भारत चीन युद्ध – १९६२!
भाग१
संदर्भ – १. न सांगण्या जोगी गोष्ट – मेजर जनरल(नि.) शशिकांत पित्रे
२. An Era of Darkness: The British Empire in India- Shashi Tharoor
३. 1962: The War That Wasn't - Shiv Kunal Verma
४. ‘ माओचे लष्करी आव्हान’, - दि. वि. गोखले
५. वालॉंग ..एका युद्ध कैद्याची बखर – ले. क. शाम चव्हाण
आणि इतर अनेक लेख, documentaries
( आज सरिता दिन. त्या निमित्त.....)
सुखरूप आणि सुरक्षित अशा गावातून बाहेर पडलो
निघून आपल्या परिवारातून जगामध्ये आलो
नशीब आजमावण्या कठीण परिश्रमही केले
जगणे ना मजला कधीही कळाले
हसण्याचा आवाज माझाच माझ्या पडतोय कानी
जणू काही मलाच चिडवू पाहतोय
गाणी गायलेली शाळेतील माझ्या
माझ्या जखमांवर फुंकर घालताहेत
एकेक मित्र उडत येवून हातांनी मोठा घेर बनवताहेत
बनून डोक्यातले विचारचक्र गरगर फिरताहेत
थंडीच्या दिवसातील थंडी उन्हाळ्यातही वाजतेय
"आजारी पडलो का ?" म्हणून हात कपाळावर जातोय
विक्रमच्या पापण्यांची हालचाल झाली. पुसटशी चमक त्याला दिसत होती. रस्त्यावर काचेचा चुरा पडला होता. त्याची bike रस्त्याच्या कडेला तशीच पडून होती. तो भानावर आला. डोक्याला हात लावत रस्त्यावरच बसुन होता. त्याच्या कपाळावर जखम झाली होती. त्याच कपाळ, भुवया, कान सर्व काही रक्ताने माखल होत. हाता-पायालाही बरचस खरचटल होत. गुढग्या जवळ खरचटल्यामुळे jeans फाटली होती. शर्ट रक्त आणि मातीन माखला होता. तो हळुहळु ऊभा राहीला. त्याची नजर सुमनवर पडली. सुमन रक्ता-मातीच्या चिखलात तशीच निपचीत पडून होती. तिचा एक पाय Activa च्या खाली अडकला होता. तिचे रक्ताने भरलेले केस तिच्या चेहर्यावर चिटकून होते.
भारत बदलतो आहे, सत्तर वर्षांच्या प्रवासात असंख्य खाचखळग्यांतून, काट्याकुट्यातून वाट काढताना, जुन्या समस्यांवर विजय मिळवत नव्या समस्यांना तोंड देताना सतत कात टाकून नविन रुपडे घेतोय. काही बदल इतके क्रांतीकारी की त्यांच्याशी जुळवून घ्यायलाच शक्तिचा अफाट व्यय होतो अन काही इतके धीमे की 'काही होतंच नाही' अशी निराशा व्हावी. कित्येक प्रामाणिक लोक व्यवस्थेला आव्हान देता देता थकून जाऊन परत व्यवस्थेचाच भाग होऊन राहतात अश्या वेळेला धीमी पण आश्वासक पावले टाकत काही शिलेदार मात्र आपल्या परीने लढत राहतात. न्युटन ही अश्याच एका शिलेदाराची कथा आहे.
मी पत्रकारितेचं शिक्षण घेत होतो तो काळ. उन्हाळ्याच्या सुट्टीत आम्ही आमच्या गावातच कुठल्याही वर्तमानपत्रात उमेदवारी करणं अपेक्षित होतं. तशी मी करत होतो. मी ज्या वर्तमानपत्रात काम करत होतो, त्यात एकदा बॉलिवुडमधल्या घराणेशाहीवर लेख आला होता. त्या लेखात धर्मेंद्रच्या दोन्ही मुलांनी म्हणजे सनी देओल आणि बॉबी देओल यांनी धर्मेंद्रच्या परंपरेचा सत्यानाश केला या अर्थाची काही वाक्यं होती. तो लेख प्रकाशित झाल्यावर पत्रांचे गठ्ठेच्या गठ्ठे यवतमाळ, बीड, चंद्रपूर, उस्मानाबाद आणि तत्सम जिल्ह्यांमधून वर्तमानपत्राच्या मुख्य कचेरीत आले.
घरी २ लिटर दूध शिल्लक आहे. खाणारी तोंडे २ च आहेत.
कृपया आरोग्य दायक पाकृ/ पर्याय सुचवा.
१. पिउन टाकणे हा पर्याय करून झाला आहे. जास्त प्यायला जमत नाही.
२. नवरोबा जास्त गोड खात नाही.
हे मला प्रश्नोत्तरे मध्ये लिहायचे होते. पण access denied.
धन्यवाद.
स्पर्श ही सुद्धा एक संवादाची भाषा आहे असं म्हंटलं जातं.
भाग ०३ पासून पुढे..
<a href="http://www.misalpav.com/node/40963" title="ग्राम"पंचायत" लागली..!! -1">ग्राम"पंचायत" लागली..!! -1</a>
