सविता कोर्कू
मी कर्नल जगदाळे. कर्नल विजय जगदाळे. (निवृत्त) मूळ गाव जामखेड.
सध्या मु.पो. पुणे.
एक घडलेली गोष्ट सांगतो. मरण्याआधी ती मला कुणालातरी सांगितलीच पाहिजे. कथा आहे एका मुलीची... असे काही शक्य नाही... असे तुम्ही म्हणालही कदाचित, पण असे घडले म्हणून ही कथा जन्माला आली हे लक्षात घ्या. शिवाय तुमचा यावर विश्वास बसतोय की नाही याने मला काहीही फरक पडत नाही. मला ती कुणालातरी सांगायची आहे बस्सऽऽऽ !
पहिली भेट.
यावेळी माझी बदली पुण्याला झाली होती.
===================================================================
मी सिनेमा बघीतला नाही आणि कदाचित बघणारही नाही.त्यामुळे, "सैराट" न बघताही प्रेमी युगलाची जात एक नसतांना पण संसार सुखी होवू शकतो का? ह्या विषयीचे मी पाहिलेल्या घटना लिहित आहे.
१. मुलगा गुजर आणि मुलगी को.ब्रा.मुलगा डिप्लोमा तर मुलगी एम.एस.सी. दोघांचे प्रेम जमल्यावर, मुलाला दम मिळाला.मुलाने आणि मुलीने पळून जावून लग्न गेले.
आज दोघेही सुखाने नांदत आहेत.
२. मुलगा तामिळ आणि मुलगी कोब्रा.मुलाच्या घरच्यांचा विरोध असून पण दोघांनी लग्न केले आणि दोघेही संसारात सुखी आहेत.
हरिश्चंद्रगड – पूर्वार्ध : नळीची वाट
आता पुढे -
मी बाई होते म्हणुनी .. भाग -०१ http://www.misalpav.com/node/23333
मी बाई होते म्हणुनी .. भाग -०२ http://www.misalpav.com/node/23439
मी बाई होते म्हणुनी .. भाग -०3 http://www.misalpav.com/node/23664
मी बाई होते म्हणुनी .. भाग -०४ http://misalpav.com/node/24073
.....
प्रस्तावना
आज पर्यावरणात अनेक ठिकाणी उद्रेक होताना दिसतात. देशामध्ये अनेक ठिकाणी दुष्काळ पसरला आहे, पहाडामध्ये वणवे पेटत आहेत आणि संपूर्ण जगात कुठे भूकंप येत आहेत, कुठे वादळ तर कुठे लँडस्लाईड. आपल्या देशाच्या संदर्भात दुष्काळाची समस्या अगदी गंभीर स्थितीत आहे. अशावेळी प्रश्न पडतो की, ह्या सगळ्यांसाठी आपण काय करू शकतो? ह्या विषयावर आपल्याशी बोलू इच्छितो. आजवर ह्या विषयाबद्दल जे समजून घेतलं ते आपल्याला सांगू इच्छितो.
थांबले ट्राफीक आता.
माग लवकर भीक आता.
शांततेचा पॅक्ट झाला
वाढले सैनीक आता
जा पुरा व्यवहार झाला
तुझि नको जवळीक आता!
लग्न झाले..ते हि झाले
चांगले सोशीक आता..
दु:ख झाले भोगुनीया
हासणे ऐच्छिक आता.!
(प्रश्न झाले मांडुनिया
उत्तरे ऐच्छिक आता!)
लागु केली कर्जमाफी
काढ लवकर पीक आता!
उंच त्याचा भाव नेला
वाढले भावीक आता...!
विसर सारे शीकलेले
एवढे तू शीक आता
चेहरा सभ्य दिसावा
शिकुन घे ही ट्रीक आता.
हा लढा अंतिम आहे
फक्त थोडे टीक आता
- कानडाऊ योगेशु
विखार - कथा - काल्पनीक
लग्नसमारंभाचा हॉल छान सजवलेला होता . सकाळपासुन पाहुणे मंडळी यायला सुरुवात झाली . थोड्याच वेळात लग्नाचे विधी सुरु झाले . वधुपक्षाची मंडळी लगबगीने इकडुन तिकडे धावत होती . दोन्ही बाजुंकडील लोकांचे आगत- स्वागत , मानपान कौतुकाने करीत होती . वरपक्षाच्या लोकांना काय हवे नको ते बघुन त्यांच्या मागण्या हसत हसत पुरवीत होती.
पण हळुहळु वरपक्षाची मंडळी पिसाटल्यासारखे करु लागली . त्यांच्या मागण्या अचानक वाढतच जाउ लागल्या .
माही माय माही माय नाई शिकली लेयनं
रातं दिसं मेहनतं
जीवं मातीले जायनं
चुरुक भुरुक अशी
लावे झाकटीतं रई
देते पाह्यटीचं मले
खायाले सायी चं दई
ठूनं हातावरं डोक्सं
तिचं वगारु पाजनं
शाळेतल्या पोराईचं
यकं दोनं आईकनं
चुनं भाकरं थापूनं
घाई घाई वावरातं
कापूस येचता येचता
जोळे नख्ख्याईशी नातं
सोसून सासरवासं
तरी राये समाधानी
पोरं शिकतीलं लयं
सदा राये ह्याचं ध्यानी
अभिमन्यू राजाचा दरबार भरलेला आहे.शेजारच्या आदित्यराज्यासोबत होणारया संभाव्य युदधाची छाया सगळया दरबारावर पडली आहे..
राजा अभिमन्यू - सेनापती आपली योजना जाहिर करण्याची वेळ आली आहे. वेळ न दडवता त्या योजनेची माहिती दरबारास दया
सेनापती - राजाधिराज अभिमन्यूंच्या योजनेप्रमाणे आपण लहान असुनही मोठ्या पल्लांच्या तोफा तयार करण्याची महत्वकांशी योजना हाती घेतली होती. अरबी धातुतज्ञ्ांच्या मदतीने कैक सालांपासुन यावर गुप्त पद्धतीने काम चालू होते. या तोफा आता वापरण्यासाठी तयार आहेत. केवळ दोन माणसे एक तोफ वाहून नेऊन , वापरुही शकतात..
