माझी कविता

गर्भार सातव्या महिन्याची

चांदणे संदीप's picture
चांदणे संदीप in जे न देखे रवी...
1 Aug 2018 - 10:28 am

जिच्यासाठी झटून दिनरात
दिली परीक्षा प्रीतीची
आज भेटली ती, होऊन
गर्भार सातव्या महिन्याची!

मावळला ध्यास, गळाली आस
गळ्यापाशी कोंडला श्वास
म्हणतील मामा, तिची लेकुरे
भीती मला त्या नात्याची!

क्षण पदोपदी झुरण्याचे
नकळत मागे फिरण्याचे
आता आठवती ते खर्च
आणि उसनवार मित्रांची!

आता काय, शोधू दुसरी
तीही नसेल तर तिसरी
करणार काय, मुळातच
आहे, बागेत गर्दी फुलांची!

- संदीप चांदणे

eggsmiss you!अनर्थशास्त्रअविश्वसनीयआता मला वाटते भितीकविता माझीकाहीच्या काही कविताकोडाईकनालगरम पाण्याचे कुंडगाणेजिलबीनागपुरी तडकाप्रेम कविताफ्री स्टाइलभूछत्रीमाझी कवितारतीबाच्या कविताभयानकहास्यकरुणशांतरसकविताप्रेमकाव्यविनोदमौजमजा

गुरू

अनन्त्_यात्री's picture
अनन्त्_यात्री in जे न देखे रवी...
24 Jul 2018 - 7:56 pm

कठिण,गहन,भेदक प्रश्नांचे
चिंतन ज्यांना मोहविते
त्यांच्या प्रतिभेची प्रत्यंचा
इंद्रधनूसही वाकविते

जटिल समस्या त्यांच्या हाती
पडता सरळ,सुलभ होते
विभिन्न अस्फुट पैलूंमधले
नाते अलगद उलगडते

आदिम अनघड पत्थरातही
सुबक शिल्प त्यांना दिसते
केवळ प्रज्ञा-स्पर्शे त्यांच्या
हीणाचे सोने बनते

माझी कविताकविता

असाव कोणीतरी

तृप्ति २३'s picture
तृप्ति २३ in जे न देखे रवी...
8 Jul 2018 - 4:02 pm

आयुष्यात कोणाची तरी साथ असणं खूप गरजेचं असत म्हणून कोणीतरी आपल्यासोबत कायम असाव त्याच वर्णन मी या कवितेत केल आहे. तुम्हाला ही कविता कशी वाटली हे तुम्ही कंमेंट ने कळवू शकता. https://www.truptiskavita.com

अभय-काव्यकविता माझीप्रेम कवितामाझी कविताकविताप्रेमकाव्य

मेघ बरसला

विवेकपटाईत's picture
विवेकपटाईत in जे न देखे रवी...
7 Jul 2018 - 9:51 am

मेघ बरसला
विरही अश्रूंचा
खारा खारा.

मेघ बरसला
प्रथम आषाढी
प्रिय वार्तेचा.

मेघ बरसला
माळात रानात
काळा काळा.

मेघ बरसला
भिजली धरणी
हिरवी हिरवी.

माझी कविताकविता

मेघ बरसला

विवेकपटाईत's picture
विवेकपटाईत in जे न देखे रवी...
7 Jul 2018 - 9:51 am

मेघ बरसला
विरही अश्रूंचा
खारा खारा.

मेघ बरसला
प्रथम आषाढी
प्रिय वार्तेचा.

मेघ बरसला
माळात रानात
काळा काळा.

मेघ बरसला
भिजली धरणी
हिरवी हिरवी.

