पेर्णा - http://www.misalpav.com/node/29834
वर्जीनल कवीची मापी मागून :)
------------------------------------------------------------------------
ये जरा "बसायला", घे बाटलीतले तीर्थ इथे
गाठी शेवया मागाया, काय सांग जाते तुझे ll १ ll
अट्टल पिणारे लाजतील, येता (बाटली) तुझ्या हातावरी
अंगावरल्या समस्त वस्त्रांस, जरा जडू दे गंध तुझे ll २ ll
या शर्ट-प्यांटवरील, पुसती जरी साऱ्या खुणा
ती अशी खमकी असता, गालावरचा रंग सजे ll ३ ll
आजकाल मिपावर गुर्जींचा (इथे दोन्ही कानांच्या पाळ्यांना हात लावण्यात आलेला आहे याची ज्याची त्याने नोंद घ्यावी) प्रभाव जास्तच झाल्याने ह्या ईडंबणावर त्यांची छाप दिसू शकते (दिसेलच ;) )...हे ईडंबण गुर्जींना अर्पण...जिल्बी मात्र मीच पाडली बर्का ;)
आम्ची पेर्णा http://www.misalpav.com/node/29809
-------------------------------------------------------------------------------
जगने न तुज्य(कृपे)विना ,
का रडवतो तू मला,
गेला कोंडून तू मजला,
जणू श्वास माझा गेला,
मूळ पीठ.. + आंम्ही(...ह्ही ह्ही!!! ) = जिल्बी! =))
बघतो आहे वाट ,कधी तरी शब्द-येईल,
आणलाच..!असाच..!बळंच..!,तरी..कविता कशी-होईल...?
शब्दांचे ते डोंगर,अन् माझिया हतातील गदा,
जुळणार्‍या ओळी पाहून ,यमके -पाडिन बदाबदा...
तिच जागा=घोड्यांची पागा... शब्दाला शब्द जमला,
"पडली नजर-की केला "वार" , यावर विश्वास बसला...
आमची प्रेरणा http://www.misalpav.com/node/29625
"काण्या तू ? वहिनी कुठाय"
या तुझ्या टोकदार प्रश्नानं
तु माझ्या पोटाचं
मी मोठ्या कष्टाने पट्ट्याने बान्धलेलं गाठोडं
टचकन फुटून गेलं,
आणि मला (त्या ललने समोर) कफल्लक बनवण्यात
तू पुन्हा एकदा यशस्वी झालास..
अभिनंदन!!!
पाठ शिवा हो पाठ शिवा
वार्धक्यातही वाघ रडवला
डाव टाकूनि नवा नवा
बन कमळांचे मुदित* सापळे
लपायास मज असे मोकळे
सत्तांधाला काय का कधी
शिवाशिवीचा खेळ नवा?
टिकटिकविरहित जरी तव पाऊल
अचूक मला पण लागे चाहूल
कित्येकांची चळते बुद्धी
तुझ्या ऐकता पायरवा
उमटू न देईन साद पाऊली
सर्रकन जाईन जशी सावली
सामावून मज घेईल अलगद
हा कमळांचा उभा थवा
मालकी घेशील परी कशाची
तुझ्या पदांची तुझ्या यशाची
पाठलाग मग कुठे संभवे
महाराष्ट्र जर तुला हवा !! ;)
*मोद-मोदी-मुदित
:मूळ गीत: मला लागली कुणाची उचकी (चित्रपट: पिंजरा गीतकार- जगदीश खेबूडकर ) या मूळ गीताचे गीतकार आणि रसिकांची सादर माफी मागून. व प्रेरणा
आलि आलि सुगि, म्हणून चालले बिगि बिगि
गोष्ट जाहीर ना सांगण्याजोगि !
कुनी त्या चिन्हावर मारली टिचकी
लागली कुणाला कुणाची उचकी
कुणाला गं कुणाला ? ह्याला का त्याला ? लाजू नको, लाजू नको !
तरणीवाकाठी, नार न पोरटी, नजर हुद्यावर
फोडून सांधा, चतूर फंडा, जनता वार्‍यावर
फडामध्ये चाहुल, वाजंल कुणाचं पाऊलं
उरांत भरली धडकी
लिहीतानाच हसायला येत आहे, कारण 'मुद्दाम' लिहितोय.
---दबंग---
हुडहुड दबंग
हुडहुड दबंग
ये आरोळी
थेटरात मग
अनेक शिट्ट्या
एका वेळी
पोलिसाच्या
वेशामध्ये
सल्लूभाई
थेटर फुल्ल
प्रेक्षक मुग्ध
त्याच्या पायी
बघतो पिक्चर
बाजूला मी
डोके ठेवुनि
येते गम्मत
मारामारी
ऐसी बघुनि
मनोरंजना
कमी न पडती
सल्लूभाई
अन भार्येचा
हट्टच असता
इलाज नाही
--------------
-----------
मी लोकलयात्री
स्टेशनावरी उभा ठाकतो
ट्रेनागमना पुढे वाकतो
युद्धासाठी सज्ज जाहतो
मी लोकलयात्री
गर्दी बघता चमकून जातो
तरीही क्षणात मी सावरतो
मग अंगीचे बळ जागवतो
मी लोकलयात्री
बसण्या जागा मृगजळ जरी
उभे रहाण्याचे बळ जरी
ट्रेन रिकामी बघून हर्षतो
मी लोकलयात्री
एकच गलका उडे क्षणातच
कुणी कधीचे कुठे क्षणातच
मेंढरापरी गर्दीत घुसतो
मी लोकलयात्री
नवे चेहरे रोज पुढ्यात
नवे वास मम नाकपुड्यात
रोज नव्याशी जुळवून घेतो
मी लोकलयात्री
दर्पण, सर्पण, अर्पण, तर्पण,
आकर्षण ते लवणादी प्रोक्षण,
कर्तन करुनी या शब्दांचे
सारे करुया जिल्बी भक्षण
पैसा ताई फू...फुंकरुनी
निखार्‍यास त्या हवाच देई (दुष्ष्ष्ट :-/ )
मम हाती तो तांब्या-कसला
जिल्बी पडता जीवच घेई
दुष्ट हत्ती तो काड्या लावी
संधी कधिही सोडत नाही
स्वतःच देतो तांब्या भरुनी
आपण जिल्बी सोडत नाही (महा दू..दू.. :-/ )
धन्या वाकडू सामिल यांना
हल्ली तो ही काड्या सारी
धन्या वा कडू... असला तरिही
दगड मारण्या तयार भारी
