काहीतरी सलत असतं
आपणास मात्र कळत नसतं
कुणाच्यातरी आठवणीने मन
आतल्याआत जळत असतं
होवून कधी बेभान
झुलत असतो
फुलासारखं आपण सुध्दा
फुलत असतो
कुठल्याश्या भासापाठी मन सारखं पळत असतं.
असं कसं कुणावरही
आपण प्रेम करुन बसतो
पण त्याचं आपल्याकडे लक्ष नसतं
अन् आपण आयुष्यावर रुसतो
ती आपल्याला झिडकारते
किंवा तो आपल्याला झिडकारतो
कळत असून मन आपलं त्याच्याकडेच वळतं.
दीपक पवार.
https://youtu.be/vsStJxhSSDU
अशाच एका धुंद, सोनेरी संध्याकाळी
सहज फिरायला निघालो होतो
सहज मंजे मुद्दामच …
– मला स्वतःशीच मोठ्याने बोलण्याची खोड आहे
– घरात उगाच तमाशा नको म्हणून बाहेर पडलो.
नकळत पाय तळ्याकाठच्या शांत रस्त्यावर वळले
– मनात तात्त्विक वगैरे विचार घोळत होते.
कोs हं ? … मी कोण आहे ?
मै कौन हूँ ? व्हू आयाम ?
नात्यास नाव आपल्या देवू नकोस काही
स्वप्नातले गाव इतके व्यापू नकोस बाई.
सुगंध वाऱ्यावरती पोचला कधीचा
श्वासास दोष इतका देवू नकोस बाई.
वाटेल जगावेगळे वागणे जेव्हा माझे
विचारात खोड तेव्हा काढू नकोस बाई.
मिसळून रंग तुझा मी रंगलो कधीचा
विसरुन स्वप्न कोवळे जावू नकोस बाई.
---- अभय बापट
हा उन्हाचा गाव आहे, रापलेली माणसे
का अशी ही श्रावणाने शापलेली माणसे?
पाहतो तो हर घडीला चेहरा वाटे नवा
चेहऱ्याला रंग फसवे फासलेली माणसे.
शेत कसवी तोच येथे, का उपाशी राहतो?
का इथे ही भाकरीने ग्रासलेली माणसे?
जात धर्माच्या इथेही पेटता या दंगली
पाहिली मी माणसाने छाटलेली माणसे.
लाच घेऊनी अता विकती इमान आपुले
जी कधी मज सभ्य तेव्हा वाटलेली माणसे.
हो भले अथवा बुरे, ना काळजी येथे कुणा
का मनाने येथली ही गोठलेली माणसे?
कधी वाटते पुन्हा एकदा मागे जावे
निसटल्या क्षणांना पुन्हा धरावे
पारंब्या वरती झुलता झुलता
पदराखाली पुन्हा लपावे
कधी वाटते पुन्हा एकदा मागे जावे
भोगल्या क्षणांना पुन्हा जगावे
आठवणीतले विस्मृत चेहरे पुन्हा एकदा तरी दिसावे
डोळ्या मधले दवबिंदू अन् चेहर्‍यावरले धुके पुसावे
हुरहुरत्या कातरवेळी कधी कुणाची वाट बघावी
दुरून बघता ओंजळीतली फुले दिसावी
किती मिळाली किती गळाली,खंत नसावी
कधी वाटते मावळतीची दिशा पूर्व असावी
कधी वाटते पुन्हा एकदा मागे जावे
भोगल्या क्षणांना पुन्हा जगावे
तुझ्या बटांतून अवखळ वारा
छेदित जातो सळसळ पाने
मनात माझ्या तुझ्या ओठीचे
अल्लड आणिक अचपळ गाणे
नदी वळावी कटी पाहूनी
ओठांवरती लाली नभाची
मनात माझ्या कवेत घ्यावी
मोहक मूर्ती तुझ्या तनाची
फिकेच पडती सागर येथे
इतुके चंचल नयनी पाणी
मनात माझ्या खोल आतवर
तुझ्या प्रीतीची अबोल वाणी
सुरेख बांधा घट्ट कंचुकी
पदर जरीचा त्यावर तारे
मनात माझ्या चुंबून घ्यावे
पाठीवरचे कोंदण प्यारे
लाखेचे ते चढवूनी कांकण
साद कशाला नुपूर पदांना
मनात माझ्या इथे टिपावे
तुझ्या खोडकर खेच अदांना
पाहुनी हसताच तू काय होते अंतरी
बावरा हा जीव माझा भिरभिरे कोठेतरी.
चांदण्यांचे तेज गाली
या फुलांची ओठी लाली
तू बटांना कुरवाळता
बघ हवेची झुळूक आली
वादळे तू कुंतलाना सोडता वाऱ्यावरी.
चाहुलीनं या तुझ्या
बघ पान पान बहरतं
दव भिजले गवत
तव पावलानं बिलगतं
गंध लेवूनी तनूचा बघ फुले ही बावरी.
चोरांनी बॅंकेत बसूनच चर्चा केली अन् नंतर २० रुपयांचे लाखभर चिल्लर; घटना सीसीटीव्हीमध्ये कैद - https://maharashtratimes.com/maharashtra/raigad/a-robbery-took-place-at-...
दोन चोर बँकेत शिरले,
एक्झाॅस्ट फॅन काढून वरचा.
मग सोफ्यावर बसून
तासभर केली चर्चा.
समजू नका त्यांना एवढे थिल्लर
दोन लाखाची चोरली चिल्लर
बोईसर चे तारापूर रोड
डोईजड झाले चोरावर मोर
नववर्ष
नवहर्ष
नवदर्श
मनी
नवा भास
नव आस
नवा श्वास
मनी
नव शब्द
नव लुब्ध
नवप्रारब्ध
मनी
नव वक्त
नव शक्त
नव मुक्त
मनी
नव दिसणं
नव असणं
नवा जश्न
मनी
नव पर्व
नव सर्व
नवा सूर्य
मनी
नव सव्य
नव भव्य
नव काव्य
मनी
नवा देश
नव आवेश
नव वेश
मनी
नव वारे
नव तारे
नव सारे
मनी
नव वर्ष
नव स्पर्श
नवआदर्श
मनी
नको रे नको
नको म्हटलं ना
नको
नक्को ना. नको.
अं हं
न
नको
न न
नको
नक्को ना रे
नको
