न जाने क्या है वहाँ
जो सुरज रोज
सुबह उठकर बिना थके
दिन के चारो पहर की
सारी सीढीया चढ के
ऊपर चला जाता है
---
फिर कुछ देर
दुनिया की जानिब
घूरता रहता है
मानो कोई जंग जित ली हो
---
कभी कभी लगता है
अपने परछाई को हराने का
जूनून सवार है उसपे
---
ओ सुरज, तुम बडे कब होगे?
|-मिसळलेला काव्यप्रेमी-|
(२७/०६/२०१६)
जानिब = दिशा
----------------------------------------------------------------------
(अनुवाद)
पहिल्या पावसात जागलेल्या तिच्या आठवणी
१) कधी उमलतोय आणि आपला सुगंध आसमंतात दरवळवतोय अस झालय.
जग हे मधुशाला
कुणी न येथे भला चांगला, जो तो पेदाड झिंगलेला
ज्याची त्याला प्यारी बाटली
बाटली तले सखे सौंगडी
देशी असो वा विदेशी, प्रिय हो ज्याची त्याला
जो तो अपुल्या जागी लुडके
नजर न धावे चकण्या पलीकडे
गिल्लासातले सारे बेवडे पिवुनी करिती लीला
कुणा न माहीत किती ढोसले ते
कोठुन आलो ते नच स्मरते
उता-याला मन घाबरते, जो आला तो रमला
सर्वत्र काळोख पसरलेला होता पाऊल कुठल्या दिशेनं पडत होती याचाही संदर्भ
लागत नव्हता, मी भ्रमिष्टा अवस्थेत चालत होते, मला मन आहे, विचारशक्ती
आहे, याच भानंच नव्हत! गत आयुष्यातील घटनांचा आढावा घेतांना खरंच वाटत
नाही आपण इतकं काही भोगलंय! पण आता त्या आठवणीसुध्दा सोबत सोडतील,
मन पुन्हा त्या आठवणींना उजाळा देऊ लागले!
सात वर्षापुर्वी आमची पहिली भेट! ती शाळेतुन घरी येत होती मी आपला
बाजारात किराना घ्यायला स्कुटरवर जात होतो, रस्तात अचानक 'ती' समोर
आल्यामुळे मी ब्रेक देऊन सुध्दा आमची टक्कर झाली, ती पडली, मी घाई घाई
अचानक पावसाची सर यावी आणि चिब भिजवून जावी तसंच काहीसं माझ्या बाबतीत झालंय. वाचनात अचानक एक हायकू आली आणि मला त्यात ओढून घेऊन गेली. हायकू पूर्वी ऐकली/वाचली तेव्हा साहित्य, काव्य ह्यात जेमतेम रस होता. त्यामुळे तेव्हा दुर्लक्षित राहिलेली हायकू आज मात्र वेड लावून गेली.
तीन ओळींचे हे मुळचे जपानी काव्य निसर्गाशी जवळीक साधणारं, मनाला भिडणारं, समजायला खूप सोप्प असं आहे. ते क्लिष्ट नाहीये हाच मला आवडलेला त्याचा गुण म्हणेन मी. गुगल राजाला विविध प्रकारे आळवणी केल्यावर खूप माहिती वाचायला मिळाली.
जरा हासलो आणि हा खेळ झाला
तुझा भासलो आणि हा खेळ झाला
तसा संयमी नित्य मी राहणारा
जरा त्रासलो आणि हा खेळ झाला
मला वाटले वेळ आलीच होती
तरी वाचलो आणि हा खेळ झाला
मला मोडणे मान्य होते तरीही
पुन्हा वाकलो आणि हा खेळ झाला
जरा शेवटी हात जोडावयाला
उभा ठाकलो आणि हा खेळ झाला
अता थांबता येत नाही अपूर्व
जरा धावलो आणि हा खेळ झाला
- अपूर्व ओक
मी बाई होते म्हणुनी .. भाग -०१ http://www.misalpav.com/node/23333
मी बाई होते म्हणुनी .. भाग -०२ http://www.misalpav.com/node/23439
मी बाई होते म्हणुनी .. भाग -०3 http://www.misalpav.com/node/23664
मी बाई होते म्हणुनी .. भाग -०४ http://misalpav.com/node/24073
मी बाई होते म्हणुनी .. भाग -०५ http://misalpav.com/node/35964
माझ्या अंगणात आज
वाजे पावसाचा ताशा
सोहळ्यात पर्जन्याच्या
रुजे उद्याची रे आशा..
माझे घर झाले आज
आनंदाने ओलेचिंब
दिसे प्रवाही पाण्यात
भविष्याचे प्रतिबिंब...
माझ्या घरात नाचते
पावसाचे स्वैरगाणे
आणि त्याच्या तालावर
मन विभोर उधाणे...
माझ्या मनात गुजते
जुन्या पावसाची गाज
गेल्या ओल्या दिवसाची
सल छळते रे आज...