माझी कविताकविता

वाया गेलेली कविता

कहर's picture
कहर in जे न देखे रवी...
28 Jun 2018 - 2:00 pm

प्रहर चालला तो दुपारचा
त्यातून घन आलेले दाटून
दमट जराशी हवा पसरली
लपाछपी खेळतसे ऊन

दूर कुठे तो बसून रावा
घालीत होता किर किर शीळ
उदास होते आयुष्य झाले
सरता सरेना आजची वेळ

अशाच वेळी बसून एकटा
हळूच असे तो निरखत तिजला
एक भेंडोळे एक लेखणी
होता हाती घेऊन बसला

काही अंतरावर ती होती
घागर बुडवीत पाण्यामध्ये
रेखीव काया लवचिक बांधा
वर्ण गोमटा कपडे साधे

तिला ना होती जाणीव त्याची
गुणगुणतसे आपल्या तंद्रीत
आडोशास तो बसला होता
काही खोडीत काही लिहीत

कविता माझीकाहीच्या काही कविताप्रेम कवितामाझी कवितामुक्त कविताकविताप्रेमकाव्य

खरी वाटते, पूरी वाटते

कहर's picture
कहर in जे न देखे रवी...
14 Jun 2018 - 9:12 am

खरी वाटते, पूरी वाटते, जवळ असून ती दूरी वाटते

भितो तुला मी, नको मजवरी ऐशी रागावूस प्रिये
क्षणभर समशेरीसम मजला तुझ्या हातची सूरी वाटते

हरेक सुंदरी समोर असता, हीच फक्त माझ्यासाठी पण
हवेत विरते, कणी न उरते, जातच ही कर्पूरी वाटते

सारे लिहिले, तारे लिहिले, शेवट ना परी मनासारखा
तुझे नाव टाळतो म्हणूनच गोष्ट जरा अधुरी वाटते

तू असताना सुचे न काही, आठवांनी पण भरे वही
काय करू मी? हाय! तुझ्याहून याद तुझी कस्तुरी वाटते

सखे आज तू मला तुझे नि गगनाचे या नाते सांग
कशी तुझ्यासोबत असताना , सांज अजून सिंदूरी वाटते

gajhalgazalमराठी गझलमाझी कविताअद्भुतरसकवितागझल

बांडगूळं

चांदणे संदीप's picture
चांदणे संदीप in जे न देखे रवी...
11 Jun 2018 - 3:13 pm

बांडगूळं आधीही दिसायची…
पण, ती रानात.
राईतल्या भल्याथोरल्या झाडांवर…
....जुन्या खोडांवर.
आता मात्र ती दिसतात
अगदी कुठेही…
म्हणजे...
रोपांवर वगैरे.
इथपर चाललं असतं
पण आता ती
यायला लागलीत
तणांवर..
माजलेल्या…
…विचारांच्या तणांवर!

संदीप चांदणे (११/६/२०१८)

माझी कविताकवितामुक्तकसाहित्यिक

ये रे ये रे पावसा

अनन्त्_यात्री's picture
अनन्त्_यात्री in जे न देखे रवी...
1 Jun 2018 - 6:27 pm

मोरांपासून बेडकांपर्यंत सारे आकाशाकडे डोळे लावून बसलेयत
तुझ्या वर्षावात चिंब व्हायला

अभिजात कवींपासून र ट फ शब्दजुळार्‍यांपर्यंत सगळे टपलेयत तुझी रिमझिम अन् आपापल्या उबळी
शब्दात कोंबायला

बकाल महानगरातली पाताळधुंडी माणूसगिळी मॅनहोलं कचरतायत
तुझ्या ढगफुटीत तुंबायला.

यंदा तरी भरभरून येशील?

बघ, तुझ्या आशेवर तर पार भेगाळलेला शेतकरी तयार आहे पुढच्या दुष्काळापर्यंत
आत्महत्या लांबवायला.

माझी कविताकविता

अनोळखी वाट

अनन्त्_यात्री's picture
अनन्त्_यात्री in जे न देखे रवी...
30 May 2018 - 9:05 pm

अनोळखी वाट घनदाट वनी मला नेते
निब्बरल्या तनामना नितळ सावली देते

हिरव्या रंगाच्या छटा पानोपानी अगणित
सळसळ लहरते वार्‍यासंगे अविरत

विजनात दूरवर घुमतसे घुघुत्कार
पसरती अंधाराचे पडसाद रानभर

पाखरांनो घरट्यात पिले हळूच जोजवा
लखलख काजव्यांचा झाडाझाडावर दिवा

माझी कविताकविता