कविता माझी

प्रीतमाळ

चांदणशेला's picture
चांदणशेला in जे न देखे रवी...
20 Sep 2023 - 9:42 am

हृदयात गुंफूनी हृदय होई एक जीव
ही प्रीतमाळ ओवूनी मांडू नवा डाव

आले सर्व सोडूनी उरली न भीती
युगायुगांचा आता तूच रे सोबती

रूप तुझे मी डोळ्यांत गोंदले 
नक्षीदार सावल्यानी ऊन झाकून गेले

घेऊनी हाती तू माझ्या हातांना
ओंजळीत भरल्या मोगऱ्याच्या गंधखुणा

सांज फुलून येता जावू फुलांच्या गावी  
चालता चालता वाट नक्षत्रांची व्हावी

कविता माझीप्रेमकाव्य

चांद्रयान ३

कर्नलतपस्वी's picture
कर्नलतपस्वी in जे न देखे रवी...
9 Aug 2023 - 10:45 am

चांद माझा हांसरा, उधाण येई सागरा
चंद्र उगवला नभी, लाजली वसुंधरा
स्मरणातील रुप तुझे जे कवीने रेखले
चांदभरल्या रातीतले स्वप्न आज भंगले

चंद्रमुखी तू मेघसावळी कसे म्हणू मी....
क्षण एक पुरे प्रेमाचा, वर्षाव पडो मरणाचा
कसे म्हणू मी.....

आता कसे म्हणू मी चंद्र उगवले दोन
एक चंद्र अंबरी,एक मंचकावरी
कसे म्हणू मी.....
......
......
होईल वर्षाव लाटण्यांचा.

जेव्हां तुझ्या नजीक चांद्रयान तीन पोहचले
अन् नव रुप तुझे यान चक्षुंनी पाहिले
यान चक्षुंनी जे दाविले,ते मी ही पाहिले....

उकळीकविता माझीघे भरारीदेशभक्तिकवितामुक्तक

स्वतःचे खरे रूप .

अत्रुप्त आत्मा's picture
अत्रुप्त आत्मा in जे न देखे रवी...
15 Jul 2023 - 8:38 pm

स्वतःचे स्वरूप ,पाहू दे मज डोळा
नाही मी भोळा , कळेल मज .

जाऊ दे मला , माझीया आत्म्याकडे
अन्य कुणीकडे , कळेल निजरूप???

पहीला मी खादाड , नंतरचा आसक्त
त्यानंतर अजून काही (?), भ्रम हा गेला !

आसक्ती हे मूळ , त्यावरी अनंत बांडगूळ
वेगवेगळे खूळ , पोशिले मी आवडीने .

ऐश्या निरंतराची , आहे मज गाठी
याशिवाय पाठी , नाही काही !

आत्मा म्हणे आता , पाहूनी मूळ रुप
होऊ नको तद्रूप , पुन्हा एकदा .

मूळ रुप खरे , जन्मांतरीचे बरे
. साफ करुनी त्याला , घडव पुन्हा .

आगोबाआता मला वाटते भितीउकळीकविता माझीकोडाईकनालजिलबीफ्री स्टाइलहास्यकविताऔषधी पाककृतीमौजमजा

मातीचे पाय

चांदणे संदीप's picture
चांदणे संदीप in जे न देखे रवी...
27 Jun 2023 - 4:11 pm

पायांना स्पर्शून आले
ते हात मळाले होते
लख्ख उमगले तेव्हा
ते पाय मातीचे होते

मी केवळ पाहत होतो
पायांच्या खालची धूळ
ती ललाटास लावावी
हे एकच माथी खूळ

मी इथवर पाहून आलो
पाऊलखुणा विरणाऱ्या
आधी खुणावत, मागून
कपटी विकट हसणाऱ्या

आता, पुन्हा चालावे
पुढे, की परत फिरावे?
सोस ना-लायक पायांचे
पुसून अवघे टाकावे?

प्रेमळ शब्दांची ओल
मनात झिरपत नाही
व्हावे नतमस्तक ऐसे
पायही दिसत नाही

ते सारेच निघून गेले
जे पाय धरावे सुचले
मातीचे पाय मातकट
मागे माझ्यासह उरले

कविता माझीदृष्टीकोनमनकलाकवितासाहित्यिक

तू जाताना...

Deepak Pawar's picture
Deepak Pawar in जे न देखे रवी...
15 Mar 2023 - 9:59 am

अश्रू जरा ओघळले तू जाताना
ना शब्द ओठी फुटले तू जाताना...

जलप्रलय यावा तैसा पूर नदीला
आभाळ ही कोसळले तू जाताना...

ती रात होती पुनवेची तेव्हा ही
का चांदणे ना पडले तू जाताना...?

हे वेदनेचे काटे रस्त्यातूनी
ना फूल कोठे फुलले तू जाताना...

उधळून जीवन गेले तेव्हा माझे
वादळ जरासे उठले तू जाताना...

