उद्या सकाळी

बापरे! अहो जिथे मराठीतलीच कविता समजायला अतिशय कठीण आहे, तिथे आम्हाला विंग्रजीतली कुठून समजणार?

अहो धन्याशेठ, जरा आमच्याकरताही समजायला सहज सोप्या कविता लिहा की!

मी तुलना करत नाहीये, परंतु आता उदाहरणार्थ ह्या ओळी पाहा,

शुभ्र तुरे माळून आल्या
निळ्या निळ्या लाटा
रानफुले लेवून सजल्या
या हिरव्या वाटा

किती सहज, सोप्या अन सुरेख ओळी आहेत! च्यामारी तुम्ही मंडळी असं साधंसुधं का लिहीत नाही हो? :)

असो..

तात्या.

नाही आवडले, म्हणजे तुम्ही बहुतेक आवडी-निवडी साठी नसेलच इथे उतरवलेत, काय ते "परायत्त भावानुवाद " उदाहरण म्हणून असेल. :-) आम्हा सामान्यांना हीट किंवा फ्लॉप किंवा ठीक इतकेच कळते :-)

सगळेच भांषातर तसेच्या तसे उतरते ह्यावर माझा विश्वास नाही. काव्यातल्या मानवी भावना तर कवी ने ज्या भाषेत केल्या त्यातच चांगल्या शोभतात.

अगदी तुम्ही म्हणता तश्या प्रकारची कित्येक गाणी M-TV रोज येत जात असतात.

तरी ठेका धरायला लावणारे जेनिफरबाईंचे (जे-लो) हे गाणे बरे आहे की.

कदाचित काहींना जास्त आवडेल , कारण एक जबरी शिवी पण आहे शेवटी त्या गाण्यात. ;-)

भाषांतर म्हणूनच नव्हे तर एक स्वतंत्र काव्य म्हणूनही हा प्रकार आवडला. बाकी त्यातले व्याकरण वगैरे मी केव्हाच विसरलोय. त्यामुळे त्याबद्दल प्रतिक्रिया देण्यास पात्र नाही.जियो धनंजय!

अवांतरः
धनंजय हे एक अष्टपैलू व्यक्तिमत्व आहे ह्याची साक्ष त्यांच्या विविध विषयांवरील भाष्याने नेहमी येतच असते. अष्टपैलू असूनही त्यांना त्या त्या विषयात खूपच चांगली गती आहे हेही लक्षात येते. त्यासाठी लागणारा व्यासंगही त्यांचा दांडगा( हा नेहमी दांडगाच का ?इति पुलं.) दिसतोय.

मराठीपेक्षा मला तुमची इंग्रजी कविता आधी केल्यासारखी वाटली. मराठी हा अनुवाद वाटला, पण तुम्ही म्हटल्याप्रमाणे नेमके उलटे आहे. आणि का कोण जाणे पण मराठी कवितेचा अर्थ नीट लागला नाही. इंग्रजी कळल्याप्रमाणे वाटली. आणि मराठीचा आणि इंग्रजीचा अर्थ शेवटच्या ६ ओळींत काहीसा वेगळा वाटला. इंग्रजी कविता जास्त सहज वाटली (कदाचित नृत्यांगणाचा संदर्भ असल्याने असेल).

मला तुमच्या प्रतिभेचे कौतुक वाटते, पण कविता वाचणे हा एक जास्त करून बुद्धीचा अनुभव ठरतो.

दोन्ही कविता आवडल्या. इंग्रजी कविता जास्त सहज वाटते आहे. त्याच भावनांकरता मराठीची शैली जरा क्लिष्ट वाटली. अशाप्रकारचा विषय हाताळणार्‍या मराठी कविता अनेक असाव्यात. पण मुद्दाम अशी शैली निवडण्यामागे सुनीत हे कारण असावे. तुमचे सुनीत चांगलेच झाले आहे . भावानुवादात शेवटच्या दोन ओळी नेमक्या आल्या असे वाटले नाही, त्याकरता इंग्रजी कविता अधिक प्रभावी वाटली..

एकंदरीत सुनीत हा काव्यप्रकार हाताळायला अवघड आहे असे मला वाटले आणि शैली कृत्रिम होण्याची शक्यता माझी समज आणि बोलीभाषेपासून वा आजच्या मराठी कवितांपासून ते दूर असल्याने असावे. मनोगतावर काही सहजरित्या हाताळलेली सुनीताची उदाहरणे आहेत. त्याचे वृत्त आणि मांडणी वेगळी आहे. -शार्दुलविक्रिडीत ,कलाटणी शेवटी दोन ओळी (माझी मात्र या काव्यप्रकाराने पूर्ण विकेट घेतली आहे.)

अवघड असली तरी खूप वेगळी आहे कविता. मराठीपेक्षा इंग्रजी सोपी वाटते.
सुनित वगैरे मला नाही समजत. पण अतिशय विचार करून लिहीलेली आहे तुम्ही कविता.
तुमच्या अफाट प्रतिभेला प्रणाम...!

- प्राजु.

अरे बापरे...धनन्जयराव तुमचि कविता वाचुन मला शाळेतल्या ८-९-१० विच्या मराठि विषयाची आठवण झाली.
५-६-७ वी पर्यन्त मराठी ठीक होता..पण नन्तर मला मराठीविषयाची भिती वाटु लागली होती...कवितान्चा अर्थच समजत नसे...
मराठीच्या पेपरच्या आदल्या दिवशी जाम टेन्शन......मग काय गाइड मधुन घोकम्पट्टी...... :(