साहित्यिक

साप्ताहीकी अर्थात ज(व्)ळून दुरदर्शन
निळ्या रंगातील साप्ताहीकी स्थानीक मिपा वाहीनीसाठी तर लाल रंगातील आम, खास आणि अर्थात मिपासहीत सर्वांसाठी

दिवस पहिला:
कलर मराठी वाहिनी

तू माझा सांगाती

वारे पाहून पक्ष्यांतर करण्यारा महाभागांचे भक्तीगीत कार्यक्रम सहभागी :
गावीत कन्या, लक्ष्मण जगताप, ,राम कदम आणि तमाम किमान तीन चार पक्ष फिरलेले आजी माजी आमदार.
कार्यक्रमाची सांगता हम होंगे कामयाब एक दिन या समूह गायनाने होईल. कंटाळी प्रेक्षकांनी तो पर्यंत आपापल्या फराळावर ताव मारावा

*ढिस्क्लेमर*
१. अस्मादिक टिव्ही नेहेमी पाहात नाही.
२. ऐन दिवाळीच्या कधी नव्हे ते सलग दोन दिवस आणि एक विकांत असणार्या सुट्टीमधे दोन दिवस भेसेणेलने माती खाल्ल्यामुळे ब्रॉडबँड बंद असल्याने सोफ्यावर निर्विकारपणे बसलेलो असताना हा दुरचित्रवाणीय मानसिक अत्याचार आमच्यावर करण्यात आलेला आहे. तस्मात तु टी.व्ही. बघतोस का असा कुत्सित स्वरात विचारलेला प्रश्ण फाट्यावर मारण्यात येईल. (असे प्रश्ण टपालाने पाठवायचा पत्ता: पौड फाटा: ड्रॉपबॉक्स क्रमांक ४२० (अ)(प)ल्याडची पुण्यनगरी).

हुश्शार छोकरी
[म्हटले तर छोट्यांची; म्हटले तर मोठयांची गोष्ट! कथेतल्या छोकरीचे एकदम लग्न होते. ती राणीही होते..... सर्बियन लोककथेचा हा स्वैर अनुवाद , बालदिना निमित्त! शैशव जपलेल्या, जपू पाहणाऱ्या सर्वांना शुभेच्छा.]

या वर्षीच्या एका ऑनलाईन दिवाळी अंकाने नव्वदोत्तरी साहित्य अशा स्वरूपाची थीम त्यांच्या दिवाळी अंकासाठी निवडली. या धागालेखाचा उद्देश नव्वदोत्तरी साहित्याचीपर्यंतचा मर्यादीत नाही, (लेखविषयात नमुद 'भडास (कादंबरी)' मात्र नव्वदोत्तरी साहीत्यातील महत्वाची कादंबरी असल्याच्या किमान काही प्रमाणावर साहित्यिक प्रतिक्रीया असाव्यात. (असाव्यात हा शब्द एवढ्यासाठी की खाली नमुद केल्या प्रमाणे साहित्यिक प्रतिक्रीया मराठी विकिपीडियावर वाचण्यात आल्या पण अद्याप मी त्यांच्या संदर्भांच्या (दुजोर्‍यांच्या) प्रतिक्षेत आहे.)मी ललित साहित्याचा वाचकही नाही, खरचं सांगायच तर

एका बारीक पण धारदार आवाजाने शांतता भंग पावली.तो आवाज घर्षणाने तयार झाल्यासारखा वाटत होता.कुठल्या तरी टणक वस्तुंच्या घर्षणाने.
     उदाहरणार्थ दातांच्या.
जणू कुणीतरी अमानवी त्वेषाने दातओठ खात होतं.
तो आवाज ऐकून राजाच्या मानेवरचे केस उभे राहीले. “ तू-तू तो आवाज का काढतोयस? " राजा हॉप फ्रॉग वर खेकसला.
    बुटका आता बराच सावरल्यासारखा दिसत होता .
“ मी ? मी का बरं ? मी कसा..." तो राजाकडे स्थिरपणे पाहत म्हणाला.
“तो आवाज बाहेरुन आल्यासारखा वाटतं होता. " एका मंत्र्याने आपले निरीक्षण नोंदवले. “एखादा पोपट असावा , बाहेर येण्यासाठी पिंजरा खरवडत असेल."

लेकीच पहिलं बाळंतपण! आपल्याच घरी व्हावं म्हणून आईने खूप प्रयत्न केलेले पण लेकीच्या सासरच्यांनी, 'कशाला त्या गावखेड्यात? तित काय येळला सोयी-सुविधा हायेत, का रातीअंधारचं गाडी-घोडा आहे? शिवाय एकली आई आन म्हातारी आज्जी. त्यांच त्यान्ला तरी उरकतयं का ह्ये परपंचाच ऱ्हाटगाडग?' अशा उलटतपासण्या करून बाळंतपण कुठे व्हाव हा विषय संपवून टाकला!