कधी कधी निसर्गाला सुद्धा रंग खेळण्याचा मोह आवरत नाही आणि मग सुरु होते रंगांची किमया मनाला प्रसन्न करणारी

मोठेपणा.....

कर्नलतपस्वी's picture
कर्नलतपस्वी in जे न देखे रवी...
30 May 2023 - 12:32 pm

भादव्याची सांज होती, शृंगार संध्येचा मांडला

जाता जाता रवीने,कांचन ठेवा सांडला

काही डोळ्यांनी टिपला,काही नदीने लुटला

डोळ्याच्या कडांनी,मनाच्या तळी तो पोचला

नदीने मात्र, मुक्तहस्ते नभाला देऊनी टाकला

श्यामश्वेत मेघांनी,तो गिरी कंदरी वाटला

चाखला डोलणाऱ्या बकांनी,ठाव सोनेरी जाहला

पच्छीमेच्या मंद वाऱ्यांनी, त्यातला,थोडा किनारी आणला

मोठेपणा नदीचा पाहूनी जीव माझा भारावला.

कधी कधी निसर्गाला सुद्धा रंग खेळण्याचा मोह आवरत नाही आणि मग सुरु होते रंगांची किमया मनाला प्रसन्न करणारीप्रकाशचित्रणमुक्तकछायाचित्रण

शब्दचित्र

कर्नलतपस्वी's picture
कर्नलतपस्वी in जे न देखे रवी...
17 Feb 2022 - 5:12 pm

संपले का रंग सारे
का कुंचले मोडले
दोन रंगात सारे
विश्व का रे रेखले

नीळा सावळया निर्झराचा
रंग कोठे लपवीला
काय ठावे तुझ्या मानसी
शुभ्र धवल का रे भावला

अंथरुन कालीन धवल
लपवले रंग सारे
उजळून विश्व सारे
दीप तेज मंदावले

नील गगन ,धवल तारे
वाहती उष्ण वारे
शोषून धवल रंग
हळूच फुटती धुमारे

येता ऋतुराज यौवनाचा
उघडेल मूठ त्याची
आशा हीच उद्याची
उधळून रंग सारे
उमटतील चित्रं नव पल्लवांची

कधी कधी निसर्गाला सुद्धा रंग खेळण्याचा मोह आवरत नाही आणि मग सुरु होते रंगांची किमया मनाला प्रसन्न करणारीनिसर्गकविताछायाचित्रणरेखाटन

(आणखी काय हवं?) - अच्रत बव्लत

टवाळ कार्टा's picture
टवाळ कार्टा in जे न देखे रवी...
15 Oct 2020 - 5:29 pm

ढिश्क्लेमर - पोगो बघणार्यांसाठी नाही....नंतर बोंब मारु नये :D
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
नशिल्या दिवसाची संध्याकाळची वेळ
शुभ्र वाळूसोबत गुंजणार्या लाटा
खिदळणारे ओठ आणि सूचक नजरा
सोनेरी पाणी व शनेलचा सुगंध
धुंद संगीताचा मंद आवाज
"गरम सोबती" बरोबर आवडती "श्टेपनी"
बोला आणखी काय हवं?

ganesh pavaleअनर्थशास्त्रआगोबाआठवणीआरोग्यदायी पाककृतीआशादायककधी कधी निसर्गाला सुद्धा रंग खेळण्याचा मोह आवरत नाही आणि मग सुरु होते रंगांची किमया मनाला प्रसन्न करणारीकैच्याकैकविताकॉकटेल रेसिपीगरम पाण्याचे कुंडजिलबीटका उवाचतहानपर्ससहित अंग काढून घेणेप्रेम कविताप्रेरणात्मकभिजून भिजून गात्रीभूछत्रीरोमांचकारी.विडम्बनशृंगारसमुहगीतकलानृत्यसंगीतप्रेमकाव्यविडंबनसाहित्यिकसमाजजीवनमानआईस्क्रीमआरोग्यऔषधी पाककृतीखरवसगोडाचे पदार्थथंड पेयमेक्सिकनसामुद्रिकमौजमजा

(वळण)

