तू इथे असतीस तर....!

माणूस घाबरलेला असतो तेव्हाच हे सगळ नोटीस करतो ओ. ऐका माझं. खरोखर आतून एकटेपण येतं तेव्हा बाहेर काय आहे याच्याशी काही घेणं देनं नसत. म्हणजे बघा,

आज मनातला चंद्रही उदास हसत होता,
तू दिसावीस म्हणून उघडली खिडकी,
पण आता इतका काळोख झालाय
की तुला मी अन मला तू दिसणारच नाही;
शब्दाचेच खेळ मांडले होते,
त्यांनीच मोडून टाकले,
पैजाच लावल्या होत्या ग,
तू गेलीस तेव्हापासून बघ कसे हसतायेत;
कधी बहरला होता प्राजक्त इथे,
फुल न फुल वेचून घेऊन गेलीस ना,
तक्रार नाहीच ग तशी तुझीच होती ती
पण उगीच माझ्या मनाला वाटत,
मीही माझा उरलो असतो जरासा,
तू इथे असतीस तर!

हॆ कसं आपणही आपले न राहाण म्हणजे खोल खोल जाणवणार एकटेपण वाटत की नाही. ( वाटतच म्हणा बर का )