रोजचा पेपर
कुठले कुठले लेख
पुस्तकं
मॅगझीनस्
ईंटरनेटवरचं मटेरीअल
सग्गळं आपल्याला झेपणा-या परीघात
.
.
.
काढ टिपणं
मार स्टॅटस् तोंडावर
फेसबुक वर नोटस्
व्हाॅटस् अप वर पोस्टस्
लिहीता येतंय, लिहीता येतंय
लाव धडाका
.
.
मिळेल त्यावर टीका
सेफ टार्गेटस् शोधायची
कॅबीनेट मिनिस्टर्स वगैरे
नगरसेवक डेंजर, येऊन मारू शकतो
किंवा हवेत बाण सोडायचे
समाज-बिमाज, शिक्षण व्यवस्था, पोलिस वगैरे
गेला बाजार जुने दिवस, बालभारती, संस्कृती
अगदीच काही नाही सुचलं तर

कधी वाटते तिच्यासाठी जगावे..
तिच्या कुशीतच अलगद मरावे..
कधी वाटते तिची बडबड ऐकावी..
तिची स्वराक्षरे कानी ठसावी..
कधी वाटते तिचा सोबती व्हावे..
चांदण्या रातीत तीला चंद्रापाशी न्यावे..
कधी वाटते तिला खूप काही शिकवावे..
तिनेही प्रेमाने मला दोन शब्द ऐकवावे..
कधी वाटते माझ्या कवितेत ती असावी..
माझ्या प्रेमाची छबी तिच्या हृदयी फसावी..
कधी वाटते ती असावी माझी सोबती..
तिनेही स्वीकारावी माझी अल्लड प्रिती..

मुरलीधर बन्सीधर
प्रेमसागर तू मनोहर
शामघन हरिहर
गोपाल तू भोळा

किसन तू मनमोहन
गिरिधर भाविकांचा
द्वारकाधीश नृपवर
माखनचोर गोपिकांचा

रूक्मिणीच्या वरा
तू यशोदरचा कान्हा
मीरेचा राणा
राधेच्या मोहना

स्त्रिमनाचा वेध
फ़क्त तुलाच जमेल
म्हणून 'नौछावर'
प्राण केले तुझ्यावर

ती फुलंराणी,
सुगंध वेचणारी.
ती स्वच्छंदी,
आनंद उधळणारी.
चंद्रताऱ्यांचं वेड तिला,
ती माझं आभाळ उजळवणारी.
ती पणती,
अंधार गिळणारी.
ती अबोली अबोल,
पण मनातले भाव टिपणारी.
ती थंड झुळूक वाऱ्याची,
नभाला पाझर फोडणारी.
ती मोती शिंपल्यातला,
ती अथांग सागर प्रेमाचा,
ती गुलमोहर,
ती रानफुलं,
ती सोनाली,
ती सोनफुलं.....

(Dedicated to my wife)