दै. लोकमत आणि 'मिसळपाव'

>>>>>> वाट का पहावी लागते याचे उत्तर कुणी देऊ शकेल काय ?

सदस्य कोणाचे तरी ओळखीचे असले पाहिजे. काही तरी संगणकीय गडबडीमुळे काही सदस्यांची नोंद होते तर कधी कधी राडा करण्यासाठी डु आयडींची भरती होते. कधी एकाच सदस्याने, सदस्यत्त्वाच्या अनेकदा नोंदणी केलेली असू शकते. किंवा अशाच काही शक्यतेमुळे वरीजनल सदस्यांलाही सदस्यत्त्व मिळत नाही, त्यामुळे त्यांची खातरजमा केल्याशिवाय मिपावर आता सदस्यत्त्व मिळत नाही. असा माझा आपला अंदाज आहे. कदाचित तसे नसेलही. अधिकृत माहिती नीलकांतच देऊ शकेल. :)

आता तुम्ही म्हणाल की तुम्हाला कसं माहिती की सदस्यत्त्वाची वाट पाहावी लागते ? मला फेसबुकर ब-याचदा संदेशाद्वारे विचारलं गेलं आहे की मिपावरील माझं सदस्यत्त्व कधी अप्रुव्ह होईल. कधी कधी मिपावर व्य.नि.ने काही मित्रमंडळी विचारतात की अमुक अमुक माझ्या ओळखीचा आहे, त्याला अजुन सदस्यत्त्व मिळालेले नाही. काही मदत कराल का. असं जर कोणी म्हटलं तर मग आम्ही चावडीत नीलकांत किंवा प्रशांतला शिफारस करणार्‍या सदस्यांचे संदर्भ देऊन नवीन ताटकळत पडलेल्या सदस्याला मिपाची दारं उघडी करुन द्यायला काही हरकत नाही, असे म्हणतो. अर्थात असे फार कमी वेळा होते. सदस्यत्त्व द्यायचे किंवा कसे याचा निर्णय नीलकांत आणि प्रशांत घेत असतात.

-दिलीप बिरुटे

माझ्या मना बन दगड [कॉपी पेष्ट. लोकसत्ता ]

हा रस्ता अटळ आहे!
अन्नाशिवाय, कपडय़ाशिवाय,
ज्ञानाशिवाय; मानाशिवाय.
कुडकुडणारे हे जीव
पाहू नको! डोळे शीव!
नको पाहू जिणे भकास;
ऐन रात्री होतील भास;
छातीमध्ये अडेल श्वास.
विसर यांना, दाब कढ;
माझ्या मना बन दगड!

हा रस्ता अटळ आहे!
ऐकू नको हा आक्रोश,
तुझ्या गळय़ाला पडेल शोष.
कानांवरती हात धर,
त्यातूनही येतील स्वर.
म्हणून म्हणतो ओत शिसे;
संभाळ, संभाळ, लागेल पिसे!
रडणाऱ्या, रडशील किती?
झुरणाऱ्या, झुरशील किती?
पिचणाऱ्या, पिचशील किती?
ऐकू नको असला टाहो;
माझ्या मना दगड हो!

हा रस्ता अटळ आहे!
येथेच असतात निशाचर
जागोजाग रस्त्यावर.
असतात नाचत काळोखात;
हसतात विचकून काळे दात;
आणि म्हणतात, ‘‘कर िहमत,
आत्मा वीक, उचल किंमत!
माणूस मिथ्या, सोने सत्य;
स्मरा त्याला, स्मरा नित्य.’’
भिशील ऐकून असले वेद;
बन दगड, नको खेद!

बन दगड आजपासून;
काय अडेल तुझ्यावाचून;
गालावरचे खारे पाणी
पिऊन काय जगेल कोणी?
काय तुझे हे नि:श्वास
मरणाऱ्यांना देतील श्वास?
आणिक दु:ख छातीफोडे
देईल त्यांना सुख थोडे?
आहे दु:ख तेच फार;
माझ्या मना कर विचार!
कर विचार : हस रगड;
माझ्या मना बन दगड!

हा रस्ता अटळ आहे!
अटळ आहे घाण सारी;
अटळ आहे ही शिसारी.
एक वेळ अशी येईल
घाणीचेच खत होईल!

अन्यायाची सारी शिते
उठतील पुन्हा; होतील भुते.
या सोन्याचे बनतील सूळ!
सुळी जाईल सारे कूळ.
ऐक टापा! ऐक आवाज!
लाल धूळ उडते आज;
याच्यामागून येईल स्वार;
या दगडावर लावील धार!
इतके यश तुला रगड;
माझ्या मना बन दगड!

फेसबुकवर काल कोणीतरी एक चित्र डकवलेलं दिसलं आणि त्यात म्हटलं सार्वजनिक शौचालयाचं उद्घाटन केलं तरी फोटो टाकणा-या अमुक अमुक यांचं कोळशात तोंड काळं झालं तर चकार शब्द काही आला नाही, असं काही तरी होतं.
अच्छा असं होय ! तरीच आयबीएन लोकमत वॄत्त वाहिनीवर या संबंधी बातम्या कमी येत आहेत तर ! ;)