.
"हालो ... बापूसायब बोलून ऱ्हायले का जी?"
"हा मंग... कोन बोलून ऱ्हायलं?"
"आहो मी.... मी पद्मा बोलून ऱ्हायली."
"पद्मा?" बापूसायबाले कायबी टोटल लागेना.
"वळखलं नाय का?"
"आवाज वळखीचा हाय, पन आठवू नाय ऱ्हायला."
"अवं मी भौसायबाची सून.. तुमी नाय का त्या दिवशी घरी आल्ते?"
"हा हा... बोला सुनबाई .. आत्ता आलं ध्यानात."

आता भौसायबाची सून आपल्याला कायले फोन करू ऱ्हायली ते बापूसायबाले कळेना..

.
जवा जवा मायी आठोन यीन तुले
तवा या अक्शराईत पायजो मले
उलसाक आठोलो तं भूलजो मले

मायासंगचे दिवस कंदीमंदी
येतीन भरुन तुया डोयामंदी
तवा त्या आसवाईत पायजो मले
उलसाक आठोलो तं भूलजो मले

काई नाई मायाजोळ ठूलं म्या
सूक-दुक, चेन-भूक, बांधून तुले देलं म्या
गाठोड्यात त्या सांभाळून ठूजो मले
उलसाक आठोलो तं भूलजो मले

"जा रे पोट्ट्याइवा, गवऱ्यायसाटी सेन जमा करून आन्जान."

.
मना मामाना गावमा एक डाव असं घडनं. मी तवयं धाकला व्हतू.पन मना मामा , मना दोस्त व्हता. रातले, मी मामाना जोडे जपाले जाये. तवय मना मामा माले रोज गावमा काय काय घडनं, ते सम्दं सांगे. मामाले चावयानी भलती गोडी व्हती. मामीले आयकाना भलता कटाया व्हता. म्हनिसन माले गावमा काय काय भानगडी चालु शेतस त्या बठ्ठा समजे.