कविता माझी

तिची कविता

निलम बुचडे's picture
निलम बुचडे in जे न देखे रवी...
31 Oct 2015 - 11:28 pm

ती एक आई जीवन घडवणारी!
ती एक पत्नीसाथ देणारी !!

ती एक ज्योती
उज्जवल भविष्याप्रत नेणारी!
ती एक दिप्ती
अखंड तेवत राहणारी !!

ती एक कळी
उमलण्यासाठी आसुसणारी!
ती एक चांदणी
चमचमण्यासाठी धडपडणारी !!

ती एक शक्ती सामर्थ्य प्रदान करणारी !
ती एक व्यक्ती
जगण्याचा अधिकार मागणारी!!
- निलम बुचडे.

कविता माझीकविता

हाक

मंदार दिलीप जोशी's picture
मंदार दिलीप जोशी in जे न देखे रवी...
31 Oct 2015 - 7:56 pm

हाकेसरशी धावून येणं
सदैव पाठीशी असणं
काहीच पुरेसं नव्हतं
मान्य

तुझ्या आर्त मूक हाका
ऐकू आल्या नाहीत
खोट्या हास्यामागचं
वेदनांनी होरपळलेलं मन
दिसू शकलं नाही
मान्य

तरीही इतकं सारं बिघडण्याआधी
स्वतःहून साद घालणं
फार कठीण होतं का?

-------------------------------------------------------------------------
पूर्वप्रकाशितः
http://mandarvichar.blogspot.in/2015/10/blog-post_31.html

कविता माझीकविता

लाजाळू नि गुलाब

चांदणे संदीप's picture
चांदणे संदीप in जे न देखे रवी...
30 Oct 2015 - 5:11 pm

लाजाळूच्या झाडापुढे
गुलाबाच फूल नको
स्पर्शाविना मिटण्याची
त्याला नवी भूल नको!

गुलाबाच फूल भारी
लाजाळूला खेटलेल
लाजाळूच झाड वेड
येता जाता मिटलेल!

कुणी द्या रे रंग-वास
लाजाळूला मिरवाया
तोरा नवा दाखवून
ताटव्याला फुलवाया!

- संदीप चांदणे

कविता माझीप्रेम कविताशांतरसकविताप्रेमकाव्यमौजमजा

एक माणूस मिशी काढून..............

शिव कन्या's picture
शिव कन्या in जे न देखे रवी...
29 Oct 2015 - 8:08 pm

एक माणूस मिशी काढून शाळेमध्ये पोहचला
बघता बघता खिडक्यांमधून वर्गात जाऊन बसला.
वर्ग भरला मुलामुलींनी
सुरेख हसणे पानांमधूनी
हळूच पाही शाई सांडूनि,
बघते का ती मान वळवूनी!

हातचा राखून गणित चुकले
नजर चकवून भाषा हुकली
कितीक राजे आले गेले
इतिहासाच्या पानोपानी....
छंद जीवाला एकच लागे
रिबिनीमागचे भोळे कोडे!

इकडे तिकडे बघून झाले
मास्तर सगळे येऊन गेले
मधली सुट्टी चिंचा बोरे
मैदानावर सुटली पोरे.....
वर्गासहित उठून गेले
साधेभोळे हळवे कोडे!
भान आले, बाहेर आला....

कविता माझीप्रेम कविताभावकवितासांत्वनाकरुणकविताप्रेमकाव्यसाहित्यिकसमाजशिक्षण

माझी शायरी

एस.योगी's picture
एस.योगी in जे न देखे रवी...
29 Oct 2015 - 12:06 pm

आजवर वेळोवेळी काही लिहिण्याचा प्रयत्न केलाय.
काही लेखन प्रासंगिक आहे.
काही ठरवून झाले आहे.
तर काही सुचेल तसे मांडलेले आहे.
मिसळपाव च्या अथांग सागरात हे अर्घ्यदान करीत आहे.
आपलाच
एस.योगी.

-------------------------------------------------------------------

मेहफूझ पाता हू खुद को अंधेरो में
उजाला कही मेरा गम उजागर न कर दे ..

-----------------------------------------

टूटते हुए वादे देखकर जीते रहे जिंदगीभर
और वोह है की हर रोज इक नया वादा करते रहे..

-----------------------------------------

कविता माझीमुक्तक

चालत राहू......

शिव कन्या's picture
शिव कन्या in जे न देखे रवी...
20 Oct 2015 - 8:19 pm

रेषांसंगे चालत आलो, रेषांसोबत चालत राहू,
गति नाही, स्थिती नाही, केवळ लय, चालत राहू.

उठल्यावरती सूर्य नाही, थकल्यावरती चंद्र नाही
कुठला देश, कुठले घरटे, आपली कुडी, चालत राहू.

