बालकथा

*ढिस्क्लेमर*
१. अस्मादिक टिव्ही नेहेमी पाहात नाही.
२. ऐन दिवाळीच्या कधी नव्हे ते सलग दोन दिवस आणि एक विकांत असणार्या सुट्टीमधे दोन दिवस भेसेणेलने माती खाल्ल्यामुळे ब्रॉडबँड बंद असल्याने सोफ्यावर निर्विकारपणे बसलेलो असताना हा दुरचित्रवाणीय मानसिक अत्याचार आमच्यावर करण्यात आलेला आहे. तस्मात तु टी.व्ही. बघतोस का असा कुत्सित स्वरात विचारलेला प्रश्ण फाट्यावर मारण्यात येईल. (असे प्रश्ण टपालाने पाठवायचा पत्ता: पौड फाटा: ड्रॉपबॉक्स क्रमांक ४२० (अ)(प)ल्याडची पुण्यनगरी).

हुश्शार छोकरी
[म्हटले तर छोट्यांची; म्हटले तर मोठयांची गोष्ट! कथेतल्या छोकरीचे एकदम लग्न होते. ती राणीही होते..... सर्बियन लोककथेचा हा स्वैर अनुवाद , बालदिना निमित्त! शैशव जपलेल्या, जपू पाहणाऱ्या सर्वांना शुभेच्छा.]

लहानग्या चिंतामणी उर्फ चिंटू च्या घरात लगबग होती..
दिवाळी साठी खुपा दिवसाने सारे जमले होते..
धाकटा शशी काका व शशी आत्या..थोरली यमु आत्या..अन वत्सला आत्या
बाबा सदाशिव व आई सविता...
दुपारची जेवणे झाली अन गप्पांचा फड रंगला होता...
आज्जी आराम खुर्चीत बसून कौतुकाने मुलांच्या गप्पा ऐकत होती..
.
तेव्हढ्यात खिडकीतून गुपचुप उडी मारून आजोबा आत आले..दीर्घ श्वास घेतला..
अन पुणेरी जोडे टॉक टॉक वाजवत आत आले...
डोक्यावर पुणेरी पगडी ...हातात काठी.. मिशा.. ढगळ सदरा...
आजोबांना पाहताच आजी कौतुकाने म्हणाली..
"अग्गोबाई ..किती छान म्हणायचे"

दिपवाळीच्या सुट्ट्या लागल्या.
सकाळधरनं लय खेळलो .
किल्ला कराय अजून टाईम हाय .

दिप्या म्हनला लपाछपी खेळायची .
कसं म्हाईत नाय , पन दर खेपेला माज्यावच पैलं राज्य येतंय.

चला, धा - इस -तीस - चाळीस - पन्नास- साट- सत्तर --- रेडी का?
कोनच बोलंना !
लागलो हुडकाय … पार नाना सुताराच्या वखारीपस्नं परीट आळीपत्तर -कोनच घावंना !
गोठ्यात -गंजीत घुसून बगितलं. नानाची म्हातारी लई कावली.

आता मला भुका लागल्या.
लपा म्हनलं लेकांनो, म्या जातो जेवायलाच .
घरला जाऊन जेवलो, बचाकभर शेंगा घिउन निगलो .

.

३० सप्टेंबर २०१५

पापा !
ते सुद्धा पा पा पा पा नाही तर सुस्पष्ट आणि खणखणीत पापा ..
ते सुद्धा मम्मा बोलायच्याही आधी आधी..
फिलिंग शब्द, इमॉटिकॉन्स आणि स्मायलींच्या पलीकडले :)

.
.

२ ऑक्टोबर २०१५

वीज चमकते तेव्हा आधी प्रकाश दिसतो, मग थोड्यावेळाने आवाज ऐकू येतो.
हेच सायन्स वापरून आम्ही ब्रश केल्यावर चूळ भरतो.
आधी शांतपणे ग्लासातले पाणी पिऊन घेतो, मग फुर्रर करून आवाज काढतो. वीज काही आपल्या डोक्यावर कोसळत नाही, आणि आमच्या तोंडातले पाणी काही बेसिनमध्ये पडत नाही :)

.
.

५ ऑक्टोबर २०१५

मावशी थायलंड ला चाललीस न ,येतांना माझ्यासाठी पेन्सील शार्पनर्स आणायला विसरू नकोस" राजू मावशीला म्हणाला.पलीकडून मावशी म्हणाली "अरे तू सांगायला विसरला असतास तरी मी आणायचे ठरवलेच आहे, कारण स्टेशनरी मध्ये पेन्सील शार्पनर्स बघीतली कि आम्हाला तूच आठवतोस .किचन म्हधून आई कौतुकाने ऐकत होती.

अथांग विश्वात चमचमणाऱ्या चांदण्या तशा असंख्य आहेत. निर्वात पोकळीत एक गोल गोळा भिंगत असेल. गडद ढगांतुन आत शिरल्यावर निळेशार पाणी आणि हिरवीगार झाडं दिसतील. वेगवेगळे देश, दगडधोंडे आणि डोंगररांगा ईकडेतिकडे पसरलेले असतील. नीट निरखुन बघितल्यास आमचं कुरसुंडी हे गाव पण दिसंल. याच गावात आमचं घर आहे. आतल्या खाटेवर मी बसलेला असेन. पण तुम्ही माझ्याकडं बघू नका. हाताकडं बघा. तिथं एक मच्छर बसलेला असेल. फट्याक..!! मारला मी त्याला. बघा आहे की नाय गंमत!

आमचे पेर्णास्त्रोतः भव्य आवाहन ~ दिव्य आवाहन ~ दो सोनार की इक लोहार की