कविता माझी

पाणी

शिव कन्या's picture
शिव कन्या in जे न देखे रवी...
19 Apr 2019 - 6:27 am

इतक्या पाण्याचे शरीरमन बनवताना
विचार करायचा देवा,

पाण्याला इतके झोके देताना
उसंत घ्यायची देवा....

उसळून पुन्हा आदळते पाणी
खडक द्यायचा देवा...

दोन डोळे पुरत नाहीत
पाण्याचा संसार पेलताना...

देवा, आता पाण्याचे तीर्थ करा
अन् पाण्यातून मुक्ती द्या....

शिवकन्या

कविता माझीकालगंगाभावकवितामाझी कवितासांत्वनाकरुणशांतरसकवितासाहित्यिकजीवनमान

...असं काही नसतं

निओ's picture
निओ in जे न देखे रवी...
6 Apr 2019 - 5:44 pm

नवरा बायकोचं भांडण
असं काहीच नसतं
तो म्हणतो पूर्व, ती म्हणते पश्चिम
बस एवढंच म्हणणं असतं

बघितलं तर ती ही एक गंमत असते

हाताबाहेर जाईल
एवढं ताणायचं नसतं
दोन चार दिवसांच्या अबोल्यानंतर
आपोआपच नरम व्हायचं असतं
वीजांच्या कड्कडाटानंतर पावसानं
धरणीला भिजवायचं असतं
तिनं हळूच
कुशीत शिरायचं असतं
त्यानं हळूवार
कुरवळायचं असतं
मायेच्या ओलाव्यात
नवीन जग फुलवायचं असतं

कविता माझीप्रेम कविताभावकवितामाझी कवितामुक्त कविताकविताप्रेमकाव्यमुक्तक

(दाराआडची आई)

चांदणे संदीप's picture
चांदणे संदीप in जे न देखे रवी...
5 Apr 2019 - 12:51 am

पेरणा...अर्थातच

एक आई दाराआडून बघते आहे बाहेर
किती बाहेर?
कॉलनीच्या बाहेर, ग्राऊंडच्या पार
जिथे एक मुलगा खेळतो आहे मुग्ध....
करत असेल का तो तिचा काही विचार?
येत असेल का तो ही
खेळण्यातून बाहेर, ग्राऊंडच्या अलीकडे?
आईला दाराआडून बाहेर यायचं नाही...
मग ती वेताची काठी हळूच चाचपते,
ती काठी पाठीत घेऊन
मुलगा अविश्रांत कोकलत राहतो....
काठी सापडलेली आई
सताड उघडलेल्या दाराआडून सुतत राहते...
सुततच राहते....

-चमचमचांदन्या

eggsgholvidambanअदभूतअनर्थशास्त्रअभय-काव्यअविश्वसनीयआगोबाआता मला वाटते भितीआरोग्यदायी पाककृतीइशाराकविता माझीकाहीच्या काही कवितागरम पाण्याचे कुंडगाणेगोवाजिलबीफ्री स्टाइलबालसाहित्यभावकविताभूछत्रीरतीबाच्या कवितावाङ्मयशेतीविडम्बनभयानकहास्यकरुणअद्भुतरसरौद्ररसकविताविडंबनविनोदआरोग्यइंदुरीउपहाराचे पदार्थउपाहारओली चटणीडावी बाजूपारंपरिक पाककृतीरायतेऔषधोपचारप्रवासभूगोलराहती जागालाडूवन डिश मीलविज्ञानव्यक्तिचित्रव्यक्तिचित्रणक्रीडाफलज्योतिषराशीमौजमजारेखाटन

दाराआडची मुलगी

शिव कन्या's picture
शिव कन्या in जे न देखे रवी...
3 Apr 2019 - 9:47 pm

एक मुलगी दाराआडून बघते आहे बाहेर
किती बाहेर?
स्वत:च्या बाहेर, समुद्राच्या पार
जिथे एक मुलगा बसला आहे स्तब्ध....
करत असेल का तो ही तिचा विचार?
जात असेल का तो ही
स्वत:च्या बाहेर, समुद्राच्या पलीकडे?
मुलगी दाराआडून बाहेर येऊ शकत नाही...
मग ती तिचे संपूर्ण डोळे पाठवते,
ते डोळे डोळ्यात घेऊन
मुलगा शांतपणे जागा राहतो....
डोळे हरवलेली मुलगी
घर नसलेल्या दाराआडून बघत राहते...
बघतच राहते....

-शिवकन्या

कविता माझीवावरसंस्कृतीवाङ्मयकविताप्रेमकाव्यसाहित्यिकसमाज

(जगणं फक्त निमित्तमात्र)

नाखु's picture
नाखु in जे न देखे रवी...
30 Mar 2019 - 6:51 pm

मग पुढे असं होतं की ..
वाचण्यामधलं स्वारस्य विरत जातं.
फडताळी पुस्तक, नवकोरं घडी न मोडता जागीच राहतं.
वर्तमानपत्र फक्त हातचाळा उरतं.. बरेचदा न वाचताच आपसूक शिळं होतं
पुस्तकांच्या आठवणी,आठवणीतली पुस्तकं होतात विसरायला..
आणि आभासी जग लागतं बागडायला
याला ठेंगा त्याला ईंगा लागतात साठवायला..
स्वत्व लागतं आकसायला..
असं होऊ नये म्हणून भिडायचंच आयुष्याला..
चढ उतार हे निमित्तमात्र..

