भाषांतर

गुरुवार १२ डिसेंबर, सकाळी ९:३० वा..
.....................................................
अहो ऐकलत का?..
तुम्ही लवकर अटपुन घ्या, आपल्याला डॉक्टरकडे जायचे आहे...
कशाला गं? तब्बेत बरी आहे ना?..
अरे देवा!... या माणसाच्या लक्षात एक गोष्ट राहात नाही..
विसरला का तुम्ही?
आज डॉक्टरनी बोलावलय चेकअप साठी..
अरे हो आलं लक्षात.. चल तु तयार हो लवकर मी गाडी बाहेर काढतो..
..........................................................
- २० मिनिटानंतर...
(गाडीमध्ये सागर व त्याची बायको..)
सागर.. तुम्हाला काही विचारु का?

कोणत्याही युद्धग्रस्त देशात घडणारी एक नेहमीची घटना. एक सैनिक लढता लढता धारातीर्थी पडतो. अंत्यविधीसाठी त्याचे शव त्याच्या घरी आणतात. सुन्न झालेले त्याचे कुटुंबीय व सुहृद मृत्यूचे दु:ख अन भविष्याची चिंता यात दुभंगून गेलेले असतात. वातावरणात एक अस्वस्थ करणारी , हृदय पिळवटणारी शांतता……..काळ जणू गोठलाय. पण त्याचवेळी कठोर वास्तव आपल्या निर्मम अस्तित्वाची जाणीव करतंय...

श्रीसाईसच्चरित - शब्दार्थ आणि भावार्थ

हरिः ॐ

अध्याय १, भाग १.

शायरी म्हटलं कि गालिबचं नाव पहिलं ओठांवर येतं. आणि त्याच्यात प्रेमभंग वगैरे असेल तर गालिबला पर्याय नाही. त्या गालिबच्या काही शेरांचा मज पामराने लावलेला अर्थ.

...ते बघून तिलाही हसू आवरेना. त्याच्या डोक्यात एकमेकांना जोडलेल्या असंख्य खड्ड्यांचे जंजाळ आकार घेत होते. पण तिला मात्र ते त्याचे उत्तेजन वाटत होते. अर्थात हे सगळे नैसर्गिकच होते.. पाण्यात बुडणार्‍या माणसाला डोके वर काढून श्वास घेताना जो आनंद होतो तो त्याच्याशिवाय कोणाला कळणार.....

मोबियस

“झाडच आणायचे असेल तर पिंपळाचे आणूयात. त्याच्या पानांची सळसळ कानाला बरी वाटते.”
पानांची सळसळ, फांद्यांपासून मुक्त होण्याची निष्फळ धडपड.
त्याच्या भावनांचे बंधन झुगारुन त्याचा श्वास मंद चालत होता. त्याला रडू फुटले. त्याने पटकन वाळूत सांडलेले मणी गोळा करण्याच्या बहाण्याने मान खाली घातली व ती वाळू चिवडू लागला.

....एकलेपणा म्हणजे आभासाची आस, या पलिकडे काय असते ?

मोबियस

...तो गुणगुणताना त्याच्या टीव्हीचा आवाज इतका मोठा करतो की ज्यांचे आयुष्यवस्त्र उसवले आहे त्यांचा आक्रोश त्याच्यापर्यंत पोहोचतच नाही. एक धागा सुखाचा शंभर धागे.... हे गाणे या जगात खितपत पडलेल्या मनुष्यजातीचे गाणे आहे.... नव्हे पृथ्वीगीत आहे....

मोबियस

२३