पुर्वपिठिका
भडकलेल्या तपास अधिकाऱ्यांनी माझ्या खाजगी पर्णकुटीचा नाजुक दरवाजा दयाच्या मदतीशिवाय सहजपणे तोडला आणी आत घुसुन मला व बुसाबाला खेचुन एकमेकांपासुन वेगळे केले त्यावेळी आमची तीन दिवस आणि तीन रात्रींसाठी लागलेली अखंड रूदन समाधी भंग पावली!
पेर्णा
मित्रों......
तुम्ही म्हणालात, लॉकडाऊन मुळीसुध्दा आवडत नाही.
व्हायरस फिरतोय सगळीकडे, घरी निवांत बसवत नाही.
ऐकून इकडे माझ्या समोर काळे फंगस दिसू लागले
प्रवचणार होतोच नॅशनली पण व्हीसीवर भागवून दिले.
लॉकडाऊन म्हणजे शहाणपणा, माझ्या वस्तादीत तुझी कुस्ती
लॉकडाऊन म्हणजे सिरमची लस, अर्धी महाग अर्धी सस्ती
लॉकडाऊन म्हणजे तत्वज्ञ मी, थोडा गुरु थोडा टागोर,
लॉकडाऊन म्हणजे अठरा तासाची लावत बसतो रोज लगोर.
यज्ञास बैसलों आम्ही
आहुतीचा मान घ्यावा
भरा झोळी माझीच फक्त
भरभराटीचा आशिष द्यावा
अवकाळी पाऊस , भूकंपाची जोड त्याला
घरे पडली भूकंप येता , पडल्या दगड आणि विटा
त्याच चोरुनी यज्ञ मांडला
आता आहुतीसाठी आटापिटा
तिथे दूरवर चूल पेटली
राखण करती दोन मशाली
भाकरी रांधण्या तिथेच बैसली
सुन्न चेहरा घेऊन माउली
महत्प्रयासे पार मशाली
आता राहिली फक्त माउली
तिला एकदा का आडवी केली
आहुतीची मग चिंता मिटली
माऊलीचा भोग चढवितो
जगणं आलंय जिवा
क्षुब्ध व्हाल अशी आस धरितो
आला रे आला कोरोना आला
कुठे राहिला तो आंदोलनवाला
दंगली साऱ्या हवेत विरल्या
देश आपसूक शांत झाला
यापूर्वी कधीही असा कुणी
घेतला नव्हता धसका
दंगेखोरांना कोरोनाने येऊन
दाखवलाय चांगलाच हिसका
रस्त्यावर उतरून साले
नाचत होते नंगानाच
कोरोनाच्या भीतीने ठेवलीय
त्यांच्या मानगुटीवर टाच
जीव घेणाऱ्याच्याच आता
पोटात गोळा आला
शांतप्रिय लोकांच्या मात्र
जीवात जीव आला
आला रे आला ,,कोरोना आला
कोरोनाच्या येण्याने मात्र भारत प्रकाशात आला
धर्म इथे बेताल झाला
उठतासुटता जहाल झाला
वापरले कैक रंग त्याने
कोथळा बाहेर येताना मात्र लालच झाला ...
किती चढले सुळावर त्याच्यानावे ,
मारणारे गनीम आणि मरणारेही ..........
पाळणारे , जाळणारे , बघणारे अन भडकवणारे
पण .........जो तो हलाल झाला
जन्नत नसीब झाली कुणा
तर कुणी स्वर्गात पोहोचले
अरे पण त्यांचे काय झाले असेल ?
ज्यांच्या जाण्याने , उभे घर पोळले
अपराध कुणाचा , कुणी भोगला
कामकऱ्याला जागेवरी ठोकला
मर्दुमकीचा झेंडा मिरवुनी
हिरवा भगवा पुढे नाचला
हिजडे हरामी धर्मवेडे
भादरायला हवे वाढलेले, भादरायला गेलो
न्हावी होता बिझी म्हणून पेपर वाचू लागलो
पेपर वाचता वाचता एक जाहिरात बघितली
होती तशी छोटी पण लक्षात बाकी राहिली
नंबर आला जवळ म्हणून पेपर घेतला छाटून
न्हावी होता मग्न कामात , दिला खिशात ढकलून
भादरवुन थेट घरी मी अंघोळीला गेलो
जाहिरात तशीच खिशात पडून , विजार मागे सोडून आलो
दुसर्या दिवशी आरोळीने जाग मला आली
मला वाटलं मनातल्या मनात, आमची हि खपली
उभा राहिलो बघण्यासाठी , बघतो तर हे काय
जाहिरातीचे पान हाती घेऊन डोके पिटत होती हि बाय
सरकारचे डोकं नक्की ठिकाणावर आहे काय ?
अरे देवेंद्रा , तुला झालंय तरी काय
चुलीत गेली प्रगती सारी
ठेव ती मेट्रो तुझ्याच दारी
मुक्यांचा जीव तुला खाऊ वाटला काय
सुधीर राव आहेत कुठं ? झोपलेयत कि काय ?
किती घरटी उखडली ते त्यांनाच ठाऊक नाय
रात्रीचा दिवस इथं पहिल्यांदाच उजाडलाय
सामान्यांच्या लढ्यास अशी किंमत ती काय ?
जास्त आवाज केला तर देतीलही तोंडावरच पाय
अरे देवेंद्रा ...
सरकारचं डोकं नक्की ठिकाणावर आहे काय ?
डोंगर पोखरून माती खाल्ली
माती खाऊन घरं विकली
पुढे जाऊन त्याच पैश्यातून
पाकीस्तान कडून भारतीय पत्रकारांना इनफ्ल्युएन्स करण्याचे प्रयत्न कसे केले जातात याचा पाकीस्तानच्या माजी राजदुत अब्दुल बासीत याने उघड गौप्य स्फोट केला आहे. बरे कुणि नवखी लेखिका आहे असेही नाही
खालील व्हिडीओ पुरेसा बोलका आहे.
काल झोपता झोपता, वेळ बाराची आली.
आमच्या बालकानी काल, जरा लै(च) रात केली.
अडीच वाजता पुन्हा,बालकाला आली जाग
त्याला वाटलं,अंथ-ऋण नव्हे..ही तर बाग!
बागडू लागलं,खेळू लागलं,
माझ्या हिच्या अंगावरून,मुक्तपणे लोळू लागलं!
बरच खेळल्यावर मग, त्यालाही पेंग आली.
पण तोपर्यंत आमची ,पहाट लाले लाल झाली.
मेली झोप, मोडून अंगं!
मीच दिली मग, कोंबड्यासारखी बांगं!
अश्या अवस्थेत, उठून आवरायला,
झुलतच मी गेलो, टॉवेल धरायला!
धरला टॉवेल ओ-रडली ही,
मला म्हणते, "गाऊन सोडा...शीSssssss!"
एक आई दाराआडून बघते आहे बाहेर
किती बाहेर?
कॉलनीच्या बाहेर, ग्राऊंडच्या पार
जिथे एक मुलगा खेळतो आहे मुग्ध....
करत असेल का तो तिचा काही विचार?
येत असेल का तो ही
खेळण्यातून बाहेर, ग्राऊंडच्या अलीकडे?
आईला दाराआडून बाहेर यायचं नाही...
मग ती वेताची काठी हळूच चाचपते,
ती काठी पाठीत घेऊन
मुलगा अविश्रांत कोकलत राहतो....
काठी सापडलेली आई
सताड उघडलेल्या दाराआडून सुतत राहते...
सुततच राहते....
-चमचमचांदन्या
