सुऱ्याचे दिवस आनंदात 'न्हाऊन' सरत होते . स्वप्नातही त्याने त्याला पियासारखी 'गर्लफ्रेंड' मिळेल असा विचार केला नव्हता. स्वर्ग जर कुठे असेल तर इथेच - पियाच्या मिठीत ! अजून २ वेळा तरी त्याला पियाला भेटता येणार होते , त्याचे दिवसरात्र पियाच्या 'गरम' श्वासांच्या आठवणीत जात होते - स्वर्ग कुठे असेल तर इथेच !
मूळ उर्दू कथा : इब्ने इंशा
________________________________
इराण मध्ये कोण राहतात ??
इराण मध्ये इराणी लोक राहतात
इंग्लिस्तान (इंग्लंड) मध्ये कोण राहतात ??
इंग्लिस्तान मध्ये इंग्लिश लोक राहतात.
फ्रान्स मध्ये कोण राहते ??
फ्रान्स मध्ये फ्रांसिसी लोक राहतात!!!
हा कोणता देश आहे ??
हा पाकिस्तान आहे !!!
इथे पाकिस्तानी लोक राहत असतील ना ??
नाही, इथे पाकिस्तानी नाही राहत !!!
इथे सिंधी राहतात !!!
इथे पंजाबी राहतात !!!
इथे बंगाली राहतात !!!
इथे हे लोक राहतात, इथे ते लोक राहतात
नभांसवे वा-याची नवी तान घुमली
जलधारांच्या नादसंगिताची साथ लाभली
डबक्यातल्या पाण्यात होडी डुलू लागली
निरागस पावसात ती कैकवार डोलली
शोधार्थ त्याच्या ती ही बाहेर पडली
जिची छत्र्ी मुद्दामच होती विसरलेली
खट्याळ पावसात ती जास्तच भिजली
गालावरील आसवे सर्वांपासुन लपुन राहिली
एक बाग उदास होती बनलेली
जिथे कैक व्रद्ध जोडपी होती विसावलेली
एक सरी त्या जोडप्यावरही बरसली
भुतकाळच्या आठवणीत ती आजही रमली
क्षणोक्षणी ह्या पावसाने रुपे बदलली
परि त्याची साथ न सुटली
बर्‍याच महिन्यांपासून ठरत असलेला सायकल कट्टा आज पुण्यात पार पडला. प्रत्येक वीकांताला कोणी ना कोणी कोणत्या ना कोणत्या राईडमध्ये बिझी असल्याने एकत्र भेटीचा योग येत नव्हता. घमासान चर्चा आणि फोनाफोनी होवून शेवटी पुण्याचा कट्टा शनिवारी सकाळी ठरलाच..
ग्रूपवर ठरल्याप्रमाणे ज्यांना जमणार आहे ते सायकलवीर सायकल चालवत चांदणी चौकात जमणार.. आनंदराव बुलेट आणि कपिलमुनी कारमधून येणार असेही ठरले. पुपेंसाठी (पुण्याचे पेशवे) ठिकाण जवळच असल्याने ते डायरेक्ट मल्टीस्पाईसला भेटणार होते.
सद्ध्या सर्वत्र रानभाज्यांची चर्चा सुरु आहे. त्यातलीच ही "गारभेंड्यांची भाजी".
इतकी वर्षं जांभळी नाक्यावर जातेय पण कधी ही भाजी विकायला दिसली नव्हती. हिची ओळख झाली एका येऊरच्या ट्रेकमध्ये. ट्रेक संपला तेव्हा आमच्या बरोबर आलेल्या आदिवासी वाटाडयाची पोतडी भरपूर रानभाज्यांची भरली होती. अळू (तेरं), बांबूचे कोंब याबरोबर होती ती लाल लाल देठांची गारभेंडी. दिसायला पटकन लाल माठ वाटते पण याची जातकुळी वेगळी. पानं फुलं यायच्या आधी लाल मोठा कोंब उगवतो तो तोडायचा. उकडून साल काढून आणि मीठ लावून पण ही खातात. आमच्या कामवाल्या मावशी पण येऊरच्याच असल्यानं त्यांनी मला ही भाजी आणून दिली.
अमेरिकेत अनेक ठिकाणी अनेक गोष्टी चालु असतात. आम्हा नवीन माणसांना पटकन समजत नाही की कोणते कार्यक्रम पाहु शकतो, कुठे जाऊ शकतो, कोणत्या सीझन मध्ये काय पहायला हवं..
तेव्हा मोदकने जसे पुणे - मुंबईसाठी धागे काढले आहेत, तसा अमेरिकेसाठी एक धागा असावा म्हणलं.
जसं की ह्या वीकांताला (२५-२८ ऑगस्ट) अमेरिकेतले सर्व नॅशनल पार्क्स फ्री असतात. ह्या वर्षी नॅशनल पार्क सर्विसला १०० वर्ष झाली आहेत.
आणि आता सांगण्यात अर्थ नाही पण मागच्या रविवारी इंडिया डे परेड होऊन गेली!
किंवा दर गुरुवारी ब्रुकलिन चिल्ड्रन म्युझियम ३-५ ह्या वेळात फ्री असतं!
असं म्हणतात गझल अनुभवण्याची गोष्ट आहे. मानवी मनाचं प्रतिबिंब गझलेत कायम दिसत आलं आहे.
ही कथा काल्पनिक आहे याची नोंद घ्यावी
अरे!!! थांब का ईतका घाईत चालु राहिलाय . पाठीमागुन दिनुला कुणीतरी आवाज दिला .आवाज ऐकुन दिनु मागे वळला बघतो तर कुणीतरी काठी टेकत टेकत त्याच्या दिशेन येत होतं.
स्वित्झर्लंड आपल्या भारतीय पर्यटकांच्या मनातील एक गोड कोपरा.जिथं बहुतेक प्रत्येकाला जायची इच्छा असते. कुणाला एकटे जायचे असते तर कुणाला एका खास व्यक्ती बरोबर जायचे असते. नुकतंच ऑगस्ट च्या मध्याला स्विस आणि फ्रेंच आल्पस च्या निसर्ग सानिध्यात भटकायचा योग् जुळून आला.तसा हा कार्यक्रम २ महिन्यांपुर्वीच ठरला होता पण काही कौटुंबिक कारणानं मुळे बारगळायची वेळ आली होती आणि त्याला कारण पण मीच होतो. असो असे समर प्रसंग येत च असतात.
