(ऐक माझ्या मुला)

काय साहू पुता, अंत आला अता
दे दया तू मला, जोडतो मी करा

वा ! खुपच छान ! ! आवडले विडम्बन ! ! !

पोराचं काही खरे नाही. :D
वेताळ

ही ही ही ...

(माझ्या एका सिनीयर कलीगचं असं ठाम मत आहे, पोरं आपले आवाज असे बरोब्बर ट्यून करून घेतात की आई-बापांना त्या आवाजाचा त्रास झालाच पाहिजे. बोलता येत नसलं तरी "कसे माझ्याकडे दुर्लक्ष करता तुम्ही!" हे पोरांना अगदी सहजपणे सांगता येतं!)

अदिती

वाचवा वाचवा वाचवा वाचवा हे लय भारी. विडंबनाला साजेसे.

विडंबन फारच आवडले.
(बालक)बेसनलाडू

चुकीच्या जागी प्रतिसाद पडला. :(

खुपच छान विडंबन...

आंबोळी

प्राजुतैची कविताही छान! अन् त्यावरचे तुमचे छान विडंबन! आवडलंन्!!

राघव

मस्तच. घासकडवीसाहेब...तुम्हीही काही कमी नाही. केसु,रंगाशेठ ह्यांची परंपरा तुम्ही उत्तमपणे चालवाल ह्याबद्दल अजिबात शंका नाही. पुलेशु.

मस्त..
आजकाल मि मुळ कवितेच्या आधी तिचे विडंबन वाचतो :-D

--टुकुल

मस्त

विडंबन छान झालय

साहू पुता मधला साहूचा अर्थ काय की हे आडनाव आहे

चेतन

वाचवा वाचवा वाचवा वाचवा . . . हे भारी

राजेश, ही तर स्वतंत्र कविताच. मस्तच जमली आहे. पण आता या सगळ्यातून सुटल्यामुळे गंमत वाटते आहे... त्यावेळी मात्र नकोसे होते हो... :(

बिपिन कार्यकर्ते

खुपच छान

विडंबन छान.
सन्जोप राव
किताबोंमे छपते हैं चाहत के किस्से, हकीकत की दुनियामें चाहत नही है
जमानेके बाजारमे ये शै हे की जिसकी किसीको जरुरत नही है

वृत्ताने आणखीनच मजा आली! ;)

चतुरंग

कहर आहे हे विडंबन. :)
- (सर्वव्यापी)प्राजक्ता
http://www.praaju.net/

हा हा हा हा, मस्त जमलंय विडंबन.... अशी हुच्च कार्टी असली की त्यांना कसे आवरावे ह्या कल्पनेनेच मायबाप दीनवाणे झालेले असतात!

बायदवे, मध्यंतरी असे वाचले होते की घरात दंगा करणारी पोरे असली की घरातील मोठ्यांचा रक्तदाब नियंत्रणात राहतो असे कोणी शास्त्रज्ञाने आपल्या संशोधनातून सिध्द केले आहे!!!! आता हे कसे काय, ते कळले नाही बुवा!! :? ;-)

[ मुलांच्या दंग्याने, किलबिलाटाने (?) घरात चैतन्य कायम राहाते म्हणतात, ते असेच व हेच की काय? >:) ~X( ]

अरुंधती

http://iravatik.blogspot.com/

मस्तच

ह्रदयाला हात घातलात बघा.
"
"उच्च वाणी तुझी रे पिपाण्यापरी"

अरे "टॉक सोफ्टली , सॉफ्टली" सान्गुन सान्गुन जीव जातो माझा.
खर सान्गु? मुल्(पोर?) झाल्यापासुन माझा आवाज पुरा बदललाय

शब्दांना नसते दुखः; शब्दांना सुखही नसते,
ते वाहतात जे ओझे; ते तुमचे माझे असते.

मस्त जमलय विडंबन!
अगदी शेवटच्या ओळीपर्यंत 'सहमत' म्हणावेसे वाटते.
आता मला इतकी सवय झालीये कि दंगा नसला तर घरात कामं उरकत नाहीत. मुलावर ओरडणं बंद केलय्.......काही उपयोग नसतो हो राजेश साहेब! आताशा मी ओरडले कि (माझेच) कान दुखतात.;)

रेवती