भानू कुत्रं आज तळ्याकाठी एकटंच बसलं होतं. बाभळीच्या झाडाखाली आज त्याला निवांत झोप लागली होती. तसंही करण्यासारखं काही नव्हतं. दिवसभर रानावनात उंडारल्यावर तळ्याकाठी येऊन शांत पडण्याचा त्याचा दिनक्रमच होता. बरेच दिवस जवानीचा हिसका न दाखवल्यानं खरंतर तो तुंबला होता. सोय म्हणून त्यानं डोंगरपायथ्याच्या चार-पाच कुत्र्या बघून ठेवल्या होत्या. पण सुगीचा हंगाम नसल्याने त्या याला विशेष दाद देत नसत.

सरदार दिठेरीकरांची गढी ---- भाग १ ---- कथा ---- काल्पनीक

सरदार दिठेरीकरांची गढी ----- भाग २ ----- कथा ------ काल्पनीक

सरदार दिठेरीकरांची गढी - भाग ३ ----- कथा ------ काल्पनीक -- पुढे चालु -

रविकांतराव यांनी त्या हॉलच्या टोकाला असलेल्या एका उंच आसनावरील बैठकीकडे निर्देश केला आणी ते पुढील माहिती सांगु लागले .

गेल्या शतकांत बॉलीवुड प्रमाणेच हॉलीवुड मधे देखील अविस्मरणीय चित्रपट आले. पैकी काही चित्रपट बघतांना वाटलं की आपण हिंदी चित्रपट इंग्रजीत बघताेय की काय...अंतर होता तो सादरीकरणाचा. इथे अशाच काही इंग्रजी चित्रपटांमधील तो अविस्मरणीय प्रसंग, जो त्या इंग्रजी चित्रपटाला आपल्या बाॅलीवुडच्या चित्रपटाहून वेगळा ठरवतो...

अाठवणीतला हॉलीवुड/ एक- ‘दि ओल्ड मेड’

नटसम्राट हा एक अप्रतिम चित्रपट आहे. कालच बघितला. कुसुमाग्रज यांनी लिहिलेली कथा अप्रतिम आणि तितकेच महेश मांजरेकरांचे दिग्दर्शन सुद्धा उत्तम!

मी नटसम्राट नाटक बघितलेले नाही आणि नाटक वाचलेले सुद्धा नाही. म्हणून मनात कसलीही तुलना न करता हा चित्रपट मी बघू शकलो. अशा प्रकारच्या कथा असलेले इतर अनेक मराठी हिंदी चित्रपट येऊन गेले.

(उदा. राजेश खन्नाचा अवतार, सुलोचना चा मराठी चित्रपट एकटी, अमिताभचा बागबान, माझं घर माझा संसार, लेक चालली सासरला, माहेरची साडी वगैरे)

उनाड दुपार - भाग १

"मॅडम तुमच्या आईंचा फोन येऊन गेला दोनदा"

बरं म्हणत सवयीने तिनं एप्रनच्या खिशात हात घातला. खिशात फोन काही नव्हता. कामाच्या व्यापात कसं काय आपल्या लक्षात नाही आलं बरं, आज फोन काढलाच नाही पर्समधून, म्हणत तिनं पर्स उघडली. फोन पाहिला तर आईचे सात मिसकॉल. तरीच हॉस्पिटलमधे फोन केलेला दिसतोय. आणि इतक्या वेळा ट्राय केला म्हणजे काहीतरी गंभीर असणार. तसाच तिने आईला फोन केला. हॅलो वगैरे म्हणायच्या आतच पलीकडुन काहीसा रडवेला आवाज आला, "अग अरु त्यांना परत त्रास व्हायला लागलाय. तू लगेच ये"

"हम्म आलेच मी" एक खोल श्वास घेऊन अरुंधती गाडीची चावी घेऊन बाहेर पडली.

परवा एका मित्रान हे गाणं पाठवलं. पहिल्यांदा वाटलं काहीतरी रॉक ढिन्कच्याक असेल. पण आश्चर्याचा धक्का बसला. पूर्ण गाणं ऐकून झालं तेव्हा तर अगदी शांत वाटतं होतं. मग हेच गाणं लूप मधे सुरू आहे सध्या. पहिल्यांदा सगळ्याच शब्दांचे अर्थ नाही कळले. पण जे ऐकतोय ते काहीतरी भारीये एवढ कळत होतं. गाण्याचा पहिलाच शब्द हिज्र ए यारा हाच कितीतरी वेळ कळत नव्हता. पण त्याने गाण्याची मजा काहीच कमी नाही झाली. शेवटी रेखतावर त्याचा अर्थ सापडला. प्रिय व्यक्तीपासून दुरावा. म्हणजे मला वाटत होतं की हे गाणं प्रिय व्यक्तीला उद्देशून आहे पण हा तर पठ्ठा त्या दुराव्यालाच उद्देशून गाणं म्हणतोय!