सर्वांना नमस्कार!
मी एवढ्यातच मिपा वर अलोय. काही दिवसांपासून वाचतोय. भन्नाट आहे मिपा!
एक कविता (भीत भीत) प्रकाशित करतो आहे. माझी भाषा, व्याकरण, साहित्याची जाण हे सगळं जेमतेमच आहे. तेव्हा चुका होतील त्यांच्यासाठी आधीच माफी मागतो.
पिंपळ
पिवळ्या उन्हात
मनाचा पिंपळ
सळसळत राहतो
पिवळ्या उन्हासोबत
येतात काही पाखरं
नाव-गाव नसलेली
आणि फांदी फांदीत खेळतात
गातात
एखादं घरट बांधतात
उन्हं पानापानात भिनून जातात
स्वप्न बनून आनंद बनून हुरहूर बनून
खोल दरीतले वाहते पाणी
उंच डोंगरावर पक्षी प्राणी
कानावर घोंघावणारे वादळ
नितळ दिसणारा सागरतळ
फांदीवर हळूच फूल डुलणारे
वाऱ्यावरून पान तरंगणारे
नभात चांदणी चमचमणारी
सागरात बोट हेलकावणारी
झाडावरून खार तुरुतरुणारी
रोपट्यावर कळी मोहावणारी
सशाचा डोळा लुकलुकणारा
वाळूतला शिंपला चमकणारा
कोपऱ्यातले कोळ्याचे जाळे
एका झुरळाचे सहस्र डोळे
शब्दात रंगवणे हेच सगळे
"कविता" म्हणजे काय वेगळे ..!
.
उन्हाळ्यात सर्वांच्या अंगांची लाही लाही होऊ लागते, त्यात विरहाने व्याकूळ विरहणीची दशा काय झाली, कल्पनाच करणे अशक्य. १०० डिग्री सेंटीग्रेड तापलेल्या या विरहणीच्या शरीराचा काय बरा उपयोग होऊ शकतो, अशी खट्याळ कल्पना मनात आली.
विरहणीच्या डोक्स्यावारी
मी पाण्याची धार धरली
वाफेचा उसळत्या डोंबावरी
चालविला जनरेटर भारी
अशी म्या वीज वाचविली.
ज्ञानियाचा पाठीवर
भाजली होती पोळी
विरहणीच्या पाठीवर
मी *पिज्जा बेक केला.
अशी म्या वीज वाचवली.
(* युग बदलले आता पोळीच्या जागी पिज्जा)
खर्‍या आयडीने बोलता येईना
मनातले गरळ ओकता येईना...
डुआयडीने आता सगळे....
"स्कोअर सेटल" करू.....!!
उपद्र्व हा अनंत काळचा...
मिपाबरोबर कायम रहायचा...
घरात चारच माणसे आणि...
दारात चारशे चपला सारू.....
नव्या आयडीच्या बाटलीत भरली
शिळ्या विचारांची जुनीच दारु....
त्यांना वाटतं आतातरी भपकारा येणार नाही...
मिपाकरांच्या नाकाचं किती कौतुक करू !!
आडून आडून सगळे करिती हल्ला...
भुरट्यांचा ठाऊक असे मोहल्ला....
एकटा दुकटा कोणी लागता हाती....
चला त्याला आडवे करू !!
येता जाता शरसंधान.....
जशी मिकाची सई मिकाची लाडकी आहे तशी आमची सई सुध्दा आम्हाला बेहद्द आवडते.
मिकाची कविता वाचल्यावर आम्हाला आमच्या सईची आठवण आली अणि मग तिच्या बद्दल चार ओळी खरडल्याशिवाय रहावले नाही.
पोट गहीवरुन आले
वात गेला निसटून
दोष कुणाचा लपवण्यास
गवाक्ष खुले हे झाले
गुन्हा केला कोणी
आरोपी कुणा ठरवावे
बालंट ते नाकारण्यास
सगळेच भोळे झाले
चर्चा केली त्यांनी
संशयित शोधण्याचे ठरले
ढोंग सारे रचण्यात
मग लोकही कडवे झाले
चौकश्याचें सत्र होते
आरोपी सर्वत्र होते
कोठुनी गंध तो आला
रोख मात्र इतरत्र होते
हायसे झाले 'निरागसाला'
नाव कल्लोळी वाचले
संशयात हरले सगळे
पण त्याचेही सोहळे झाले
माझ्यासाठी ठेवलेल्या पिंडाकडे पहात, मी हटवाद्या सारखा बसलो होतो,
जाताजाता तिला अडकवल्या शिवाय, मी पिंडाला मुळी शिवणारच नव्हतो,
तिच्या एका निर्दय नकारा मूळे, मी हे जग सोडले, हे सर्वांना ठाउक होते,
तेव्हा मी अगतिक होतो, आता तिलाही तसेच झालेले मला पहायचे होते,
बर्‍याच शपथा घेतल्या आणि घालल्या गेल्या, मी कशालाही बधलो नाही,
आजूबाजूचे कावळेही प्रचंड दबाव टाकत होते, पण मी जागचा हललो नाही,
मला खात्री वाटत होती, अजुन थोडेसे ताणले, की ती नक्की येईल,
या जन्मी जरी नाही जमले, तरी पुढच्या जन्मीचे वचन नक्की देईल,
आत्ताच आलो मिपावर,अंगात आहे कळ !
उडी मारली ज्या धाग्यावर तो माझाच होई !
होती बरीच रद्दी थोपु+ब्लॉगात !
कुठे न बघता,येथे टाकत राही !
उरले न आता काही,ठेविले जे मागे !
ते माझे मलाच वाचवत नाही !
फेकुनी देई झमेला,या नव्या त्रांगड्यात !
सुट्टे ना जे मिळाले मोजूनी आता पाही !
उघडून पाह्तो धागा,प्रतीसाद एक नाही !
वाचनांची संख्या वाढत मात्र राही !
काही करू तरी जिल्बीकंड शमेना !
वाहव्वाच्या भुलथापेत मी चूर राही !
रोज नवे धागे प्रसवीत मीच आहे !
वाचक पकला तरी निराश मी नाही !
गिरिजाचा लॉग : १२:१६:१६
घड्याळ : मला घड्याळ पाहिजे , व्यवस्थित चालणारं सेकंदकाटा असणारा घड्याळ ! अ सोल्युशन !
सतरा . अंक १७ !
बिझिनेस येस बिझिनेस !
गूड आयडीया ! ग्रेट आयडीया इन्डीड ! मनात येतात ते विचार लिहुन काढ आणि वेळ नोंडवुन ठेव ! ग्रेट आयडीया !
गिरिजा यु आर जिनियस ... येस अ नार्सिसिस्टीक जिनियस ! फकिंग जिनियस ! ब्लडी पॅरामाऊंट जीनीयस !
पेर्णा - https://www.youtube.com/watch?v=mz4bTkh9elg
इशेश ईणंती - गुर्जी (http://www.misalpav.com/comment/685412#comment-685412)
आमच्या गुर्जींनी (इथे कानाच्या पाळीला हात लावण्यात आलेला आहे) तांबिय संस्थानाच्या मठाधिपतीची वस्त्रे तूर्तास बाजूस ठेउन इतर कार्ये हाती घेतल्यानंतर प्रथमच जाहीर ईणंती केल्याने हे ईडंबन लिल्हे आहे
अवधूत गुप्ते यांची माफी मागून…
----------------------------------------------------------
