न्यू यॉर्क : ११ : इंट्रेपिड सागर, वायू व अवकाश संग्रहालय-१
===============================================================================
===============================================================================
भाग 1 इथे वाचा पधारो म्हारे देस : मुंबई – उदयपूर – जयपूर – मुंबई - 1
======================================================================
भाग २ – उदयपुर
दिवस पहिला : उदयपुर शहर – तलाव अन बगोर की हवेली.
तर ... आम्ही एकंदरीत एक Adventure पार पाडून शेवटी एकदाचे उदयपुरला पोचलो. उदयपुर एयरपोर्टला २ नावं आहेत. एक दबोक (किंवा डबोक) आणि महाराणा प्रताप एयरपोर्ट . पैकी डबोक हे नाव - हे विमानतळ डबोक गावाला वसलेले आहे म्हणून . विमानतळ तसं साधंच आहे. फार बडेजाव नाही की महागाई नाही.
केली कल्पना स्त्री विना जगताची, आदराने शिष झुके.
निसर्गाची मोठी किमया, ती नसती तर संसार मुके,
घेउनी बीज तिज पोटाशी, नेण्या मानवतेचे वेल पुढे,
स्त्री न असती या पृथ्वीवर, सकल अस्तित्वाचा प्रश्न पडे ? !!१!
कधी तू माता, कधी भार्या, कधी बहिण वा मुलगी असे,
सदैव जगशी दुसऱ्यांसाठी, तुझे समर्पण नाव असे,
कर्तुत्वाचे गाठून शिखरे, आम्ही (पुरुष) मिरवतो राव तसे,
स्त्री नसती या यात्रेमध्ये, एकही पाऊल शक्य नसे !!२!!
एक दिवस इंटरनेटवर असेच काहीबाही करता करता मला ‘क़्विल्ट’ या प्रकारचा शोध लागला. सुरवातीला ‘हा सगळा अमेरिकेतल्या ज्येष्ठ बायकांचा प्रांत, आपल्याला काय त्याचं?’ असं म्हणत मी मनात निर्माण होणारी आवड दाबून टाकत होते, पण जसजसे क़्विल्टचे वेगवेगळे पॅटर्न माझ्यासमोर उलगडू लागले, तसतशी मी या नव्या कलाप्रकारच्या प्रेमात पडू लागले. क़्विल्ट विषयीच्या वेगवेगळ्या साईट बघताना माझ्या लक्षात आले की क़्विल्टचे इथे अमेरिकेत ठिकठिकाणी क्लासेस असतात, फक्त क़्विल्टचेच सामान मिळेल अशी खास दुकाने असतात, त्यांचे आंतरराज्यीय स्तरावर प्रदर्शन आणि स्पर्धा होतात, टीव्हीवर शोज असतात.
नमस्कार, रसिक मायबापहो
आळसावलेल्या एका सकाळी
तू म्हणाव चल फिरून येऊ
कुठे कस काही न सांगता
घेऊन यावस मग समुद्रकिनारी
मी विचाराव, "का रे, आज एवढ्या लांब?"
तू म्हणाव, "सहजच, गंमत आपली"
सूर्य पाण्यात पोहू लागेपर्यंत
पडून राहाव गरम वाळुत
सूर्यास्ताला जाव गार पाण्यात
हलकेच उलगडावी तू माझी वेणी
मी म्हणाव, "काय रे? केस विस्कटतील"
तू म्हणाव, "असू देत असेच सहजच "
---------------------------
सिनिअरचा सिनिअर : बरं तुम्ही सुट्टीत मुलांना बायकोला घेऊन फिरायला जाता काय ?
मी : नाही, आम्ही सुट्टीत गावी जातो.
सिनिअरचा सिनिअर : बरोबर. काही वर्षांपुर्वी मी देखील हेच करायचो. कारण सुट्टीमधे कुठे फिरायला जायचे म्हणजे कमीत कमी ४०-५० हजार तर पाहिजेतच. ते आपल्याकडे नसतात म्हणून बेसीकली आपण गावी जातो. तुमच्या बायकोला विचारा बर की आपण दुबईला, मलेशियाला फिरायला जायचं का ? पाहिजे तर पुढल्या सुट्टीत गावी जाऊ. आय बेट, ती एका पायावर तयार होईल.