अपत्य दत्तक योजना : (अति)कच्चा आरंभिक आराखडा

>>शक्य ती/शक्य तेवढी आर्थिक मदत

ही कशी करता येईल ह्याबद्दल अधिक माहिती द्याल का?

आरंभिक आराखडा दिल्याबद्दल धन्यवाद!
योजना कशाप्रकारे राबवावी याबाबतच्या आपल्या सगळ्याच कल्पना आवडल्या.

यापुढील मिपा कट्ट्याच्या वेळी अपत्य दत्तक देणार्‍या सामाजिक संस्था,स्थानिक अनाथालये यांचे संचालक,संबंधित पदाधिकारी किंवा कार्यकर्ते यांचे आटोपशीर माहितीपर व्याख्यान कट्ट्याचा अधिकृत कार्यक्रम म्हणून समाविष्ट केले जावे.
याबाबतीत इतर सदस्यांचे मत जाणून घेण्यास उत्सूक आहे.

आपण म्हटल्याप्रमाणे पुण्यातील संस्थांची माहीती शक्य तितक्या लवकर इथे देण्याचा प्रयत्न करतो.
पुण्यातून या प्रकल्पात काम करु इच्छिणार्‍या सदस्यांनी कृपया संपर्क करावा.

मुंबईतील काही संस्थांची माहीती इथे मिळेल.

कर्मण्ये वाधिकारस्ते | मां फलकेशू कदाचनं
: कार्यकर्त्यांनी कर्म करीत रहावे,आपल्या नावाचे फलक लागतील अशी अपेक्षा करु नये.
-इनोबा म्हणे -मराठमोळे वॉलपेपर

कल्पना आहे. आराखडा मांडून ह्या कामाला प्रारंभ केल्याबद्दल चक्रपाणिचे अभिनंदन, पुढील कामाला शुभेच्छा. वर सुचवलेल्या पर्यायांप्रमाणे मी यथाशक्ती मदत करेन.

नंदनमराठी साहित्यविषयक अनुदिनी

सांगलीत माझी आत्या एका अनाथाश्रमाची संचालिका आहे. संस्थेचा व्यवहार अत्यंत पारदर्शी आहे. त्यामुळे तेथे मदत करण्यास काहीच हरकत नाही.

उज्ज्वला परांजपे
भ्रमणध्वनी: ९८९००१४४६६

चांगली चर्चा आणि माहीती आहे.

वर बेलाने बहुतेक मुद्दे आणले आहेतच त्यातील ,"स्वतः मूल दत्तक घेतलेल्या दांपत्यास भेटून त्यांचे मूल दत्तक घेतानाचे अनुभव...," हा मुद्दा महत्वाचा आहे.

दुसरा भाग असा आहे की प्रत्येकजण दत्तक मूल घेत असेलच अशातला भाग नाही पण जर कधी कोणी जवळच्या व्यक्तीने घेतले तर त्याला/तीला प्रोत्साहन देणे आणि त्या मुलाला जाणीवपूर्वक (कळत कोणी करणार नाही पण नकळतसुद्धा) तो / ती दत्तक असल्याची जाणीव करून देउ नये हे महत्वाचे वाटते.

दुसरा भाग हा परदेशस्थ भारतीयांसाठीचा - त्यांच्या साठी कधी कधी दोन देशातील कायद्यांना तोंड द्यावे लागते. अमेरिकन्स बर्‍याचदा एशियन्स (म्हणजे यांच्या संदर्भात - चायनीज, व्हिएटनामीज वगैरे) मुलांना तेथे जाऊन दत्तक घेतात आणि मनापासून आईवडील होतात. असे आदर्श आई-वडील - भारतीय आणि अभारतीय अमेरिकन्स - जवळून पाहीले आहेत आणि त्यांच्याबद्दल आदर वाटतो.

योजना कशी राबवावी,याबाबतच्या काही कल्पना पुढीलप्रमाणे -

या मथळ्यांतर्गत दिलेल्या सर्व कल्पनां चांगल्याच आहेत..

बेलाचा प्रस्ताव उत्तम आहे व माझ्या त्याला मनापासून शुभेच्छा!

अवांतर - सामाजिक बांधिलकी ही अनेक प्रकारची असू शकते, इच्छुक व्यक्तिला अनेक प्रकारे काही चांगले सामाजिक कार्य करता येते. माझ्या स्वत:पुरतं बोलायचं झालं तर माझ्याकडे उपलब्ध असलेला सर्व वेळ,पैसा मी महर्षी कर्वे स्त्रीशिक्षण संस्था, पुणे, ह्या एकाच संस्थेला देऊ इच्छितो...

तात्या.

प्रारंभिक आराखडा दिल्याबद्दल अनेक आभार! आपल्या सगळ्याच कल्पना मस्त आहेत यात वादच नाही.

