पहिला डायलॉग.

"गयी रे, मेरी गयी रे. कितनी अच्छी थी रे वो.....
गयी रे... ह्या ह्या ह्या..."
हे शेवटचं 'ह्या ह्या ह्या' म्हणजे रडण्याचा टोन. तो हसण्याचा की रडण्याचा यावर बरेच तर्क वितर्क होते. कसलेले कलावंत श्मामराव पोर्चच्या मधोमध तंगड्या वगैरे पसरुन आपला अभिनय पणाला लावत होते.

"अबे या की आता" बराच वेळ खुदूखुदू रडून झाल्यावर त्यांनी रागाने फर्मान सोडले.

दुसरा डायलॉग.

"क्या हुआ गणपत ऐसा रो क्यू रहा है?"
शेवटी कुणीतरी ढकलून दिल्यावर सागर नावाचं कॅरॅक्टर श्यामरावची चौकशी करायला गेलं.

शहर कोणतेही असो

१) कोणताही सामाजिक उपक्रम हा त्या भागातील मंडळे सादर करतात
२) कोणतेही जन आंदोलन करताना तिथली जनता करते

खरेच जर हे सामाजिक कार्य असेल तर दरवेळी सरकारला किंवा सरकारी अधिकारी अथवा जन प्रतिनिधीना जबाबदार न धरता जनतेलाच का वेठिस धरले जाते

उदाहरणार्थ :-
१) रस्ता रोको, चक्का जाम, सार्वजनिक वाहतूकिच्या साधनांची मोडतोड
२) (आधी ठराविक ) आता सगळ्याच सण उत्सव, यात्रा, जत्रा यावेळी लावले जाणारे कर्णकर्कश्य त्रासदायक साउंड सीस्टिम

मुंबई लोकल……..हिच्याबद्दल प्रेम वाटणारं कोणी असेल असं हिलाही वाटत नसावं. पण ती माझी फार आव़डती सखी आहे. सोळाव्या धोक्याच्या वर्षातल्या अतरंगी करामती वयापासून ते आजच्या ठाय लयीतल्या कुटुंबवत्सल आयुष्यापर्यंत हिने मला फार सुंदर साथ दिली आहे. लोकलचं बदलतं बाह्यरूप तो सब जाने है. पण तिची अंतरंग सुखदु:ख एखाद्यालाच सांगते ती. नीट ऐकणारा मात्र पाहिजे.

आमची प्रेरणा