जंजाळाशी रडणे नाही, गुंत्यापाशी थटणे नाही,
कोण आले, कोण गेले, कुणी न उरले, चालत राहू.

दार लोटले अंधार नाही, दार उघडले प्रकाश नाही,
आला दिवस, गेला दिवस, आत्ताचा क्षण, चालत राहू.

नाव उलटली आक्रोश नाही, नाव तरली जल्लोष नाही,
कुठली लाट, कुठली वाट, आपला किनारा, चालत राहू.

कविता माझीविराणीसांत्वनावाङ्मयकवितासाहित्यिकदेशांतर

चारचा चहा

शिव कन्या's picture
शिव कन्या in जे न देखे रवी...
14 Oct 2015 - 8:43 pm

चारचा चहा touch screen असतो!
कपाच्या कानाला गुदगुल्या केल्या कि
आतल्याआत मस्तसे हसतो,
How's the day? म्हणून
मिश्कीलपणे विचारतो!

चारचा चहा screen saver असतो!
शरीराचा tab refresh करतो
मनाचे software update करतो,
What's on your mind? म्हणून
खोडीलपणे विचारतो!

चारचा चहा google map असतो !
मनाचा cursor global होतो
पण हातातला mouse local च राहतो
...... ............. ............ .......
............ हळूहळू चारचा चहा धूसर होतो
अरबी समुद्रापार दिसेनासा होतो......... !

आरोग्यदायी पाककृतीकविता माझीकाहीच्या काही कविताकॉकटेल रेसिपीफ्री स्टाइलभावकवितामुक्त कवितासांत्वनासंस्कृतीकविताप्रेमकाव्यमुक्तकसमाजजीवनमानदेशांतर

कविता

समीर_happy go lucky's picture
समीर_happy go lucky in जे न देखे रवी...
11 Oct 2015 - 9:46 pm

कविता
कविता लिहिणे अन कविता बनवणे
यात काय फरक असावा??
शब्दरचना अन व्याकरण जमेलहि पण
विचारसरणीतील 'नेमकेपणा' कुठून यावा !!

फक्त कमी शब्द वापरून भावना पोचवणे
हेच कवितेचे यश आहे
पण त्या भावना नीट समजावून घेणे
हेच रसिक मनाचे लक्षण आहे

कुणी भावनांना महत्व देईल तर कुणी शब्दांना
वय आणि अनुभव यावर हे अवलंबून आहे
पण कुठून ना कुठून भावनांना वाट सापडतेच
वास्तविकतेत यालाच महत्व आहे

शब्द न शब्द जोडून
ओळ न ओळ बनेलहि
डोकं थोSSड वापरून यमक
पण जुळेलहि…………

कविता माझीकविता

देवाचा 'सुपर कंप्युटर'

समीर_happy go lucky's picture
समीर_happy go lucky in जे न देखे रवी...
10 Oct 2015 - 2:57 pm

सहज अस वाटल,कि देवा जवळ समजा सुपर कॉम्प्यूटर असला तर तो किती बिझी असेल,म्हणजे पहा ना प्रत्येकाच्या पाप अन पुण्यांचे हिशेब ठेवण प्रत्यक्ष देव जरी असला तरी लोकसंख्या इतकी आहे कि त्याला जिकिरीच जात असेल.एक तरी सुपर कोम्पूटर असेलच .e.g. या व्यक्तींनी मागच्या जन्मात हे पुण्य केल आहे त्याला या जन्मात हे सुख द्या या दुसर्या व्यक्तींनी मागच्या जन्मात हे पाप केल होत याला हे दु:ख द्या किती जिकिरीच काम असेल .जर कविता लिहू असे म्हटले तर किती खतरनाक सब्जेक्ट होईल

कविता माझीकविता

माझ्या कविता

माहीराज's picture
माहीराज in जे न देखे रवी...
10 Oct 2015 - 10:26 am

माझ्या कविता. .
   काही शब्दांनी सजलेल्या . .
   काही स्वप्नांनी भिजलेल्या. .
   कधी भासांमधे अडकून
   काही क्षणांमधे रुजलेल्या. .
माझ्या कविता. .
    कळत नकळत मनामध्ये विरलेल्या..
    कधी कधी तर भावनाच विखुरलेल्या ..
    कधी ओझरत्या आशेने खुललेल्या ..
    तर कधी विखुरत्या रंगात फुललेल्या..
माझ्या कविता. .
     कधी इच्छेने साकारलेल्या..
     कधी सक्तीने आकारलेल्या..
     कधी आपसूकच जुळलेल्या..
     तर कधी उगाचच जुळवलेल्या ..
माझ्या कविता. .
    कधी रंग, छंद, रुप पाहून

कविता माझीकवितारेखाटन