इशाराकविता माझीफ्री स्टाइलमुक्तक

|| माझे बाबा ||

बी.डी.वायळ's picture
बी.डी.वायळ in जे न देखे रवी...
15 Mar 2019 - 11:51 am

हे विठ्ठला माझे मस्तक तुझ्या चरणी झुकू दे |
माझे बाबा माझ्या कन्यादानापर्यंत टिकू दे ||धृ||

त्यांच्याच आधाराने झाले लहानाची मोठी |
खंबीरपणे उभे राहिले सतत माझ्या पाठी ||
त्यांचच बोट धरुन मी चालायला ही सिकाले |
म्हणूनच तर आतापर्यंत कधिच नाही थकले ||
हे विठ्ठला त्यांच शेत मोत्यावानी पिकू दे |
माझे बाबा माझ्या कन्यादानापर्यंत टिकू दे ||1||

कविता माझीकविता

मैत्री

तृप्ति २३'s picture
तृप्ति २३ in जे न देखे रवी...
20 Feb 2019 - 12:22 am

मैत्री

मैत्री असावी
एकमेकांना जपणारी
पण नसावी कधी
एकमेकांना विसरणारी

मैत्री असावी
चांदण्यांसारखी
रात्री च्या त्या अंधारात
अथांग पसरलेली

मैत्री असावी
फुलासारखी
कितीही काटे बोलले तरी
सुगंध मात्र देणारी

मैत्री असावी
सागरासारखी
कितीही आल वादळ
तरी मात्र किनाऱ्यालगत येणारी

मैत्री असूदेत
कितीही अबोल
पण असावी एकमेकांना
समजून घेणारी

मैत्री मध्ये नसली जरी
रोजची ती भेट
तरीही हक्काने
एकमेकांना साथ देणारी...

कविता माझीमाझी कविताकविताप्रेमकाव्य

ते दोघे

शिव कन्या's picture
शिव कन्या in जे न देखे रवी...
16 Feb 2019 - 1:10 am

पानगळीने रेखीव झालेल्या
त्या प्रचंड वृक्षातळी
ते दोघे होते मघामघाशी तर!

मी पाहीले त्यांना
बराच वेळ खाली मान घालून
एकमेकांमध्ये साखरेइतके अंतर ठेवून चालताना,
कुठेही न थांबता त्यांना एकमेकांकडे बघताना,
अन् तेव्हा रस्ता हसताना...

मी पाहिले त्या दोघांना ,
हात हातात घेताना
'बाहों के बाहर
नजरों से ओझल होना ही
लकिरों पे लिखा है
तो वो लकिरे ही मिटा देते हैं'
त्याने एवढेच म्हणलेले
मला ऐकायला आले
नंतर मला ते दिसले नाहीत...

अदभूतकविता माझीमाझी कवितामुक्त कविताअद्भुतरसमांडणीवावरवाङ्मयकविताप्रेमकाव्यसाहित्यिकसमाजजीवनमान

आजही...

नायकुडे महेश's picture
नायकुडे महेश in जे न देखे रवी...
15 Feb 2019 - 1:51 pm

आजही स्वप्नात मी त्या बावऱ्या परीच्या
आजही कुशीत मी ओलावल्या सरीच्या ।।

आजही वेड्या मनाला याद येते तिची
आजही ओल्या सरीतून साद येते तिची
आजही हृदयात मी त्या लाजऱ्या कळीच्या
आजही कुशीत मी ओलावल्या सरीच्या ।।

आजही ते थेंब ओले झेलण्या आतुर मी
आजही ते क्षण गुलाबी छेडण्या आतुर मी
आजही प्रेमात मी त्या गोजिऱ्या परीच्या
आजही कुशीत मी ओलावल्या सरीच्या ।।

महेश नायकुडे

कविता माझीकविताप्रेमकाव्य

स्वप्नांची गोष्ट (गझल)

कहर's picture
कहर in जे न देखे रवी...
28 Jan 2019 - 5:28 pm

कुठे होते नशा आता पिल्यावर भांग स्वप्नांची
किती पेलायची ओझी शिरी अथांग स्वप्नांची

क्षणासाठीही नव्हती ती नजर नजरेस भिडलेली
रात्रभर संपली नाही पुढे ती रांग स्वप्नांची

किती हा घाम गाळावा किती हे रक्त आटवावे
इथे भरतात का पोटे कधी तू सांग स्वप्नांची

गावची वेसही साधी कधी ना लांघली ज्याने
कशी पोहचे नभाच्या पार त्याची ढांग स्वप्नांची

किती ओसाडला तो पार जेथे तोडले नाते
हसूनी त्याच वृक्षावर शवे मग टांग स्वप्नांची

भरवश्यावर कुणी मारू नये पोकळ बढाया
बसता लाथ बघ जाहलीच पांगापांग स्वप्नांची

gazalकविता माझीमराठी गझलकवितागझल