किवी आणि कांगारूंच्या देशांत ०५ : औराकी / माऊंट कुक – क्विन्सटाउन

===================================================================

किवी आणि कांगारूंच्या देशांत : ०१... ०२... ०३... ०४... ०५... ०६... ०७... ०८... ०९... १०... ११... १२... १३... १४... १५... १६... १७... १८ (समाप्त)...

====================================================================

आजची आमची वस्ती औराकी / माऊंट कुक राष्ट्रीय उद्यानातील हॉटेलमध्ये होती.

काल रात्री जरा उशीराच पोचलो होतो. बाहेर अंधार होता आणि ग्लोबसतर्फे मेजवानी होती म्हणून गडबडीने तयार होऊन जेवायला गेलो होतो. त्यामुळे नेहमीचा खिडकीतून आजूबाजू न्याहाळण्याचा कार्यक्रम झाला नव्हता. सकाळी उठल्यावर पडदा दूर केला आणि बघतो तर काय खुद्द औराकी (माऊंट कुक) समोर उभा !...

.

सकाळच्या काहीश्या अंधुक प्रकाशात ती हिमशिखरे खोलीच्या खिडकीतून एवढ्या जवळून पाहतानाची मन:स्थिती वर्णन करायला शब्द सुचत नाहीत. जाणीवपूर्वक नेमकी हॉटेल्स आणि त्यांच्या नेमक्या खोल्या निवडल्याबद्दल टूर कंपनीचे कौतुक सहलभर होतेच. पण ही खोली मिळाल्याबद्दल टूर कंपनीला मनोमन अजून १०० टक्के गुण जास्त दिले !

जवळच डोंगराच्या कुशीत वसलेले माऊंट कुक गाव दिसत होते...

औराकी (माऊंट कुक) 'हाय', 'मिडल' आणि 'लो' अशा नांवाच्या तीन शिखरांनी बनलेला आहे आणि त्याच्यावर टास्मान आणि हूकर या नावाच्या दोन हिमनद्या आहेत. या आणि त्याच्या आजूबाजूच्या बर्‍याच मोठ्या विभागाला युनेस्को वर्ल्ड हेरिटेज साईट म्हणून घोषित केले आहे आणि त्यात औराकी (माऊंट कुक), वेस्टलँड, माऊंट अस्पायरींग आणि फिओर्डलँड या नावांची चार राष्ट्रीय उद्याने आहेत. या सर्व भूभागात २,००० मीटरपेक्षा जास्त उंच असलेली १४० शिखरे आणि नामकरण झालेल्या ६२ हिमनद्या आहेत. आमचे "द हर्मिटेज" हे हॉटेल त्या विभागात अगदी मोक्याच्या ठिकाणी होते.

औराकीचे अजून एक वैशिष्ट्य असे की शेर्पा तेनसिंगसह एव्हरेस्टवर प्रथम चढाई करण्याचा मान मिळालेल्या एडमंड हिलरीने येथेच आपल्या गिर्यारोहण कौशल्याचे धडे गिरवले होते. त्याच्या स्मरणार्थ औराकीमधल्या या हॉटेलच्या एका भागात "सर एडमंड हिलरी अल्पाईन सेंटर" आहे. त्यात संग्रहालय, 2D व 3D चलत्चित्रपटगृह आणि प्लॅनेटोरियम, इत्यादी सकाळी ८ ते रात्री ७ पर्यंत चालू असतात.

शिवाय येथून एक जगावेगळी (न्यूझीलंडने जगाला दिलेल्या अनेक नवप्रवर्तक [innovation] गोष्टींपैकी एक) सफर करता येते. ती म्हणजे बर्फावर घसरायच्या स्की लावून उडणारे-उतरणारे विमान तुम्हाला इथल्या ३,००० मीटर उंचीवरच्या टास्मान हिमनदीवर घेऊन उतरते आणि तिथली सफर करवून परत आणून सोडते. २७ किमी लांब, ०.६ ते ४ किमी रुंद आणि ६०० मीटर खोल अशी ही या विभागातली सर्वात मोठी हिमनदी आहे.

