हळव्या झाल्या काळजातल्या ओल्या खुणा
हृदयातला रेशमी घाव दाखवू कुणा
फुले शोधता लागला जिव्हारी काटा
डोळ्यातल्या दर्यात उसळती अश्रूंच्या लाटा
नभाच्या वेशीवर उदास रंग उतरे
उरी लागलेला बाण घेऊन रावा फिरे
हरवून दूर गेली ओळखीची वाट
मोरपीशी स्वप्नांचा कोसळू लागे तट
मावळतीच्या वणव्यात सूर्यबिंब जळून गेले
प्राणाच्या शेजेवर निखारे उधळून गेले
वैशाखाची ऊन्हं जेव्हा नको नको झाली,
वळीवाची आठवण उमलून आली.
बहाव्याने केली रिती फुलांची पखाल,
पंगा-याच्या अंगावर खुळावली लाली..
सावरीच्या म्हातारीला पंख पंख फुटे,
वयासंगे उडुनिया गेले तिचे काटे.
चाफ्याचा बहर जणू बैराग्याची झोळी,
धरू धरू म्हणताना काहीतरी सुटे.
सुकलेले पात्र, मधे खोल खोल डोह,
सुटता सुटेना कसा जीवनाचा मोह.
काठावर कुणी वेडा सूर तोलणारा,
कंठी त्याच्या मल्हाराचा ओला अवरोह.
तू चालते अशी झाडावरची वेल ग
अंगावरती पानं फुलं ल्यायते ग
तू हसते अशी झरा वाहतो ग
खळखळाटानं हासणं पिकतं ग
तुझ्या येण्यानं वारा वाहतो ग
येता येता सुगंघ आणतो ग
तू बघते तेव्हा अंगावर रोमांच येतो ग
बघून तुला मीच लाजल्यागत होतो ग
तू चंचला सुरेखा चतूरा रेखीव सरिता ग
तुझ्या ठाई प्रगती हर्ष आनंद वसतो ग
- पाषाणभेद
२९/०४/२०२२
आठवतो आज पुन्हा
माझा गाव माझी माती
सारं काही सोडले मी
वितभर पोटासाठी.
बरसून येती मेघ
भिजूनिया जावे चिंब
ओंजळीत पावसाचे
झेलूनिया घ्यावे थेंब
घेवूनिया हाती काठी
जात होतो पोरं पोरं
माळावरी चरावया
घेऊनिया गुरं ढोरं.
रानपाखरांच्या जैसे
रानिवणी हिंडण्यात
किती आठवू ते दिस
मौज होती जगण्यात.
मग सरले ते दिस
हरवले बालपण
शहरात पोटासाठी
सुरू झाली वणवण.
उलटले दिस मास
किती काळ गेला पुढं
तरी मना अजूनही
आहे गवाचीच ओढ.
-
*वसंत ऋतु*
टपो-या कळीचे होई फुल,
दरवळे सुंगध मोग-याचा,
जाई, जुई, चाफा ही फुलतो,
शिडकावा होई प्रसन्नतेचा !!
अत्तराच्या कुप्या जणू का
फुलांमधी लपल्या असती,
सुगंध तयांचा वा-यासवे ,
वाहत राहे सभोवती !!
पळस,पांगारे, निलमोहर,
झुंबर पिवळे बहाव्याचे,
लाल,निळ्या या रंगछटांनी
सौंदर्य बहरते सृष्टीचे !!
भुसावळात बारागाड्या ओढताना भीषण दुर्घटना; एक भाविकाचा मृत्यू, चौघे जखमी
https://maharashtratimes.com/maharashtra/jalgaon-news/one-devotee-was-lo...
मरीआईची यात्रा बारा गाड्या
भाविक मेला मोडून बरगड्या
भगताला झाल्या म्हणे गाड्या अनियंत्र
अडाण्यांनो, यासाठीच इंजिन ब्रेक यंत्र
कळले मला न काही हा रुसवा कशास सजणी
डोळ्यात दाटले का हे आता तुझ्या ग पाणी.
कसला म्हणू अबोला तू गुमसुम कशास असशी
सांगून टाक आता जे सलते मनात राणी.
येता धुके असे हे बघ दाटून प्राक्तनाचे
जवळी असून सारे ते अपुले असे न कोणी.
ही रात चांदण्याची बघ भिजली दवात सारी
या चांदण्या क्षणात कुणी गाते उदास गाणी.
सुरांबरोबरच कुंचल्यातून उतरलेली माझी कविता...
व्हिडिओ पण नक्की पाहा आणि अभिप्राय जरूर कळवा.
हिंडोल छेड भ्रमरा, सुमनांत आज,
स्वर्गातुनी उतरला ऋतुराज आज ॥धृ॥
ती शाल्मली बहरली, फुलला पलाश,
आरक्त कुंकुम गमे, तबकात खास।
ये औक्षणास अवनी, चढवून साज
स्वर्गातुनी उतरला ऋतुराज आज ॥१॥
मोहोर सोनपिवळा, परसात जाई,
शिंपीत केशर सडा, मधुमास येई।
पानांफुलांत भरला, नखरेल बाज,
स्वर्गातुनी उतरला ऋतुराज आज ॥२॥
हे तुटलेल्या हृदयासाठी गाणे नाही
विश्वासाने निघून गेलेल्यांसाठी मूक प्रार्थना नाही
आणि मी गर्दीत फक्त एक चेहरा बनणार नाही
जेव्हा मी मोठ्याने ओरडतो तेव्हा तुम्हाला माझा आवाज ऐकू येईल
हे माझे जीवन
आहे ते आता आहे किंवा कधीच नाही
पण मी कायमचे जगणार नाही
मला फक्त मी जिवंत असताना जगायचे आहे
(हे माझे जीवन आहे)
माझे हृदय एका मोकळ्या महामार्गासारखे आहे
जसे फ्रँकीने सांगितले, "मी ते माझ्या पद्धतीने केले"
मी फक्त मला जिवंत असेपर्यंत जगायचे आहे,
हे माझे जीवन आहे
खातोश्री
(50 लाखांचं घड्याळ)
टिक टिक टिक टिक
टिक टिक टिक टिक
चालते आहे घडी.
भ्रष्टाचार धूण्याची हो
सापडेल का कुठे वडी?
2 कोटी च्या भेटीनं
उभारली पाडवा गुढी
डायरी मधे नोंद पहा
मिळाली आहे बडी
कुटूंबाची चंगळ चाले
बांधली राष्ट्रवादी घडी
तीन नापास, सत्तेत आले
खेळून एक डाव रडी
टिक टिक टिक टिक
टिक टिक टिक टिक
चालते आहे घडी.
भ्रष्टाचार धूण्याची हो
सापडेल का कुठे वडी?
कॅमेरा असता, घड्याळात तर
वेब सिरीयल काढेल ईडी
जेलमधे जाल जेव्हा
चालेल जनता-जनार्दन छडी.
