श श क २०२२

"तुमच्या शेजारचं घर घेतलंय. थोडी माहिती हवी होती?"

"मी एकटीच असते. चौकशा दुसरीकडे करा."

"आई....... मी या गावातच नवीन आहे. कुठे जाणार?"

"आई?!!! हम्म! कोण बरं हाक मारायचं ही??? कुठचा तू? घरी कोण असतं?"

"मुंबई. घरी फक्त आई. आता इथे सेट झालो की आणीन तिला."

"अरे? एकटाच आहेस इथे? ये आत!"

केशवने चार ग्लास भरले. बाहेर सुंदर चांदणं पडलं होतं.

"आज जेवन झाल्यावर कोल्ड्रिंग पिऊ आपन...पोरांना आवडंल बघ. आपल्या गावात पानी नाय भेटत प्यायाला पण कोल्ड्रिंग लगेच भेटतयं! तेच पिऊन पाहू; कळंल तरी नुसतं प्यायासाठी आहे की पिकाला बी चालंल..." केशव किंचित खिन्नपणे गौरीशी बोलत होता. गौरीने केशवकडे नुसतं पाहिलं आणि मुलांना हाक मारली.

तांबडी माती
------------------------------------------------------------------------------------------
आपली मराठी भाषा खूप समृध्‍द आहे. याच समृध्‍द संस्‍कृतीवर कोकणी भाषेने आपला साज चढविला अाहे. कोकणात बहुतांशी लोक शेतीवर अवलंबून आहेत, आणि कोकणात जांभा दगडही मिळतो, अशाच या भूमित तांबडया मातीत दाजीसारख्‍या एका सामान्‍य मुलाची ही शिक्ष्‍णासाठी असणारी तळमळ........

सहा महिन्यापासून पोटाचा त्रास सुरु होताच पण बाईची जात नि मधलं वय म्हणून सोडून दिलं होतं.
चुकीचं पडलेलं दान, नशीबानं आयुष्यभर दिलेला त्रास नि जीवनसाथी म्हणवणाराची कसलीच नसलेली साथ. १५ वर्षात ना प्रेमाचा शब्द ना एखादी शाबासकीची थाप जगण्यात काय रस वाटायचा?
माहेरचे लोक ओरडतात म्हणून गेल्या महिन्यात दवाखान्यात दाखवलं.

पूर्वार्ध - येक रुपाया!
नुस्ता गुंधूळ वर्गात. बाई कायतरी लिहीत व्हत्या, तेवढ्यात शिपाय आला नोटीस घिवून. सगळ्यान्ला वाटल उद्या सुट्टी!

बाईंनी वाचल, "सर्वांना कळविणेत येते की, पंधरा ऑगस्टनिमित्त शाळेत चित्रकला स्पर्धा आहे. भाग घ्यायचाय त्यांनी वर्गशिक्षकांकडे फी जमा करणे. नोटीस दिनांक १/८/१९९२."

पहिली शतशब्दकथा स्पर्धा
पहिली फेरी
१५ दिवस
८३ कथा
२४३८ मतं

शतशब्दकथा स्पर्धेला दिलेल्या अभूतपूर्व प्रतिसादाबद्दल लेखकांचे आणि वाचकांचे अनेक आभार!

आणि....

वाचकांच्या पसंतीनुसार पहिले पाच क्रमांक आहेतः

सदर कथा स्पर्धेसाठी नाही. माझी स्पर्धेतली कथा दुसर्‍या कुणाच्या आधीच उपलब्ध असलेल्या कल्पनेवर आधारित आहे असे लक्षात आल्याने, पूर्ण 'ओरिजिनल' कथा देऊ शकलो नाही याची एक कलाकार म्हणून खंत लागून राहीली. त्यावर उपाय म्हणून ही कथा देत आहे. वाचकांना आवडेल अशी आशा.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

"हॅलो "
"..............."
"हा, हॅलो"
".................."
".. कुठे म्हणजे? ऑफिसमधे ! ", चिडलेला आवाज.
"..............."
" ..... पाहिला नाही, बिझी होतो"

"........" थोडावेळ शांतता.
"सॉरी राणी, आता ह्या वेळेला कुठे बर असणार आहे मी ",
"........"
" ... बरं"
"........"
"........"
" ..हो"

अतिशय व्यथीत अंतकरणाने तो घरी निघाला... डॉक्टरांचे शब्द घुमत होते, सॉरी रवी पण वैज्ञानीक प्रगती तुला वडील बनवण्यास असमर्थ आहे.