मी या अतिरिक्त सफारीची मोठ्या उत्सुकतेने वाट पाहत होतो. मात्र ही सफारी अर्थातच उंच बर्फाळ प्रदेशातील हवामानाच्या लहरीवर अवलंबून असते. अशा भागातले हवामान कधी कसे बदलेल हे सांगता येत नाही. काल रात्री झोपण्यापूर्वी आकाशात फारसे ढग नव्हते. पण सकाळी मात्र औराकीच्या डोक्यावर ढगांनी ठाण मांडले होते (वरची सुरुवातीची चित्रे पहा). हॉटेलच्या जेवणाच्या खोलीची रचना मोठी कल्पक होती. केवळ भिंतीच नव्हे तर छपराचा काही भागही काचेचा होता. त्यामुळे न्याहारी करतानाही आजूबाजूचे पर्वत दिसत होते आणि त्यांच्यावर अधिकाधिक पडत जाणारे ढगांचे सावट माझ्या मनावरही पडत होते. तरीही 'इथले वातावरण काय मिनिटामिनिटाला बदलते. हे आता होतील दूर ढग' असे सतत मनाला सांगून त्याची उभारी कायम ठेवण्याचा प्रयत्न चालू होता. न्याहारी संपली, आठ वाजले... आणि सहल निर्देशक बातमी घेऊन आला की खराब वातावरणामुळे विमान उडू शकणार नाही. पण नऊ वाजता याबाबत परत निर्णय घेण्यात येणार आहे असे सांगून त्याने आशेची ज्योत तेवत ठेवली. चला, जरा परिसराचा फेरफटका मारू असे म्हणून बाहेर पडलो. हॉटेल जवळच्या एका छोट्या उंचवट्यावरून औराकीचे निरीक्षण करण्याची सोय होती...

तेथे पोचतो न पोचतो तेवढ्यात पाऊस सुरू झाला... झाले, आमच्या या बेतावरही हवामानाने पाणी पाडले असे म्हणत परत हॉटेल मध्ये शिरलो. तासभर आहे तेवढ्यात अल्पाईन सेंटर तर बघून घेऊ, होईल तोपर्यंत हवामानात सुधारणा असा विचार केला. ह्या सेंटरमध्ये हिलरीसंबद्धीत अनेक गोष्टी संग्रहीत आहेतच पण एकंदरीत या भागातून तयार झालेल्या अनेक गिर्यारोहकांची माहिती आणि बर्फाळ प्रदेशात वापरायच्या नवप्रवर्तक उपकरणांचाही संग्रह आहे. शिवाय या भागाच्या विकासाच्या इतिहासाचीही रोचक माहिती आहे.

एव्हरेस्टवर चढाई करून परतल्यावर पहिल्या थांब्यावर विश्रांती आणि चहा घेताना शेर्पा तेनसिंग आणि हिलरी...

बर्फात चालणारा ट्रॅक्टर...

द हर्मिटेजमध्ये आलेली पहिली चारचाकी...

औराकी राष्ट्रीय उद्यानाच्या सफरीसाठी कामात आणलेली पहिली बस...

हिमनदी सफरीसाठी वापरलेले पहिले स्कीयुक्त विमान... असलेच एक विमान टास्मान हिमनदीवर घेऊन जाणार होते...

नऊ वाजता बाहेर आलो तरी पावसाची रड चालूच होती :( . आता अजून वाट पाहिल्यास पुढच्या कार्यक्रमाचा खोळंबा झाला असता. मोठ्या जड मनाने औराकीचा निरोप घेऊन बसप्रवास सुरू केला. गंमत अशी की औराकीच्या दरीतून बाहेर पडलो आणि सगळे मळभ दूर होऊन सूर्य ढगांतून बाहेर डोकावू लागला ! वाटेत एका निसर्गरम्य तळ्याच्या काठी फोटो थांबा झाला...

.

आणि परत प्रवास सुरू झाला...

.

वाटेत अल्पोपाहारासाठी एका ठिकाणी थांबलो तेव्हा पैलवानाच्या वट्ट पिळलेल्या मिशांसारखी शिंगे असलेल्या या मरिनो मेंढ्याची भेट झाली...

थोड्याच वेळात सुरुवातीचा हिरवागार प्रदेश सोडून गाडी एकदम रखरखीत करड्या-तपकिरी रंगांच्या डोंगराळ भागात शिरली...

.

फोटोत जरी छान दिसत असला तरी हा या भागात या वर्षी झालेल्या अवर्षणाचा परिणाम होता. अन्यथा हे सगळे डोंगर हिरवळीने भरलेले असते आणि त्यांच्यावर भरपूर मेंढ्या चरताना दिसल्या असत्या. डोंगर उतरून पलीकडे गेल्यावर मात्र परत झाडी आणि नेत्रसुख सुरू झाले...

.

.

वाटेत क्रॉमवेल नावाच्या छोट्या गावात थांबलो. इथले "होकी-पोकी" आइसक्रीम फार प्रसिध्द्द आहे त्याची चव घ्यायची होती !

इवल्याश्या गावातही "ऑथेंटिक इंडियन कुसिन" वाले रेस्तरॉ पाहून उडालोच !

येथून पुढे निसर्ग आपले रुपडे परत दिमाखाने दाखवायला सुरुवात करू लागला...

आणि द्राक्षांच्या मळ्यांचा प्रदेश सुरू झाला...

.

पुढचा थांबा होता जगप्रसिद्ध बंजी / बंगी उडीच्या जन्मस्थळाचा...

.

बूंगी उडी हा न्यूझीलंडने जगाला दिलेला नवप्रवर्तक खेळ आता सर्व जगात पसरला आहे. या धाडसी आणि काहीश्या माथेफिरू खेळाची सुरुवात १९८८ साली वरच्या चित्रातल्या कावाराउ पुलावरून पहिली उडी मारून झाली. ४३ मीटर उंचीच्या या उडीचे अनेक प्रकार आहेत... कोरडी , पाण्यात डोके बुडणारी, एकट्याने, जोडीने, इ...

