मी सांगितल माझ्या सावलीला,
जा तिला जाऊन भेटून ये.
ती नाही भेटली तर,
तिच्या सावलीशी बोलून ये.
घट्ट मिठी मार तिला,
थोडे अश्रूही गळूदेत खांद्यावर.
तिलाही कळूदेत काय होत माझ,
ती दूर दूर गेल्यावर.
त्रास देउ नकोस तिला
फक्त डोळे भरून पाहून ये.
आणता आली तर तिची छवी,
डोळ्यांत साठवून घेऊन ये.
शांत बैस तिच्याजवळ,
फक्त तिलाच बोलूदेत.
येताना ते सगळे शब्द,
कानात साठवून घेऊन ये.
निघताना काही दिल तिने तर
नको म्हणून सांगून ये.
थोड प्रेम देऊन ये माझ,
आणि थोडस तिच्याकडून घेऊन ये…
आणि थोडस तिच्याकडून घेऊन ये…
प्रतिक्रिया
3 Sep 2016 - 2:22 pm | यशोधरा
सुरेख.. आवडली.
5 Sep 2016 - 10:19 am | Jabberwocky
धन्यवाद !!!!!
3 Sep 2016 - 4:05 pm | ज्ञानोबाचे पैजार
सरळ साधी सोपी कविता एकदम आवडली.
पैजारबुवा,
5 Sep 2016 - 10:20 am | Jabberwocky
धन्यवाद !!!!!
3 Sep 2016 - 7:11 pm | पैसा
कविता आवडली!
5 Sep 2016 - 10:20 am | Jabberwocky
धन्यवाद !!!!!
3 Sep 2016 - 7:40 pm | प्रा.डॉ.दिलीप बिरुटे
आवडली कविता.
-दिलीप बिरुटे
5 Sep 2016 - 10:20 am | Jabberwocky
धन्यवाद !!!!!
4 Sep 2016 - 1:12 pm | रातराणी
सुरेख!!
5 Sep 2016 - 10:20 am | Jabberwocky
धन्यवाद !!!!!
5 Sep 2016 - 11:35 am | नाखु
सावलीसारखीच गारगार आणि गपगारही.
6 Sep 2016 - 9:03 pm | एक एकटा एकटाच
आवडली
6 Sep 2016 - 11:36 pm | वाल्मिक
आवडली
पुलेशु
7 Sep 2016 - 12:26 am | Jabberwocky
धन्यवाद !!!!!
7 Sep 2016 - 11:55 am | पथिक
छान कविता आणि कल्पना पण. आवडली.