ही वेस ओलांडूनी गेलीस तसे
आधार सारे तुटले तू जाताना...

दीपक पवार.

कविता माझीकविता

आयुष्याचा डीएने:मॉलिक्य़ूलर बॉयोलॉजीच्या भाषेत:

Bhakti's picture
Bhakti in जे न देखे रवी...
22 Feb 2023 - 6:41 am

भागो यांच्या साय फार कथा वाचून अभ्यासाचे जुने दिवस आठवले.बरोबरीने कवितेचा ही अभ्यास जोरात असायचा :).DNA replication शिकत होते तेव्हा लिहिली ही साय फाय कविता होती ;)....

R

आयुष्याचा डीएने:मॉलिक्य़ूलर बॉयोलॉजीच्या भाषेत:
आयुष्यात पुढे पुढे जावे
सकारात्मक,नकारात्मक
दोन्ही बाजु पेलून असावे
..............................डीएने च्या ५’ टू ३’ सिन्थेसिस सारखे

अदभूतआठवणीआयुष्यउकळीकविता माझीफ्री स्टाइलभक्ति गीतशब्दक्रीडाविज्ञानसरबत

काळजाच्या या तळाशी राहशी तू.

Deepak Pawar's picture
Deepak Pawar in जे न देखे रवी...
20 Feb 2023 - 9:06 pm

काळजाच्या या तळाशी राहशी तू
सारखी स्वप्नात माझ्या नांदशी तू.

मागणे ते,"विसरुनी जावे मला तू!"
काय सांगू? प्राण माझा मागशी तू.

प्रेम ना माझे तुझ्यावर सांगताना
का गं आता? या टिपाना ढाळशी तू?

एवढी आता कशी ही बदलली तू
वेचुनी काटे, फुलांशी भांडशी तू.

आठवू मी का तुला? म्हणतेस आणिक
चांदण्या मोजीत का या जागशी तू.

कविता माझीकविता

काहीतरी सलत असतं...

Deepak Pawar's picture
Deepak Pawar in जे न देखे रवी...
2 Feb 2023 - 3:55 pm

काहीतरी सलत असतं
आपणास मात्र कळत नसतं
कुणाच्यातरी आठवणीने मन
आतल्याआत जळत असतं

होवून कधी बेभान
झुलत असतो
फुलासारखं आपण सुध्दा
फुलत असतो
कुठल्याश्या भासापाठी मन सारखं पळत असतं.

असं कसं कुणावरही
आपण प्रेम करुन बसतो
पण त्याचं आपल्याकडे लक्ष नसतं
अन् आपण आयुष्यावर रुसतो
ती आपल्याला झिडकारते
किंवा तो आपल्याला झिडकारतो
कळत असून मन आपलं त्याच्याकडेच वळतं.

दीपक पवार.
https://youtu.be/vsStJxhSSDU

कविता माझीकविता

अशीच एक धुंद, सोनेरी सायंकाळ - (आणि अंतिम वगैरे सत्य)

चित्रगुप्त's picture
चित्रगुप्त in जे न देखे रवी...
2 Feb 2023 - 1:43 am

अशाच एका धुंद, सोनेरी संध्याकाळी
सहज फिरायला निघालो होतो
सहज मंजे मुद्दामच …
– मला स्वतःशीच मोठ्याने बोलण्याची खोड आहे
– घरात उगाच तमाशा नको म्हणून बाहेर पडलो.
नकळत पाय तळ्याकाठच्या शांत रस्त्यावर वळले

– मनात तात्त्विक वगैरे विचार घोळत होते.
कोs हं ? … मी कोण आहे ?
मै कौन हूँ ? व्हू आयाम ?

अदभूतआयुष्याच्या वाटेवरउकळीकविता माझीकैच्याकैकविताजिलबीभावकवितारतीबाच्या कवितालाल कानशीलकरुणसंस्कृतीनाट्यकवितामुक्तकजीवनमान

हा उन्हाचा गाव आहे.

Deepak Pawar's picture
Deepak Pawar in जे न देखे रवी...
22 Jan 2023 - 12:38 pm

हा उन्हाचा गाव आहे, रापलेली माणसे

का अशी ही श्रावणाने शापलेली माणसे?

पाहतो तो हर घडीला चेहरा वाटे नवा

चेहऱ्याला रंग फसवे फासलेली माणसे.

शेत कसवी तोच येथे, का उपाशी राहतो?

का इथे ही भाकरीने ग्रासलेली माणसे?

जात धर्माच्या इथेही पेटता या दंगली

पाहिली मी माणसाने छाटलेली माणसे.

लाच घेऊनी अता विकती इमान आपुले

जी कधी मज सभ्य तेव्हा वाटलेली माणसे.

हो भले अथवा बुरे, ना काळजी येथे कुणा

का मनाने येथली ही गोठलेली माणसे?

कविता माझीकविता