कविता

नादमय सरसर
कोवळ्याशा वाटेवर
कोवळ्या सहा पायांची
चाल होई भरभर

एकामागे दुजा चाले
पुढचे न पाहताना
पुढच्याचे ध्यान नाही
पुढे पुढे चालताना

कधीतरी भांबावून
पुढचा जागी थिजतो
हरवल्या मागच्याला
चार दिशांत शोधतो

मागलाही नकळत
गेलेला पुढे जरासा
थबकून तोही टाके
पुढच्यासाठी उसासा

क्षणातच पुन्हा होई
नजरेत त्यांची भेट
हुश्श मनात करूनि
चालू पुढे त्यांची वाट

- संदीप भानुदास चांदणे (मंगळवार, १५/०७/२०२५)

आकाशातले चंद्र तारे, हे जगाचे गुरु सारे
जमिनीवरचे पाणी वारे, हे जगाचे गुरु सारे ||

उंच पर्वत, खोल दरी
हळू जोरात वाहणारी नदी
हे म्हणती, मानवा शिका रे
जितके श्रम तिथेच यश सारे ||

पक्षी, प्राणी, वृक्ष आणि कीटक
ते शिकवती, आयुष्य बिकट
चिकाटीने पुढती जाता
होते सगळे सरळ सुलभ ||

हे सगळे मनुष्याचे गुरू
जन्मास येता होई शिक्षण सुरू
बालक असो वा वृद्ध जर्जर
शिकणे त्याचे न संपते खरेतर ||

त्या शिक्षणा देती मूर्त आकार
ते आपले गुरू साकार ||

अ पासून शिकवता बाराखडी
कधी वापरावी लागते छडी ||

आषाढी एकादश,
भक्त कासावीस,
विठ्ठलाची आस,
दर्शनाची ||

उचंबले मन,
हरपले भान,
लागलेच ध्यान,
पांडुरंग ||

वैजयंती सुगंध
तुटे भाव बंध,
वैष्णव ते धुंद,
नाचण्यात ||

टाळ मृदुंग धून,
विठ्ठला चे गुण,
भजन आतून,
कीर्तनात ||

नाचे वारकरी,
तुळशी हार करी,
भवतारु पारकरी,
कृपावंता ||

कसा भक्तीरंग,
बाजीगर दंग,
पाहता अभंग,
लेखणीत ||

गेले द्यायचे राहून.....,
म्हणत आयुष्य Mute केलं
प्रारब्ध, नशीब म्हणत .....
कण्हत,कण्हतआयुष्य Cute केलं

जगण्याची मजा काय विचारता?
स्वतःच्या मनाला mute करून,
दुसऱ्यांच्या अपेक्षांना like करत जगतोय...
Wi-Fi शिवाय चालणाऱ्या मोबाईलवर
Google करून बघतोय!

घे भरारी,स्काय इज द Limit....कुणीतरी greet केलं
मागे वळून बघता, काय miss न् काय Meet केलं ....

इच्छा,आकांक्षाना फाट्यावर मारत
Telling lies करतोय....
worried असलो तरी हॅप्पीली married म्हणतोय.

पाऊस यंदा खरच माझ्या, मनासारखा पडतोय .
इकडे तिकडे पळता पळता मध्येच . . , आंगणात थबकतोय !

बराच चिखल मग बरेच उन्ह
मग मधेच रिपरिप , टाकते नाहवून
निसरडा कधी , गच्च ओला
क्षणात रस्ता भिजवतोय !

पाऊस यंदा खरच माझ्या ,मनासारखा पडतोय . ॥ १ ॥

गच्चीत कधी तोच एकटा , मी मोठा तो धाकटा ,
तरिही अंगावर आणवून काटा
मोठ्या भावासारखा घाबरतोय !

पाऊस यंदा खरच माझ्या , मनासारखा पडतोय . ॥ २ ॥

तिचे बोलणे खरे करते
ती असे नखरे करते

पिझ्झा बर्गर नेहेमीचे पण
जेवण सुद्धा बरे करते

राग नक्की झूठ असावा
प्रेम बहुदा खरे करते

मिठी मध्ये घेते आणिक
हट्ट सारे पुरे करते

उन्हाळ्याची सुट्टी संपली. शाळा सुरू झाल्या. वसंत ऋतूत जशी पालवी फुटते ,आनंदाचे वातावरण निर्माण होते तसाच उत्साह, उर्जा शाळेतल्या मुला मुलीं मधे असतो. आई बापाची लगबग,तगमग, व मुलांचा उत्साह बघताना काही पंक्ती सुचल्या.मोठी मुले आपापल्या मित्रांबरोबर पुनर्भेटीचा आनंद घेत होते तर पहिल्यांदाच जाणारी,छोटी आई बापाला बिलगुन होती.

घ्या कविता...

'कॅश'वंत वर्मा,
भोग आता कर्मा,
महाभियोगधर्मा
सामोरी जा ||

जर दिला राजीनामा,
तर नाही काजीनामा,
सांग तुझा कारनामा,
निवृत्ती जा ||

न्यायाधीशाच्या घरी रोकड,
आता तो शोधतो बोकड,
जो घेईल खांद्यावर जोखड,
वाचवण्या ||

संसदेत घेराव,
मांडला ठराव,
तरी हे राव,
ढिम्म नाही ||

न्यायाधीश यशवंत
पकडला गेला 'कॅश'वंत
आता करणार बस वंत
घरातच ||

ते मागत गेले
आम्ही देत गेलो,
ते हागत गेले
आम्ही होतो मेलो ||

लाखो रुपये हुंडा
'कस्पटा'समान दिले,
त्यांचे काम मा(ह )गवणे
आम्ही भरली बिले ||

आता वकील
करतील चारित्र्य हनन,
व्यर्थ ठिकाणी
हृदय गुंतले तन मन||