कृष्णमयी..

सुरेख कविता! "मोहे पनघट पे" मधली मधुबाला समोर आली!
क्रान्ति {मी शतजन्मी मीरा!}

प्राजु,
कृष्णमय काव्य आवडले. :)

मिटले नयन, सुटला पदर
थरारे अधर, चुंबताना..

क्या बात है!!

प्राजु, सांभाळ .... वारकरी संप्रदाय मागे लागतील ..... तुझ्या "संपादक" पदाच्या राजीनाम्याची !!

कविता आवडली.
(वाचक)बेसनलाडू

वा ! मस्तच !!

--अवलिया

झकास ! प्राजु !

या छंदावर सुरेल प्रभुत्व मिळवले आहे!

ओठून ताणून देवद्वार छंदात बसवलेली आह ते सुचने शिवायच कळत आहे ग.
पण समोर प्रसंग साकारणारी कविता आहे.
तूझ्या यापेक्षा कितीतरी सरस कविता वाचल्या आहेत.
त्यामुळे ही मामुली वाटली. म्हणजे माझ्यासारख्या नौशिक्याने केल्यासारखी वाटली.
मीनल.

प्राजूवैनींची नेहमीप्रमाणेच सुंदर कविता..!

तात्या.

सु-रे-ख-!

चोरून ती उभी, अव्घड ओलेती
सावळ्याची मिठी, अंगभर..

सुरेखच गं.....

भरूनिया कुंभ, घेता डोईवर
खडा घटावर, ट्णकारला..

ट्ण्कारला... हा शब्द भारीच :-)

खुप छान कविता...

काल दिवसभर "राधे रंग तुझा गोरा.." च्या धुन्दीत होते....आणि आता आज ही तुझी कविता...
आजचा दिवस पण छान जाणार ..:-)

-स्मिता

मस्त गं प्राजु!
:)

म्हणा कृष्णसखी, अथवा सानिका
झाली ही राधिका, कृष्णमयी..

हे सर्वांत आवडलं!

:)

युद्ध माझा राम करणार | समर्थ दत्तगुरु मूळ आधार |
मी वानरसैनिक साचार |रावण मरणार निश्चित ||
|| इति अनिरुद्ध महावाक्यम् ||

मस्त कविता प्राजुताई.

मीही हेच म्हणतो.

चरणातून अधिकाधिक बहरणारा प्रणय शेवटच्या दोन कडव्यांत सुरेख रीतीनें सूचक झाला आहे. कोठेहि संकेतांचें उल्लंघन न करतां. छान.

सुधीर कांदळकर.

मस्त काव्य केले आहेस नेहमीप्रमाणे..:)

वाह .. एकसे एक प्रणयकाव्ये !!

प्राजु
वेगळ्या छंदातल काव्य छान आलय, सहज पुढे सरकणारी कविता आहे

छंदातील काही कळत नाही.. पण कविता फारच भारी आहे...
अतिशय सुरेख!

प्राजु,
कविता मस्त झाली आहे.
आवडली. :)

--शाल्मली.