माहितगार's picture
माहितगार in जे न देखे रवी...
29 Mar 2020 - 6:37 pm

(विडंबनच आहे, ह. घ्या. हे.वे.सा.न.ल.)
.
.
.
.
महापुरुष आणि तीर्थस्थाने
बाप आणि आई
डोळ्या समोर आली नसतील तर नसू देत

gholmiss you!अदभूतअनर्थशास्त्रअभंगआगोबाआता मला वाटते भितीआरोग्यदायी पाककृतीकखगकधी कधी निसर्गाला सुद्धा रंग खेळण्याचा मोह आवरत नाही आणि मग सुरु होते रंगांची किमया मनाला प्रसन्न करणारीकविता माझीकाणकोणकालगंगाकाहीच्या काही कविताकैच्याकैकविताकॉकटेल रेसिपीकोडाईकनालगुलमोहर मोहरतो तेव्हाजिलबीतहाननागपुरी तडकाप्रेम कविताप्रेरणात्मकफ्री स्टाइलभावकविताभिजून भिजून गात्रीभूछत्रीमनमेघमाझ्यासवेमुक्त कवितारतीबाच्या कवितारोमांचकारी.विठोबाविडम्बनविराणीशेंगोळेसांत्वनासोन्या म्हणेहझलहिरवाईहास्यअद्भुतरसप्रेमकाव्यमुक्तकविडंबनविनोदइंदुरीपुडिंगमटणाच्या पाककृतीमेक्सिकनरस्सारायतेलाडूवडेवन डिश मीलव्यक्तिचित्रक्रीडामौजमजा

(गफ)

टवाळ कार्टा's picture
टवाळ कार्टा in जे न देखे रवी...
27 May 2019 - 8:09 pm
ganesh pavaleअनर्थशास्त्रआगोबाआता मला वाटते भितीकधी कधी निसर्गाला सुद्धा रंग खेळण्याचा मोह आवरत नाही आणि मग सुरु होते रंगांची किमया मनाला प्रसन्न करणारीकाहीच्या काही कविताकोडाईकनालगणेश पावलेगरम पाण्याचे कुंडचाटूगिरीजिलबीटका उवाचफ्री स्टाइलरतीबाच्या कविताविडम्बनहट्टवावरपाकक्रियाविडंबनविनोदआईस्क्रीमकृष्णमुर्तीमौजमजा

( दाराआडचा वास )

खिलजि's picture
खिलजि in जे न देखे रवी...
4 Apr 2019 - 5:06 pm

कुबट वास दाराआडुन पडतो आहे बाहेर

किती बाहेर?

यत्र तत्र सर्वत्र , नाकाच्या आर पार

नाकातले केस जळून जात आहेत , जळत आहेत

किती वेळ ?

पोटातले ढवळतंय, येतेय बाहेर, कोण आहे तिथे आत

कुणी तरी एक बसला आहे स्तब्ध....

करत असेल का तो ही त्या भयानक वासाचा विचार?

जळत असतील का त्याचेही नाकातले केस

दरवाज्याबाहेर , दरवाज्याच्या पलीकडे?

कुणी उभाही राहू शकत नाही , त्या वासाशिवाय ...

मग मी माझे नाक घट्ट दाबून , आलेली कळही दाबून ,

डोळे आणि डोळ्यात जीव आणि पाणी घेऊन

शांतपणे उभा राहतो....

कधी कधी निसर्गाला सुद्धा रंग खेळण्याचा मोह आवरत नाही आणि मग सुरु होते रंगांची किमया मनाला प्रसन्न करणारीहे ठिकाण

(धुतले...)

टवाळ कार्टा's picture
टवाळ कार्टा in जे न देखे रवी...
2 Dec 2017 - 7:21 pm

पेर्णा

उंच उधळला इकडून तिकडे, बापाचे (काय) चुकले
भंजाळून पडला तोंडावर खाली, भावानेही धुतले
दुरूनच पाहुनी पटकन आला, वर्दीने(ही) ठासले
पारावरती विसावलो अन तिथेच चुकले
खबर होता कर्णोकर्णी, बघ्यांचेही फावले
तडफडलो पण थांबले नाही, सगळ्यांनीच धुतले
सुजून गेली अंगे सगळी, प्लास्टरही घातले
पाटलीणीस चुकून आपले म्हटले, (अख्ख्या) गावाने धुतले...

