मी सूर्य.. मी रवि...
मी दाह... मी अग्नि...

विश्वाचा आधार मी
जीवनाचा आकार मी
प्रकाशाचा उगम मी
श्वासातिल हुंकार मी

सर्वस्वाचा पूर्णाकार मी
तप्त जरी ... निराकार मी
व्यापलेला अवकाश मी.... अन्...
दाहाचा साक्षीदार मी

चंद्राचा शीतल प्रकाश
इंद्रधनूचा कोमलाकार
तप्ततेचा स्वाहाकार
मी एकटा... मी पूर्णाकार!

शुभ्र कोऱ्या चांदव्याशी हासले माझीच मी
धुंद हळव्या शब्दगंधी गुंतले माझीच मी..

लाख स्वप्ने गुंफुनी मी बांधली तारांगणे
उसवता अलवार टाका उसवले माझीच मी

सौख्यसमयी भोवताली लाख होते सोबती
आणि दु:खाच्या घडीला सोबती माझीच मी

हाय तू तुडवून जाता दूर प्रीतीची फुले
त्या फुलांच्या अत्तरासम बहरले माझीच मी

मतलबी सारेच येथे, नाहि कोणाचे कुणी
मुखवटे नुसते सभोती, शेवटी माझीच मी!

© अदिती