विडंबन

आज असे हा वार गुरु
महिना चालू डिसेम्बरू
सप्त तारीख कॅलेंडरू
लेखणी माझी झाली सुरु

कित्ती विशेष हा असे दिनु
सहा वर्षांतूनी आगमनु
पहा अचंबूनी जाई मनू
कवीस पुरेसे हे कारणु

टाकुनी मागे त्या 'बुधि'या
धाव धावतो हा जरीया
धाव संपवी तो 'शुक्रि'या
शब्द वाकवी मी लीलया

एकेक दिन हा महामेरू
वाटे कविता त्याची करू
बसलो घेऊन मी बोरू
हवा कागदा स्पॉन्सरु

मिपा ने सर्व साहित्यिकांसाठी खुला मंच उभा करून या युगातील एक महत्कार्य केले आहे. खुला मंच, फुकटात प्रकाशन आणि फुकटात श्रोते. हे म्हणजे नवकवींच्या हाती लेखणी दिल्यासारखेच झाले. आम्ही या सर्व नवकवींचे खंदे समर्थक आहोत. ज्याप्रमाणे केशवसुतांनी "नवा शिपाई" या कवितेतुन नव्या पिढीचे मनोगत व्यक्त केले होते, त्याचप्रमाणे आम्ही या कवितेतून अशा सर्व नवकवींचे मनोगत व्यक्त करत आहोत

नवा कवी

नव्या कवितील नवकाव्याचा क्रूर कवी मी आहे
कोण मला वठणीवर आणू शकतो ते मी पाहे
गणहि नाही, छंदहि नाही, न मी जाणी वृत्ताला
ठेचे मीटर मी जे आडवती उगाच काव्याला

पेर्णा

उंच उधळला इकडून तिकडे, बापाचे (काय) चुकले
भंजाळून पडला तोंडावर खाली, भावानेही धुतले
दुरूनच पाहुनी पटकन आला, वर्दीने(ही) ठासले
पारावरती विसावलो अन तिथेच चुकले
खबर होता कर्णोकर्णी, बघ्यांचेही फावले
तडफडलो पण थांबले नाही, सगळ्यांनीच धुतले
सुजून गेली अंगे सगळी, प्लास्टरही घातले
पाटलीणीस चुकून आपले म्हटले, (अख्ख्या) गावाने धुतले...

संदीप खरे व सलील कुलकर्णी यांची प्रथम माफी मागून सादर करतो आहे त्यांच्या "नसतेस घरी तू जेव्हा" चे विडंबन......

असतेस घरी तू जेव्हा
****************
असतेस घरी तू जेव्हां
जीव घाबरा घुबरा होतो
जगण्याची विरते आशा
संसार नकोसा होतो
असतेस घरी तू जेव्हां ...../1/

नभ फाटून वीज पडावी
कल्लोळ तसा ग होतो
घराची तावदाने फुटती
अन भितींना कंपही सुटतो
असतेस घरी तू जेव्हां ...../2/

येतात मुले दाराशी,
हिरमुसून जाती मागे
खिडकीशी थबकून भैय्या
मग कपड्यांवाचून जातो
असतेस घरी तू जेव्हां ...../3/

!!बालदीन !!

असूया वाटते​ बघुनीया माथी केशसंभार
कसा आनंद घेऊ या तरूण मुलांसवे
लोपलेल्या केशकुंतलांच्या परागंदा मुळापासून
मिळते तुम्हा सुख नित काका अंकल संबोधून

किंचित केशकर्तनाचा कृष्ण दिवस आज
मस्तक वाळवंटी म्हणती त्यास खालदिन
छप्पर असता भाळी,मान वळे तारूण्याची
नजर देतसे दाद, नित देव कोंबड्यांची

शिलकीच्या तबल्यासम बालतळावर
स्कॉलरपणाची सुरेख नक्षी काढू
अनुभवांचे मीपण करूनी दिवसाही तारे तोडू
उद्याचे आदर्श नागरिक आजच (हि) घडवू

-झुल्पांकित (संतप्त खात्री कैवार पसार )
२२ जून २०१७

प्रेर्ना : ओळखा पाहू

लार्ज पेग कुणा मिळे पतियाळा
दोन थेंबांचे शिंतोडे कुणा पामराला ।। धृ ।।

किक कैसी
नशा कसली
मद्य ते दुर्मिळ भासतसे
स्कॉच ची जरी हाव नसे
देशीच फक्त नशिबाला ।।१।।

टोस्ट करी
ऑन द रॉक्स कुणी
चखणाच, हाय! कुणा मुखाला
व्हिस्की, रम अन टकीला
कधी मिळेल मज पिण्याला? ।।२।।

मला देशी
त्याला विदेशी
मद्यनशा ही जबरी
कसाबसा प्याला हाती धरी
सोनेरी पेय्य तो प्यालेला ।।३।।

- चामुंड रायणे

प्रेरणा आहेच - http://www.misalpav.com/node/41200

हळूच सोडतोस पुडी, तेच तेच कुंथणे
सख्या कशी कुठून रोज काढतोस भांडणे

क्रूर तक्रार करी मौनही कसे तुझे
अरे किती उरात खोल मारतोस भांडणे

बनून शल्य चोरतोस झोप रोजचीच तू
विचारताच सांगतोस रोजचीच भांडणे

पिसाट अनल तू बनून हिंडतोस रात्रभर
पहाट वेळीही कसे आठवते भांडणे

मधाळ चांद वितळतो, रसाळ रात वाहते
अरे कुण्या सुरात रे, उकरतोस भांडणे

नभात लक्ष तारका उधाणतात कैकदा
मिठीत ये कधीतरी विसरशील भांडणे

पेर्णा... ;)

ह्याच्यातून त्याच्यात
त्याच्यातून ह्याच्यात

शब्दातून क्रीडेत
क्रीडेतून शब्दात

व्यासातून आसात
आसातून व्यासात

शब्दांच्या मनोय्रात
मनोय्रांच्या शब्दात

अर्थ नाही आशयात
आशय नाही अर्थात

रिकाम्या कुंथनात
कुंथनातून रिकाम्यात..

शब्दकृतींच्या प्र-हारात
भासं~कृतींच्या पूर्ण-विरामात! ;)

कवी- अपना