सुधीर मोघे

भावपुर्ण श्रध्दांजली....

माझी आवडती कविता..
सुधीर मोघे ह्यांना श्रध्दांजली.

आवडले....

आत्ताच फेसबुक वर कळलं व यु ट्यूब वर जाऊन सुधीर मोघ्यांचं माझं आवडतं गाणं ऐकत बसलो.

“मन मनास उमगत नाही, आधार कसा शोधावा ?
स्वप्नातील पदर धुक्याचा, हातास कसा लागावा ?

मन थेंबांचे आकाश, लाटांनी सावरलेले
मन नक्षत्रांचे रान, अवकाशी अवतरलेले
मन गरगरते आवर्त, मन रानभूल, मन चकवा
मन काळोखाची गुंफा, मन तेजाचे राऊळ
मन सैतानाचा हात, मन देवाचे पाऊल”

मनाबद्दल काय अजून लिहायचं राहू शकतं?
भावपूर्ण श्रद्धांजली

अत्यंत संवेदनाशिल कवीला भावपूर्ण श्रद्धांजली.

कधी भांडलोही थोडे, थोडे दुरावलोही,
पण खूण त्या क्षणाची जपली मनात नाही,
जुळले अतूट नाते, दोन्ही मनामनांचे,
...घर दोघांचे घरकुल पाखरांचे

या मोघ्यांच्या ओळींनी तिच्याशी नातं जपतांना सतत साथ दिली. मग त्या नंतर आम्ही कितीही भांडलो, पार वाट्टेल त्या थराला वाद गेले तरी एकानं हात पुढे केला की दुसर्‍यानं तो बेशर्त हातात घ्यायचाच असं कायमचं झालं.

"बोलावल्यावाचुनही मृत्यू जरी आला इथे
थांबेल तो ही पळभरी, पण सांग तू येशिल का"

कवी, गीतकार, संगीतकार, गायक आणि चित्रकार कलावंत हरपला.

कवी सुधीर मोघे यांची एक आठवण
सुमारे १८/१९ वर्षापूर्वी दापोली कर्दे येथील एका निवांत हॉटेल मध्ये मोघे साहेब आणि त्यांचे मित्र सुधीर नेवूर्गावकर यांची अचानक भेट झाली. त्यावेळी त्यांच्या कविता माहित होत्या पण चेहऱ्याने ओळखत नव्हतो. ती संध्याकाळ आणि दुसरा दिवस पूर्ण वेळ मोघे पती पत्नी ,त्यांचे मित्र आणि त्यांच्या पत्नी आणि आम्ही तीघ (मि, पत्नी व मुलगी) भरपूर गप्पा ,काव्य शास्त्र विनोद आणि खाणे पिणे असा छान सहवास लाभला.
इतका मोठा कवी आणि प्रसिध्द व्यक्तिमत्व पण गर्वाचा लवलेश नाही, त्यांचा सहवास लाभलेले क्षण आमच्या साध्याशा आयुष्यातील अनमोल असे क्षण होते.
माझ्या मुलीने त्यांना कवी अनंत काणेकर यांची एक कविता "मी कागद झाले आहे " पूर्ण म्हणून दाखवली त्याचे त्यांनी खूप कवतुक केले होते.

वय काय होतं, कोणत्याच पेपरातही नाहीये

भावपुर्ण श्रद्धांजली. त्यांच्या आत्मास शांती मिळो.

सखी मंद झाल्या तारका, दिसलीस तू फुलले ऋतू, दयाघना, सांज ये गोकुळी.. अनेक सुंदर गाणी..
त्यांच्या गाणी आणि कवितांमधून ते कायमच आठवत राहतील..

श्रद्धांजली..

श्रद्धांजली

आदरांजलि.

भावपूर्ण श्रद्धांजली

माणसाच्या मनाला त्याच्या सौंदर्याची प्रचिती देणारं व्यक्तीमत्व.

श्रद्धांजली.

गुज ओठांनी ओठांना सांगायचं, एका पावसात दोघांनी भिजायचं. गोमू संगतीनं, जरा विसावू या वळणावर, झुलतो बाई रासझुला या आणि अशा कितीतरी गीतांची आठवण होतेय. :(

-दिलीप बिरुटे

माझ्या सहीतल्या ओळी या मोघेंच्याच आहेत.
अतिशय हळुवार,साधी शब्दयोजना हे त्यांच वैशिष्ट्य!
हळहळला जीव.