..................

.

..................

आता इतर अनेक ठिकाणी खेळात अजून नावीन्य आणण्यासाठी केबलकार वापरून १३४ मीटर उंचीवरून उडी, पर्वतावरचा गोंडोला वापरून ४७ मीटर लांबीचा दोर पण शहराच्या वर ४०० मीटरवर लटकवणारी उडी, ७० मीटर लांबीचा दोर + ३०० मीटर परिघाचे झोके देणारी उडी असे अनेक चित्तथरारक प्रकार उपलब्ध आहेत... निवडा तुम्हाला हवा तो ! आमच्यातल्या एका अमेरिकन नवदांपत्याने जोडीने उडी मारली आणि बाकीच्यांनी त्यांची चित्रे काढली +D

पुन्हा आमचा सौंदर्याने रसरसलेल्या निसर्गातून प्रवास सुरू झाला...

.

.

क्विन्सटाऊनला पोहोचलो तेव्हा चार वाजले असावे. साडेसहा वाजता पुढचा कार्यक्रम होता. हॉटेल गाठले तसे पहिला नेहमीच्या रिवाजाप्रमाणे गरमागरम शॉवर घेऊन तरतरी आणली. सहल निर्देशक तासभर आराम करा म्हणाला होता पण अश्या सुंदर ठिकाणी जायचे आणि लोळात रहायचे हे काही पटले नाही. क्विन्सटाऊनचे प्रसिद्ध वाकातिपू तळे हॉटेल शेजारीच होते. ते खिडकीतून खुणावत होते...

अर्थातच पावले तिकडे वळणार नाहीत तर काय ! ...

तळ्याच्या किनार्‍यावर हिरवळ आणि पादचार्‍याच्या रपेटीसाठी प्रशस्त व्यवस्था केली आहे. या तळ्यावर अनेक प्रकारच्या पाण्यातील मनोरंजक खेळ व सफारींची व्यवस्था आहे...

.

.

अर्धा तासच भटकलो असेन, लगेच पाऊस सुरू झाला आणि लगबगीने हॉटेलवर येणे भाग पडले. तोपर्यंत लॉबीत सहप्रवासी जमायला सुरुवात झाली होती. साडेसहापर्यंत पावसाचा जोरही कमी झाला होता. सर्वजण पायीच निघालो. आम्हाला शहराजवळच्या वॉल्टर पीक हाय कंट्री फार्मवर डिनरपार्टीसाठी जायचे होते. तेथे न्यायला "टि एस् एस् एर्नस्लॉ" नावाची वाफेवर चालणारी व्हिंटेज बोट आमची बंदरावर वाट पाहत होती...

बोटीतून पेयपान करीत आणि आजूबाजूचे सौंदर्य पाहत तासाभरात आम्ही फार्मवर पोहोचलो. बोटीचे इंजिन प्रवाशांना बघता यावे यासाठी बंदिस्त न ठेवता शिवाय त्याच्या वरून व बाजूंनी पाहण्याची खास सोय केलेली होती. त्यामुळे आता जवळ जवळ नामशेष झालेल्या या बोटीच्या वाफेच्या इंजिनाचे चालू अवस्थेत निरीक्षण करण्याची संधी मिळाली...

फार्मवर प्रथम जेवण झाले. गुरुवार होता पण बुफेमध्ये बरेच शाकाहारी पदार्थ असल्याने काही त्रास झाला नाही. त्यानंतर येथील सिग्नेचर मेंढी भादरण्याचा कार्यक्रम झाला. त्यानंतरचा कुत्र्यांचा कार्यक्रम मात्र मागच्यापेक्षा जास्त चांगला होता. शेतकरी आणि त्याचे कुत्रे दोन्हीही कसलेले होते. तो कार्यक्रम सुरू होता होता धो धो पाऊस सुरू झाला होता. पण तरीही शेडमध्ये उभे राहून आमच्याशी संवाद करता करता प्रदर्शकाने दिलेले हुकूम कुत्रे अंधार्‍या रात्रीत आणि भर पावसात १०० ते १५० मीटरवरूनसुद्धा बरोबर पाळत होते !

रात्री हॉटेलवर परत येईपर्यंत अकरा वाजले होते. असाच पाऊस पडत राहिला तर या धाडसाची राजधानी (adventure capital) म्हणून प्रसिद्ध असलेल्या क्विन्सटाउनमधल्या कार्यक्रमांचे काय होईल याची काळजी करतच झोपी गेलो.

(क्रमशः )

===================================================================

किवी आणि कांगारूंच्या देशांत : ०१... ०२... ०३... ०४... ०५... ०६... ०७... ०८... ०९... १०... ११... १२... १३... १४... १५... १६... १७... १८ (समाप्त)...

====================================================================