पाककृती

एकदा एका मित्राच्या घरी मुगाच्या डाळीचे सूप प्यायला मिळाले. पातळ घोटलेली मुगाची डाळ त्यावर तूप आणि जिर्‍याची फोडणी. स्वाद चांगला होता. मुगाच्या डाळीत उत्तम प्रथिने असतात. पचायला ही हलकी असते. पण हॉस्पिटलवाल्या डाळीचा ठपका मुगाच्या डाळीवर लागलेला आहे. घरी कमीच बनते. मनात विचार आला आजकाल इन्स्टेंटचा जमाना आहे. पाच मिनिटांच्या आत आपण मुगाच्या डाळीचे सूप बनवू शकतो का? काल सकाळी सौ.

खमंग थालिपीठ पाहून मलाही वेगळे थालिपीठ बनवायची इच्छा झाली.लुसलुशीत दाणे असलेले मक्याचे कणीस दुर्लक्षामुळे कोरडे व्हायला लागले होते.मक्याचे पीठ त्याच्या कार्ब ,फायबर मुळे अनेक पाककृतीमध्ये वापरले जाते.थालिपीठ तर बनवायचे होते पण लेक कालपासूनच म्हणत होती वेगळ खायचं आहे.तेव्हा लॉलीपॉप हा प्रकार कधीच केला नाही तो करावा म्हटलं.
साहित्य:

आमची प्रेरणा

मिपावरची खमंग चर्चा वाचुन म्हटले आपणही थालिपीठ करुन बघावे. पण आळशीपणा नडला. आणि "माकडाचे घर" गोष्टीप्रमाणे गॅस लावल्यावर एक एक गोष्टी बाजारात असल्याचा पत्ता लागला. मग अंगच्या आळशीपणाला जागुन दुसरेच काहितरी बनवले त्याची सोपी कृती-

काही वर्षापूर्वी डुकराच्या किंवा सशाच्या मटणाची पाककृती हवी असल्याचे वाचलं होतं. तो धागा जरा उशिराच वाचनात आला होता.आणि रानडुकराचं मटण मिळणं म्हणजे मणिकांचन योगच म्हणायला हवा.तेव्हा चोखंदळ मिपाकरांसाठी खास रानडुकराचं मटण.
ज्यांनी आधी चाखलंय त्यांना तेआठवणींमुळे अजून चवदार लागेल.

गणपाभौ ची पाकृ वाचून-वाचून काल व्हेज बिर्याणी (?) बनवण्याचा प्रयत्न केला. आज गणपाला वाढदिवसाच्या शुभेच्छा द्यायच्या आणि पाकृ बद्दल धन्यवाद म्हणून हा प्रतिसाद...

पयले हॅप्पि वाला बड्डे गणपा...

यंदा गणपती बाप्पासाठी विविध प्रकारचे मोदक नैवेद्य म्हणून बनवायचा घाट घातला.सुरुवातीला दहा प्रकार करायाचे ठरवले,पण वेळेनुसार काहीच प्रकार बनवता आले.हे मोदक मी सकाळच्या घाईत वीस मिनिटांतच बनवले आहेत.

दिवाळीची तयारी सुरू झाली,म्हणजे इट क्लीन :)
मागे इथेच कोसांबरीची रेसिपी कोसांबरी वाचली होती.साधी सोपी आवडली होती.
भिजवलेल्या मुगाच्या डाळीचा वापर यात होतो.मी बीट आणि ओल्या नारळाचा वापर केलाय.
प्रोटीन आणि आयर्न यांचा चांगला मेळ यात मिळतो.
साहित्य-
एक किसलेले बीट,काकडी,सफरचंद
एक वाटी किसलेले ओले नारळ

आज सकाळी फोन वर यूट्यूबवर पेढ्यांची रेसिपी बघत होतो. सौ. मागे येऊन केंव्हा उभी राहिली मला कळले नाही. रेसिपी पाहून झाल्यावर मी मोबाइल बंद केला. सौ. समोर येऊन म्हणाली, "काय हुकूम आहे, महाराज". मी म्हणालो, हुकूम कसला. फक्त रेसिपी बघत होतो. त्यावर सौ, उद्गारली, "मला तुमची सवय माहीत आहे, थोड्या वेळानेच म्हणाल, "आज हा पदार्थ बनवशिल का? उद्या तो पदार्थ बनविणार का?

विस्मृतीत गेलेल्या पदार्थाच्या अनुशंगाने आजची पाककृती आहे लशुन पायसम अर्थात लसणाची खीर.

असे म्हणतात की पुरुष हे उत्तम बल्लवाचार्य असतात (माफ करा माझा स्त्री पुरुषांमध्ये भेद करण्याचा कोणताही हेतु नाही, ही फक्त म्हण किंवा धारणा आहे). मी २ पुरातन काळातील व्यक्तींची नावे सांगतो त्यामुळे या धारणेला पुष्टी मिळु शकेल