प्रकरण ५ ची लिंक: https://www.misalpav.com/node/41844
----
प्रकरण 6
एके दिवशी “चार थापडा सासूच्या” साठी रात्री तीन वाजेपर्यंत राजेशने लॅपटॉप वर लिखाण केले. जवळपास दहा एपिसोड तीन दिवसांत लिहून झाले होते. एपिसोडिक स्टोरी आणि स्क्रिप्ट अशा दोन्ही गोष्टी त्याने पूर्ण केल्या. रात्री जास्त वेळ जागून त्याने एकदम तीन एपिसोड पूर्ण झाले.
प्रकरण ४ ची लिंक: http://www.misalpav.com/node/41834
----
प्रकरण 5
थोड्या वेळानंतर रागिणीने बेडवर अंग टाकले. कपाळावर हात ठेवून ती छताकडे बघत बसली.
स्क्रिप्ट वाचता वाचता बराच वेळ निघून गेला पण आता तिला पुन्हा तो फोन कॉल आठवू लागला. झोपण्याचा प्रयत्न केला तरी झोप काही केल्या येत नव्हती. डोळ्यात गुंगी साठत होती होती पण अनेकविध विचारांनी झोप येत नव्हती...
... तिचे कान काचांच्या फुटण्याच्या आवाजाने भरून गेले.
रोहनचा भीषण अपघात तिला आठवला...
प्रकरण ३ ची लिंक: http://www.misalpav.com/node/41807
---
प्रकरण 4
एकदा सोनी आणि सुप्रिया रूमवर नव्हते तेव्हा दुपारी एक वाजता गरमागरम “राजमा चावल” खातांना रागिणीला एक फोन आला. नंबर ओळखीचा वाटत नव्हता.
पलीकडून आवाज आला, “जानू, पहचाना मुझे?”
तो आवाज ऎकताच ती एकदम अस्वस्थ झाली. चमचा तसाच ताटात ठेवून ती डायनिंग टेबल वरून उठली आणि अस्वस्थपणे बोलत बोलत बेडरूम मध्ये गेली. जेवतांना त्या काॅलवर बोलणे तिच्यासाठी जवळपास अशक्य होते.
“क क कौन? रा राहुल गुप्ता?” घाबरत रागिणी बोलली.
प्रकरण २ ची लिंक: http://www.misalpav.com/node/41793
---
प्रकरण 3
प्रकरण १ ची लिंक - http://www.misalpav.com/node/41776
प्रकरण 2
आता संध्याकाळ झाली होती. स्टुडीओतील सर्वांनी सर्वांनी एकमेकांना निरोप दिला आणि जायला निघाले. सीरियल मधील सून म्हणजे सुप्रिया सोंगाटे आणि त्या सीरियलचा लेखक तसेच टीव्ही आणि फिल्म्स पत्रकार राजेश पारंबे हे दोघेसुद्धा घरी जायला निघाले.
प्रिय राहुल,
४५ व्या वाढदिवसाच्या मनापासून शुभेच्छा! वन ब्रिक अ‍ॅट अ टाईम मध्ये तुझ्या कारकीर्दीचा मागोवा घेण्याचा प्रयत्न केला होता... आज जरा पुढे जाऊन मन मोकळं करावं म्हणतो.
(सिने टीव्ही श्रेत्रावर आधारित माझ्या "वलय" या कादंबरीचे दर सोमवारी आणि शुक्रवारी एक प्रकरण येथे क्रमशः प्रसिद्ध करण्यात येईल - निमिष सोनार)
कादंबरी वाचायला सुरुवात करण्याआधी –
आपल्याला ड्रामा आवडतो. क्रिकेट असो वा सिनेमा वा लाइफ.... आपल्याला ड्रामा आवडतो. आपला हीरो कसा... हातात बंदुक असली तरी त्याच्या दस्त्यानी हानत हानत १० लोकांना लो़ळवील... पण गोळी नाही घालणार. सरळ समोरच्याला गोळी घालुन मामला खतम केला तर पिक्चरमध्ये मजा काय राहिली? जरा काचा तुटल्या, डोकी फुटली, मानसं हिकडून तिकडं उडून पडली, हाडं मोडली की कसं जरा पैशे वसूल झाल्यासारखं वाटतं. एका टीमनी अमुक अमुक रन केल्या आणि दुसर्‍या टीमनी तमुक तमुक ओव्हर्समध्ये त्या चेस केल्या अशी साधी सरळ सोपी स्टोरी असलेलं क्रिकेट आम्हाला कसं आवडणार? मग तो पाठलाग कितीही शिस्तीचा का असेना.
मला जाग आली. कुठे आहे मी. आणि हे काय कसला आवाज येतोय. बीप बीप बीप बीप एक सारखा. ठरावीक अंतराने येतोय. कुठे आहे मी. हॉस्पिटलमधे असल्या सारखा वास येतोय. कुठे आहे मी. माझ्या डावीकडे तो आवाज येतोय. ठरावीक अंतराने बहुतेक प्रत्येक एक दोन सेकंदाने तो आवाज येतोय. बीप बीप बीप बीप. डोळ्या समोर काहीच दिसत नाहिय्ये. कुठे आहे मी. फक्त एक पांढरा कसलासा रंग. मी डोळे फाडून बघतोय. बहुतेक खोलीचे छत आहे. तो सिलींग फॅन फिरतोय. पण हा त्याचा आवाज नाहिय्ये. मग कसला आवाज आहे हा. आणि मी कुठे आहे? काहीच कळत नाही. कोणीतरी बोलल्याचा आवाज येतोय.
एवढ्यात कुठली TV/वेब सीरिअल पाहिलीत/ पाहत आहात? हा धागा वाचला आणि मला तो न्यून कि काय म्हणतात तो गंड आला ना राव !!
बघणं तर सोडाच वो, कितीयेक शिरेलची नाव बी ऐकलेली न्हाईत.
