अतूट काही...

पाप पुण्य अन् काल आजच्या
पल्याड असेल जर ते का काही,
आदीम अनादी त्या तत्वाशी
नाळ जोडली आहे माझी ...

विक्राळ कातरी ती काळाची
कापू पाहते त्या धाग्याला..
जळजळीत कधी चटके देतो
तीव्र अती दुःखाचा प्याला..

गळ्यात बेडी अंध भक्तीची
प्राण तिचे कंठाशी येती..
डोळस, निर्दय नास्तिकतेचे
घाव बैसती माथ्यावरती ..

पण
अतूट आहे टिकुनी अजुनी
जीर्ण बकुळीसम ती ताजी..
आदीम अनादी त्या तत्वाशी
नाळ जोडली आहे माझी..

माफ करा! थोडा बदल केला! पण आता लयीत बसतेय असं वाटतंय मला! पुन्हा गुणगुणून बघा पाहू!
बाकी उत्तम!!!

अरे वा! मांत्रिक भौ, तुम्हास्नी बघून बरं वाटलं.:)

कविता आवडली.