गराज सेल- लेखिका मीनल गद्रे- चतुरंग पुरवणी लोकसत्ता

हो. मीच ती.

भारतात `गॅरेज सेल` नामक प्रकार नाही.म्हणून माझ्या अनुभवाचा लेख पाठवला होता. तोच प्रकाशित झाला.

मिपावर या लेखाबद्दल माहिती दिल्याबद्दल तुझे आभार.

मीनल.

अरे वा! मीनलतैंचे अभिनंदन....

आणि सोनालीचे आभार..

अवांतर - सोनाली, बाकी सर्व क्षेमकुशल ना? तिकडची काय खबर? सर्व मंडळी ठीक ना? महेशरावांना म्हणावं तात्या विचारत होता! :)

तात्या.

ह्या धाग्याच्या निमित्ताने कोदांचेही हार्दिक अभिणंदण !! त्यांचे लेख बर्‍याच "दिनां"च्या वेळी बर्‍र्‍याच पेप्रांत छापून आलेले आहेत !!

मिनल ताईंचेही अभिनंदन ...
चतुरंगांचेही अभिनंदन ...
मिसळपावच्या लेखिकेचा लेख छापून आल्याबद्दल मिपाचेही अभिणंदण ,
मिसळपावचे च्येयरमॅन तात्याबांचे ही अभिनंदण ,,,
हा धागा काढल्याबद्दल सुवर्णमयींचेही अभिणंदण. ..
आणि आम्ही हे वाचू शकलो ह्या बद्दल आमचेही अभिणंदण !!

हा सप्ताह "अभिणंदण सप्ताह" जाहिर करण्यात यावा अशी मी मागणी करतो ! कळावे !

- (अभिणंदक) टारझन

लेख्निकेचे अभिनंदन
अवांतरः आमच्या घरी गराज सेल लागला तर मुख्य आकर्षण बहुदा मीच असेन.

लेख कालच पेपरात वाचला होता.. मात्र लेखिका मिपावरच्या आहेत याची खात्री नव्हती.

अभिनंदन! :)

ऋषिकेश
------------------
बुद्धीसाठी लोह वाढवणारी औषध घ्यायला लागल्यापासून "डोकं गंजलं तर!" ही भिती वाढली आहे

मिनल गद्रे यांचे अभिनंदन आणि माहिती दिल्याबद्दल सुवर्णमयी यांचे आभार !!!

-दिलीप बिरुटे

मिनलाताई ,

अभिनंदन !

-- नीलकांत

मीनलताईंचे अभिनंदन आणि ह्या लेखाचा दुवा दिल्याबद्दल सुवर्णमयीचे मन:पूर्वक आभार.

हाती नाही येणे,हाती नाही जाणे,हसत जगावे,हसत मरावे, हे तर माझे गाणे!

आ़ईने सांगीतल या लेखाबद्दल काल फोनवर. तिला तीने इथे पाहिलेल्या गराजसेलची आठवण झाली. पण तेंव्हा हा मिपालेखिकेचा लेख हे माहित नव्हते.

खूप खूप अभिनंदन!!
:)
- (सर्वव्यापी)प्राजु
http://praaju.blogspot.com/

मिनलताई,
तुमचे अभिनंदन!
लेखात असलेले आपल्या सासूबाईंचे विचार पटले.
मी फक्त एकदाच अश्या सेलमध्ये मुलासाठी सँडबॉक्स खरेदी केली........ज्यावस्तूसाठी तो इतके दिवस हट्ट करत होता ती सँडबॉक्स त्याने एकदाही नंतर वापरली नाही. आम्ही ज्यांच्या सेलमध्ये ही वस्तू घेतली त्यांची परिस्थिती फार खालावलेली होती व जॉब नसल्याने अगदी उदास चेहर्‍याने त्यांचा तिथला वावर होता. त्यांची मुले विकल्या जाणार्‍या खेळण्यांकडे बघत होती त्यानेच मनात कालवाकालव झाली. आता पुन्हा मी अश्या सेल मध्ये जाईन की नाही शंका आहे.

रेवती

एखादी वस्तू जुनी झाली तर गराज सेलमधे विकायला काढतात. जर विकली गेली नाही तर ती कचर्‍यात जाते. म्हणजे काय होते? लाखो टन कचरा जिथे टाकला जातो त्या खड्ड्यात ती वस्तू जाऊन पडते. वस्तू कसली बनली आहे त्यावर त्या वस्तूचे नष्ट होणे अवलंबून आहे. धातूची असेल तर तो धातू वितळवून पुन्हा वापरात येऊ शकेल. पण ह्या सगळ्या प्रकाराकरता बरीच ऊर्जा खर्च होते. प्लास्टिक वा अन्य काही पदार्थ शेकडो वर्षे विघटन न होता तसे रहातात. काही पदार्थ जसे शिसे, पारा, विषारी असतात आणि त्यांची विल्हेवाट लावणे ही एक डोकेदुखी असते. (सगळ्यांकरता कारण ह्याकरता नागरिकांकडून कर, शुल्क घेतले जाते).
उदाहरण म्हणजे एक काही वर्षे वापरलेली सायकल. गराजसेलमधे एखाद्याने ती विकत घेऊन अजून काही वर्षे वापरली तर त्या वस्तूचा पर्यावरणावरील बोजा कमी होईल. उलट ती सायकल कचर्‍यात टाकून दिली आणि ज्याला ती हवी होती त्याने महागड्या किंमतीत नवी सायकल घेतली तर पर्यावरणावरील बोजा दुप्पट होतो.
दुसर्‍याची जुनी वस्तू कशी वापरायची वगैरे भावनिक अडसर असतील पण हा फायदाही विचारात घेतला पाहिजे. कित्येकदा लोक उत्साहाने वस्तु घेतात पण ती नुसती पडून रहाते आणि मग कधी तरी गराजसेलमधे विकायला येते. व्यायामाची उपकरणे ह्या गटात मोठ्ठ्या प्रमाणात आढळतात. अशा वस्तूंकडे वापरलेली वगैरे म्हणून नाके मुरडण्यापेक्षा इच्छा असल्यास ती विकत घेणे खूप स्वस्त पडते.
मी अनेकदा अशा सेलमधे चांगल्या वस्तू मिळवून त्या अनेक वर्षे वापरलेल्या आहेत. तसेच वस्तू विकल्याही आहेत.

अभिनंदन मिनल. मी बरेचदा गराजसेल मधून पुस्तक, मूळ किमतीचा स्टिकरही तसाच असलेले table cloth, napkins वगैरे गोष्टी घेतल्यात.
मला स्वत:ला freecycle हा प्रकार जास्त आवडतो. यात लोकं मी वापरलय/ मला उपयोग नाही, पण दुसर्‍याला उपयोगी पडेल म्हणून खुशीने वस्तू देतात.

मी प्रथम चतुरंग वाचतों. नंतर इतर पानें. चतुरंगच्या पहिल्याच पानावर मीनलताईंचा लेख पाहून जाणवलें कीं या मिपावरच्या तर नव्हेत?

लेख आवडला. छान.

सुधीर कांदळकर.

लेख आवडला...

बिपिन कार्यकर्ते