मन पाऊस पाऊस... (अष्टाक्षरी)

मन इतके बरसे,
दु:खं झाली मातीमोल
सल काढले खुडून
सरे पापण्यांची ओल...!

अप्रतीम !

छान लिहिलंय. मुख्य म्हणजे पावसाशी संबधित असूनही ऊगाचच हळवं तरल असं वाटलं नाही. पावसाची विविध रूपं आणि त्यांच्याशी एकरूप होणा-या मनाच्या अवस्था फार छान शब्दात पकडल्या आहेत.

सुंदर लिहिले आहे..
हे वाचून फुलवा यांनी लिहिलेली ही कविता आठवली - http://www.misalpav.com/node/9151

राघव

पाऊस आवडला.

किती तरल आणि मनाचे ठाव घेणारे लिखाण.. मान गये!! तुम्हाला सलाम!

मन पाऊस पाऊस
थेंब थेंबाने रुजतो,
ध्यास रुजे त्याच्यासवे
कोंब आशेला फुटतो..

असे चित्र पावसाचे,
जणू इवला कोलाज
सार्‍या आठवणी खुळ्या
त्यांत मावल्या सहज..!

सुंदर!

चिंब जाहलो...येकदम झकास.. :-)

मन वढाय वढाय
उभ्या पिकातले ढोर
किती हाकला हाकला
फिरी येत पिकावर

ह्या बहिणाबाईंच्या कवितेची सय आली.

वेणू, सहज सुंदर
वेणू, मोकळी सरळ
अंतरातली सादच
जणू प्रकटली येथ

अशाच कल्पनारम्य कवितांकरता हार्दिक शुभेच्छा!

वा! सुरेख उतरलं आहे!

खूपच गोड.

मन पाऊस पाऊस
म्हणे कसा बरसला?
अगं मनातच होता
तुला आज गवसला..!

आजच्या ग्रीष्मकाहिलीत गरज त्याचीच जास्त!

कविता आवडली.

मस्त कविता...आणि त्यातला नाद पण छान आहे.

>>असे चित्र पावसाचे,
जणू इवला कोलाज
सार्‍या आठवणी खुळ्या
त्यांत मावल्या सहज..
>>

हे पण आवडले.. नवी कल्पना वाटली.

>>मन पाऊस पाऊस
म्हणे कसा बरसला?
अगं मनातच होता
तुला आज गवसला..!>>

हे खूप आवडले.

पु.ले. शु.

सुंदर कविता. आवडली.