कसोटी क्रिकेटच्या इतिहासात आतापर्यंत जे जे दारूण पराभव झाले त्यात एक निकष असा धरला की १ डाव व दोनशे धावा अशा किंवा यापेक्षा जास्त दारूण पराभव स्वीकारण्याचे पातक कोणी किती केले आहे ? तर खालील प्रमाणे माहिती मिळते...

ऑस्ट्रेलिया - ५ वेळा
भारत - ७ वेळा
विण्डीज ५ वेळा
इंग्लन्ड ४ वेळा
बांगला देश ७ वेळा
द आफिका २ वेळा
पाकिस्तान १ वेळा
न्युझीलण्ड ३ वेळा
झिम्बाब्वे ६ वेळा
श्रीलंका ३ वेळा

मल, मलविसर्जन ही संकल्पना आपल्याकडे एकंदर थेट उल्लेख न करण्याजोगी मानली जात असावी. त्यामुळे विष्ठा किंवा मल या शब्दांशी संबंधित जे बोलींतले शब्द आहेत त्यांचा प्रयोग असभ्य मानला जाऊन सभ्य लोकांत, चारचौघांत, भद्र भाषेत त्यासंदर्भात सांगायचे झाले तर ती क्रिया जिथे केली जाते त्या स्थानाचा उल्लेख करण्याची पद्धत पडली असावी. कालांतराने त्या जागेला दिलेले नावच विष्ठेला समानार्थी म्हणून रूढ झाले. पण गंमत अशी की एकदा तो शब्द जनमानसात रूढ झाला की त्याला अशिष्ट समजले जाऊन त्या जागी नवा शब्द वापरण्यात येऊ लागला.

४ नोव्हेंबर १९८७
गद्दाफी, लाहोर

“शक्य आहे बाबा!” तो म्हणाला आणि खरोखरीच ते चक्र रात्रभर चालू राहिले. वाळू पडायची काही थांबत नव्हती. ते बघून तो गोंधळून गेला. बावचळला. एखाद्या सापाच्या पिल्लाच्या शेपटीवर निष्काळजीपणे पाय पडावा आणि तो भला मोठा अजगर निघावा अशी त्याची अवस्था झाली.

मोबियस

व्ह्यालेंटाईन दिवस येत आहे..
चुंबन ही प्रणयातली आनंददायी क्रिया आहे..
चुंबनाचे सुंदर प्रकार आपल्या पुढे सादर करत आहे
चुंबनाचे प्रकार.
चुंबनाचे खालील प्रमाणे नीर निराळे प्रकार आहेत. जर आपणा पैकी कुणास यातला प्रकार आवडला तर आपण त्याचा प्रयोग करू शकता.आपल्या जोडीदार बरोबर
*
फुलपाख्ररु चुंबन-ह्या चुंबन प्रकारामध्ये प्रेयसीने तिचा चेहरा प्रियकराच्या चेहऱ्याचा एक श्वासांच्या अंतरावर आणावा. आणी त्याच्या नजरेत नजर मिसळून आपल्या डोंळ्यांच्या पापण्या फुलपाखराच्या पंखा प्रमाणे फडफडाव्यात. डोंळ्यांच्या पापण्यांचि फडफड ह्रदयांची फडफड वाढवण्यास समर्थ असते..

३१ ऑक्टोबर १९८७
व्हीसीए, नागपूर

पावसाळ्या रात्री, अंधारात त्या घरात कधीपासून त्या दोघांत नुसती झटापट सुरु होती. अचानक विजेच्या लखलखाटात त्याच्या हातातली त्याने उगारलेली लोखंडाची सळई चमकली आणि पुढच्याच क्षणाला त्या बंगल्यात एक आर्त किंचाळी घुमली.

आता सगळं शांत झालं होतं. त्याच्या हातातली सळई जमिनीवर गळुन पडली. तो बधीरपणे तिच्या निश्चल कलेवराकडे पहात होता. बाहेर पावसाची रिपरिप सुरु होती. तो मटकन गुडघ्यावर बसला आणि तिच्याकडे पहात रडायला लागला.

******************************************************************************

एक

_______________________________________________________________

"तुझ्यासारखा भंगार माणूस एमबीए कसा करु शकतो?" हा प्रश्न होता भालचंद्रला. नेहमीच ऐकू येणारा. यावेळेस तुकारामने विचारला. त्याचं धाडस भलतंच वाढलेलं दिसतंय.

मी अर्धवट झोपेत होतो. आणि या दोघांचीही कुरबूर माझ्या कानावर पडत होती. मी उठून घड्याळ बघितले. अकरा वाजले होते. ते नेहमीच वाजतात. आजही वाजले.