याशिवाय अश्या मुलांच्या मानसिक विश्वासंबंधी कोठे काहि महिती असल्यास जरूर शोधावी. एकदा एका सहप्रवाशाकडून मिळालेल्या ऐकीव माहिती नूसार पुण्यात एक मानसोपचार तज्ञ केवळ दत्तक मुलांच्या प्रोब्लेम्सवर कार्यरत आहेत. (या माहितीच्या सत्यतेची पडताळणी केलेली नाही) त्यांची माहिती मिळाल्यासही द्यावी.

बाकी सगळ्यांची मते वाचण्याबद्दल उत्सुक आहे.
बेलाचे अभिनंदन!

(आषाढीचा मुहूर्त चांगला शोधलास रे बेला ;) )

-('मिसळ'लेला) ऋषिकेश

दत्तक अपत्य हा आता पूर्वीइतका न बोलला जाणारा विषय राहिलेला नाही. अनेक जोडपी अपत्य दत्तक घेतात आणि आपले व त्या अपत्याचे आयुष्य सुखाने भरुन टाकतात! (कित्येक वेळा दांपत्यात कोणताही वैद्यकीय दोष नसताना मूल होत नसते आणि पहिले मूल दत्तक घेतल्यानंतर लगेचच दोनेक वर्षात त्यांना स्वतःचे मूलही झाल्याच्या बर्‍याच घटना आहेत. वात्सल्यभावाने मूल वाढवल्याचा परिणाम म्हणता येईल!)
पुण्यात ससून हॉस्पिटलच्या आवारात 'सोफोश' (Society of Friends of Sassoon Hospital))ही एक रजिस्टर्ड संस्था आहे जी ह्या क्षेत्रात ३५ वर्षे कार्यरत आहे.
'श्रीवत्स' हे ह्या संस्थेने चालवलेले मुलांचे देखभाल केंद्र मूल दत्तक देण्याची सर्व प्रक्रिया करते. अत्यंत सेवाभावी आणि कर्तव्यतत्पर लोक तिथे काम करत आहेत.

ह्या संस्थेला देणगी देणे हे एक काम असू शकते. पण त्याही पेक्षा त्या संस्थेला तुम्ही आठवड्या-पंधरवड्यातून एखादा तास देऊ शकलात तर ते जास्त मोलाचे ठरेल. तिथल्या मुलांशी एक तास खेळणे, थोडी मोठी मुले असतील त्यांचा अभ्यास घेणे, गोष्टी सांगणे , गाणी म्हणणे, एकूण त्यांना माया देणे. हे जर घडले तर त्या मुलांना आपलेपणाचा सहवास मिळून ती समाजात जास्त चांगल्याप्रकारे मिसळू शकण्यास हातभार लागतो. अनेक लोक तसे काम करीत आहेत. काही लोक तर रोज ऑफिसमधून घरी जाताना तिथे थोडा वेळ देऊन मग घरी जातात हे मी पाहिले आहे. अर्थात सर्वांना रोज हे शक्य नाही पण ८-१५ दिवसातून एक तास अवघड नसावा.

वरच्या एका प्रतिक्रियेत विकास ह्यांनी म्हटले आहे की -
दुसरा भाग असा आहे की प्रत्येकजण दत्तक मूल घेत असेलच अशातला भाग नाही पण जर कधी कोणी जवळच्या व्यक्तीने घेतले तर त्याला/तीला प्रोत्साहन देणे आणि त्या मुलाला जाणीवपूर्वक (कळत कोणी करणार नाही पण नकळतसुद्धा) तो / ती दत्तक असल्याची जाणीव करून देउ नये हे महत्वाचे वाटते.
वस्तुस्थिती ह्याच्या अगदी उलट असते. दत्तक मुलाला लहानपणीच गोष्टीरुपाने, समजू लागल्यावर ऍडॉप्टेड्/दत्तक हा शब्द कानावरुन जाऊ द्यावा. त्याचासारखीच इतर मुले/मुली जिथे आहेत ती 'दत्तक' आहेत हे आवर्जून सांगावे. म्हणजे त्या बालकाच्या मनात तो शब्द वावगा म्हणून रहात नाही. कारण कधी ना कधी त्या बालकाला हे समजणारच असते आणि आपल्या जीवनाबाबतचे रहस्य हे आपल्या दत्तक आई-वडीलांकडून न कळता बाहेरुन कोणाकडून तरी कळणे ह्याच्याइतके भावविश्व उद्ध्व्स्त करणारे काही असू शकत नाही! त्यानंतर त्यांना सावरणे महाकठिण असते. तेव्हा त्यांना वेळीच कल्पना मिळणे जास्त महत्त्वाचे.

चतुरंग

आपलं घर,
प्लॉट् नं. २९,गोकूळनगर,वाराणशी सोसायटीजवळ,मुम्बई - बंगळूरू महामार्ग,वारजे- माळवाडी, पुणे.
दूरध्वनी - ०२०- २१७१२२७१ /, 020-21712271
भ्रमणध्वनी-९८५०२२७०७७ / 9850227077
दुवा : http://apalaghar.org/start.html

माझ्याकडे हा पत्ता आणि दूरध्वनी क्रमांक आहे. कधी संपर्क नाही झाला पण खूप चांगले ऐकले आहे त्यांच्याबद्दल.

बिपिन.