प्रेम कविता

तुझी वाट

चांदणशेला's picture
चांदणशेला in जे न देखे रवी...
23 Jul 2020 - 5:00 pm

तुझ्या वाटेवर उभा मी एकाकी
डोळे मुके होऊन झाली नजर बोलकी

चोरपावलाने हळूच तू येऊन जा
पाखरांचे उदास सूर घेऊन जा

जाग्या झाल्या भोवती रानसावल्या
आकाशवाटा ढगांना बिलगून बसल्या

जीवघेणी ओढ तुझी प्राणात दाटली
क्षितीजावर उभी राहीली मावळतीची सावली

पापण्यांच्या पंखात अश्रूंचे घन भरले
प्रितीची आग ह्रदयात ठेऊन गेले

प्रेम कविताकविता

आणि अश्या वेळी

कौस्तुभ भोसले's picture
कौस्तुभ भोसले in जे न देखे रवी...
26 May 2020 - 2:02 pm

आणि अश्या वेळी,
चंद्राने लपायला हवं ढगांआड...
अन लपेटून घ्यायला हवं आपण,
भोवतालचं गुलाबी धुकं...
एकमेकांच्या श्वासांमधून
उधळायला हवीत,
प्रितीची गंधफुले...
घट्ट मिटायला हवीत,
डोळ्यांची नक्षत्रं...
टेकवायला हवेत
गुलाबाच्या पाकळ्यांप्रमाणे,
ओठ एकमेकांवर...
आणि मग पहावं,
श्वास रोखले जातात की;
हृदय धडधडायचं थांबतं..?

-कौस्तुभ

कविता माझीप्रेम कवितामाझी कवितामुक्त कविताकलाकविताप्रेमकाव्य

चांदणरात

कौस्तुभ भोसले's picture
कौस्तुभ भोसले in जे न देखे रवी...
9 May 2020 - 4:14 pm

पैजणी चांदणरात
तुझ्या स्पर्शात
हे प्राण घेऊनी आली...
स्पर्श संदिग्ध
जरासे मंद
गुलाब फिरले गाली...

ढवळते वारा
छेडील्या तारा
आकाश असे सचित्र...
उधळती रंग
पसरले गंध
हे भास मला विचित्र...

उरी मोगरा
प्रसविते झरा
तुझी मधुर काया...
क्षणाची भूल
उठविते झूल
निळी सावळी माया...

- कौस्तुभ

प्रेम कविताशृंगारकविताप्रेमकाव्य

(वळण)

माहितगार's picture
माहितगार in जे न देखे रवी...
29 Mar 2020 - 6:37 pm

(विडंबनच आहे, ह. घ्या. हे.वे.सा.न.ल.)
.
.
.
.
महापुरुष आणि तीर्थस्थाने
बाप आणि आई
डोळ्या समोर आली नसतील तर नसू देत

gholmiss you!अदभूतअनर्थशास्त्रअभंगआगोबाआता मला वाटते भितीआरोग्यदायी पाककृतीकखगकधी कधी निसर्गाला सुद्धा रंग खेळण्याचा मोह आवरत नाही आणि मग सुरु होते रंगांची किमया मनाला प्रसन्न करणारीकविता माझीकाणकोणकालगंगाकाहीच्या काही कविताकैच्याकैकविताकॉकटेल रेसिपीकोडाईकनालगुलमोहर मोहरतो तेव्हाजिलबीतहाननागपुरी तडकाप्रेम कविताप्रेरणात्मकफ्री स्टाइलभावकविताभिजून भिजून गात्रीभूछत्रीमनमेघमाझ्यासवेमुक्त कवितारतीबाच्या कवितारोमांचकारी.विठोबाविडम्बनविराणीशेंगोळेसांत्वनासोन्या म्हणेहझलहिरवाईहास्यअद्भुतरसप्रेमकाव्यमुक्तकविडंबनविनोदइंदुरीपुडिंगमटणाच्या पाककृतीमेक्सिकनरस्सारायतेलाडूवडेवन डिश मीलव्यक्तिचित्रक्रीडामौजमजा

तुला बापू म्हणू की बाप्या ?

माहितगार's picture
माहितगार in जे न देखे रवी...
3 Mar 2020 - 10:26 am

तुला बापू म्हणू की बाप्या ?
स्वतःच्याच
स्खलनशीलतेने
असुरक्षीत
ईतरांनाही
असुरक्षीतता वाटणारा
तुला बापू म्हणू की बाप्या ?

