फॆकॆन्जी कन्सल्टंट्च्या थंडगार कचॆरीतील पॆस कॉन्फरन्स हॉलमध्यॆ टॆबलाभॊवती कॊंडाळॆ.
एक नंबरवरुन पदच्युत झाल्यामुळॆ दुखावलॆल्या आणि हादरलॆल्या एमजी फूड्स्च्या अपयशाचा पंचनामा आणि गर्तॆतून बाहॆर पडायची उपाययॊजना यावर ब्रॆन स्टॉर्मिंग रंगात.
सूफी़जम जगातली एक अनोखी प्रणाली आहे. तिच्यात सारं व्यक्त जग प्रेयसी आहे आणि ज्या अव्यक्तानं सारं व्यक्त तोललंय, तो प्रितम आहे. जे व्यक्त आहे, मग तो पुरुष देह असो की स्त्री देह, सूफी़ंच्या दृष्टीनं ते सर्व स्त्रैण आहे. जे कधीही व्यक्त होऊ शकत नाही, तो पुरुष आहे. खरंतर जोपर्यंत अव्यक्ताशी मीलन होत नाही तोपर्यंत जेजे काही व्यक्त आहे ते स्त्रैण आहे. हा प्रकृती आणि पुरुषातला अनंगरंग सूफी़ जगण्याचा अंदाज़ आहे. सूफी़जम हा जगण्यातला रोमान्स आहे. सूफी़ साधनेची फलश्रुती व्यक्त आणि अव्यक्ताच्या मीलनात आहे. आणि मीलनानंतर प्रियकर- प्रेयसी एकच आहेत. भक्तीमार्ग सूफी़जमपेक्षा वेगळा आहे.
द मेन्सट्रुअल मॅन, वाचून थोडे दचकलात ना? पण मी आज एका अश्या माणसाची गोष्ट सांगत आहे ज्याला अख्खं जग याच नावाने ओळखायला लागलंय त्याचं खरं नाव आहे अरुणाचलम मुरुगनाथम . आणि विशेष म्हणजे हा माणूस आपल्याच भारतातला आहे. चारचौघातला, पण त्याचं काम एवढं जबरदस्त आहे कि त अनेकांसाठी प्रेरणास्थान बनलाय.
आमच्या क्लासमेट्स फाउन्डेशन ची मूळ प्रेरणाच तो आणि त्याचे कार्य आहे.
बेडवर पडल्या पडल्या शरूनं इतका वेळ आणलेला खंबीरपणाचा उसना आव गळून पडला. झोपायला म्हणून गेलेलं कुणीही झोपलं नव्हतं. सगळेच भूतकाळाची वर्तमानाशी सांगड घालायचा प्रयत्न करत होते. पण असं झालेल्या चुका दुरुस्त करून पुन्हा मनमोकळं जगता येत असतं तर आणखी काय हवं जगायला?
"काकू, आज मी जरा एका मैत्रिणीकडे जाऊन येणार आहे. दुपारपर्यंत येईन. माझी वाट बघू नको जेवायला."
दुसऱ्या दिवशी सकाळी उठून आवरता आवरता शरुनं काकूला सांगितलं.
१६ ऑक्टोबर १९८७
गद्दाफी, लाहोर
निळकंठबुवा बिदरकर ..संगीत क्षेत्रातील एक गुरुतुल्य व्यक्तीमत्व . बुवांचे नाव घेताच अनेक जाणकार गायक, वादक , रसिक श्रोते कानाची पाळी पकडत .
एक निर्माता आपल्या शास्त्रीय संगीतावरील चित्रपटामध्ये बुवांनी गावे यासाठी इच्छुक होता . पण चित्रपटसंगीतातील बंधनांमुळे बुवा राजी नव्हते .
अखेरीस आर्थीक गरजांमुळे ते तयार झाले . तो चित्रपट आणी बुवांचे गाणे खुप गाजले .
एका मैफीलीला बुवांनी ईश्वरवंदना करुन रागदारीला आरंभ केला .
तो संदेश सर्वात आधी नासाच्या उपग्रहांनी पकडला.
“आम्ही येतोय.” फक्त दोनच शब्द होते संदेशात.
“आपण शांततेच्या मार्गाने बोलणी करू.” संयुक्त राष्ट्रसंघ
“सर्व देशांनी आपापले क्षेपणास्त्र अवकाशाच्या दिशेने वळवावेत.” अमेरिका
“जगाचा अंत जवळ आलाय.” व्हॅटिकन
“ते आपले मित्र असावेत.” भारत
“ही भारताची चाल.” पाकिस्तान
