो आनंदाने
चीज असो वा व्हेजि असो वा
स्मॉल मीडियम लार्ज असो वा
चिकन टिक्का वा चिकरोनी
खाईन मी तो आनंदाने
भिती तुझ्याउरी पण,उमजे तुलाच नाही.
या अवसानाचा,का भार व्यर्थ घ्यावा?
धाग्यात मांडताना,कुंठते निवांत मती.
या मूढ तारस्वरांचा , सांग काय बोध घ्यावा?
फेके जिव्हारी तूही , दुसराही परजे भाला .
मधल्या वाचकांचा, असा काय अपराध देवा?
सोडून नेक वाट,चळते बुद्धी जराशी.
मग अशांत त्या मिपाशी,कोठून नूर यावा?
जमले मिपावरी हे, गोंगाट भाट सारे.
नाहिरे कसे म्हणू मी? का नुसताचं स्वार्थ पहावा!
आता मौनवदनी, सोडून देतं आहे.
विझली फुण्गी जरी ही,नित-मात्र दक्ष पहारा!
प्रेर्णा - http://www.misalpav.com/node/41514
अनंत यात्री - प्रथम तुमची क्षमा मागतो. आज विडंबनाचा मूड आहे. या नादान बालकाला क्षमा करून तुमच्या अनंत यात्रेमध्ये सर्वांसोबत मलाही सामावून घ्याल अशी अपेक्षा करतो.
बघ जरा पोळीत माझ्या काय आहे….
भू नकाशा लांघणारे चित्र आहे
टोचण्याला चांगलेची शस्त्र आहे
तप्तसूर्याने जळाले सर्वत्र आहे
सक्तीच्या खाण्यात गलीत गात्र आहे
कवळी शाबीत गळती नेत्र आहे
शत्रूला कापेल ऐसे अस्त्र आहे
अंत ना आदि असे अजस्त्र आहे
प्राण लवकर घोटणारा मंत्र आहे