अनर्थशास्त्रआगोबाआता मला वाटते भितीकधी कधी निसर्गाला सुद्धा रंग खेळण्याचा मोह आवरत नाही आणि मग सुरु होते रंगांची किमया मनाला प्रसन्न करणारीकाहीच्या काही कवितागरम पाण्याचे कुंडजिलबीटका उवाचभूछत्रीरतीबाच्या कविताहास्यविडंबनविनोदमौजमजा

(एक ग्लास त्याचा....)

सतिश गावडे's picture
सतिश गावडे in जे न देखे रवी...
17 Apr 2017 - 11:47 pm

प्रेरणा

बसण्याचा हिशोब साचा
एक ग्लास त्याचा, एक माझा!

दिसायला दोन्ही एकच
ब्रँडही सारखाच
फक्त चखण्याची रित
ज... रा निराळी
म्हणूनच.. एक ग्लास त्याचा,एक माझा!

माझा आधी संपेल, त्याचा नंतर
चालायचंच हे असं जंतरमंतर! अगदी निरंतर..
त्यातूनच घडते जादू शेवटी
टेस्टी... लज्जतदार... सुरंगी
पण तरिही..
एक ग्लास त्याचा, एक माझा!

dive aagarkokanअदभूतआता मला वाटते भितीकधी कधी निसर्गाला सुद्धा रंग खेळण्याचा मोह आवरत नाही आणि मग सुरु होते रंगांची किमया मनाला प्रसन्न करणारीकॉकटेल रेसिपीकोडाईकनालगरम पाण्याचे कुंडजिलबीटका उवाचबालसाहित्यभावकविताभूछत्रीविडंबन

( वरपरीक्षा )

रातराणी's picture
रातराणी in जे न देखे रवी...
31 Mar 2017 - 11:54 pm
mango curryअदभूतअनर्थशास्त्रअविश्वसनीयआता मला वाटते भितीइशाराकधी कधी निसर्गाला सुद्धा रंग खेळण्याचा मोह आवरत नाही आणि मग सुरु होते रंगांची किमया मनाला प्रसन्न करणारीकाहीच्या काही कविताकॉकटेल रेसिपीकोडाईकनालगरम पाण्याचे कुंडछावाजिलबीरतीबाच्या कवितावाङ्मयशेतीसांत्वनाहास्यकरुणवीररसअद्भुतरसरौद्ररसशांतरसधोरणमांडणीवावरसंस्कृतीइतिहासवाङ्मयमुक्तकविडंबनशब्दक्रीडासमाजजीवनमानऔषधोपचारमौजमजा

पहाट धुके २

Pradip kale's picture
Pradip kale in जे न देखे रवी...
11 Jan 2017 - 6:42 pm

नमस्कार. हि माझी दुसरी कविता. माझ्या पहिल्या कवितेचे नाव देखील पहाट धुके हेच होतं. दोन्ही कवितां मधे काहीही फरक नाही. फक्त शब्दरचनेत बदल आहे. फरकच नाही तर मग हि कविता लिहली कशासाठी असेहि वाटु शकते. तर निसर्गाचे अनेक अवतार आहेत, कधी शांत वाटनारा निसर्ग अचानक रौद्र रूप घेतो तर कधी इतका रम्य वाटतो की आपण याच्या प्रेमात पडतो. आणि अशा रम्य क्षणांच कितीही वर्णन केले तरी कमीच आहे. पहाटेची वेळ ही अशाच क्षणाच उदाहरण. शांत वारा, बोचरी थंडी आणि धुक्याची चादर खुपच सुंदर दृश्य, त्याच कितीही कौतुक केलं तरी कमीच आहे.

कधी कधी निसर्गाला सुद्धा रंग खेळण्याचा मोह आवरत नाही आणि मग सुरु होते रंगांची किमया मनाला प्रसन्न करणारीहिरवाईकविता