जीवातला शिव
भुकेला प्रणयाच्या लीलेला
निसर्ग सुंदर प्रकृती
मायेच्या प्रितीला

अनर्थशास्त्रइशाराकखगकोडाईकनालगुलमोहर मोहरतो तेव्हाझाडीबोलीतहानप्रेम कविताकविताप्रेमकाव्य

मानव प्रगल्भ अनसुय कधीच होणार नाही ?

माहितगार's picture
माहितगार in जे न देखे रवी...
28 Feb 2020 - 6:21 pm

"असुं"या च्या जिद्दीने
व्यवहार सिद्ध होतो
असूया घर करते
सुंदर सत्यास कडवट मानत
खुले विनाअट प्रेम पारखे होते

कल्पना आणि विचार करा..

एकपत्नी व्रताचे बंधन तोडून
राधेकडे पाहिल्या बद्दल ..

सीता रामाची
अग्नी परीक्षा घेते
रेणुका जमदग्नीचा
प्राण मागते
अहल्या गौतमास
पत्थर होण्याचा
शाप देते

दुसरी बाजूप्रेम कवितामुक्त कवितावाङ्मयशेतीशृंगारसंस्कृतीधर्मकविताप्रेमकाव्यसमाज

ग चांदण्यांनो

चांदणे संदीप's picture
चांदणे संदीप in जे न देखे रवी...
24 Feb 2020 - 11:27 am

नका ग चांदण्यांनो
नका येऊ खिडकीत
तिच्या मनाचा ठाव
सांगा येऊन पडवीत

सांगा तिच्या गाण्यात
का, आहे नाव माझे?
माझ्याविन विरहाचे
का, सोसते ती ओझे?

ठावे तिलाही आहे
का, रात्री कवितांचे
येती जथ्थे, जाती
स्वप्न गाऊन उद्याचे?

आतूर प्रीत आत
रोज झुरते उरात
सांगा तिला हे सारे
चमचमत्या सुरात

तिचे चालणे बोलणे
भास होऊन छळते
लय श्वासांची तेव्हा
आठवांशी अडखळते

सारे आठव आठव
युगांच्या जणू फेऱ्या
रेखू पाहती नशीबाला
तळहातावर कोऱ्या

कविता माझीप्रेम कवितावाङ्मयकविताप्रेमकाव्य

एकदा प्रेमी राधा कृष्ण होऊन पहावे.

माहितगार's picture
माहितगार in जे न देखे रवी...
19 Feb 2020 - 4:05 pm

ज्या कृष्णांना राधा नसतात
आणि ज्या राधांना कृष्ण नसतात
त्यांनी काय करावे ?
ज्या कृष्णांना राधा असतात
आणि ज्या राधांना कृष्ण असतात
त्यांचे मनोमन कौतुक करावे
त्यांच्या प्रेमाच्या पावित्र्याचा
आदर करावा किमान राधेच्या
चारित्र्याचे उगाचच जज बनू नये.

आरोग्यदायी पाककृतीकालगंगाकैच्याकैकविताखिलजी उवाचप्रेम कविताफ्री स्टाइलमुक्त कवितारतीबाच्या कविताशांतरसप्रेमकाव्यमुक्तक

एका उदास संध्याकाळी

पाषाणभेद's picture
पाषाणभेद in जे न देखे रवी...
5 Feb 2020 - 8:12 pm

एका उदास संध्याकाळी
कोणी गात होती विराणी ||

शब्दांत अशी आस नव्हती
चाल नव्हती अशी कोणती
धारही नव्हती त्या शब्दांना
तरी काळीज जाय चिरूनी ||

संधीप्रकाश निळा जांभळा
खालून गेला वर आभाळा
कुंद हवा अन वारा पडला
हवेत सूर राही भरूनी ||

धिरगंभीर सूर कवळूनी
गीत हृदयीचे आळवूनी
उलगडे आर्त सरगम
भरूनी राहिली कानी ||

- पाषाणभेद
०५/०२/२०२०

प्रेम कविताविराणीशांतरसकविताप्रेमकाव्य

वणवा

चांदणशेला's picture
चांदणशेला in जे न देखे रवी...
21 Jan 2020 - 10:10 pm

गाव माझं सारं पेटलं
फुलांचं रान होरपळून गेलं

कुणी घातला हा विषारी विळखा
सोडूनी गेला कुठे दूर सखा
पापण्यांकाठी दु:ख ओलं थरथरलं

सुना झाला हा हिरवा मळा
जाळला कुणी माझा सुर्य कोवळा
डोळ्यांत आभाळ निळं गहिवरलं

केला तुझ्यासाठी प्राणाचा आडोसा
उरात भडकलेला वणवा विझवू कसा
देहात साऱ्या आठवणींचं जहर पांगलं

प्रेम कविताकविता