अमुची चिमुकली गादी

हेमू अधिकारी काल बाजारात भेटला.थोडा चिंतेत दिसला.त्याच्या थोरल्या मुलीला गर्भाशयाचा कॅन्सर झाल्याने डॉक्टरने तो काढून टाकण्याचा सल्ला दिला.
हेमूच्या पंचवीस वयाच्या नातवाला,आईची मनस्थिती पाहून दया येत होती.ह्या विषयाकडे तो भावनाप्रधान होऊन विचार करीत होता.रोज रोज शस्त्रक्रियाकरून डॉक्टरना काय? एखादी फाटकी पिशवी काढून टाकल्यासारखी वृत्ती त्यांच्यात आली होती.डॉक्टरांची चूक नाही म्हणा.संवयीचा परिणाम.
हे सर्व हेमूकडून ऐकून त्यांच्या नातवाच्या मनातली भावना कवितेत सुचली.

कळला गे आई! तेव्हा
खरा जीवनाचा आशय
काढतील तुझा जेव्हा
तो अमुल्य गर्भाशय

गे! होईल तिची भली मोठी यादी
होती ती अमुची चिमुकली गादी
घेऊन अमुचे चिमुकले शरिर
अमुच्या चिमुकल्या गादिवर
पोसलिस तू किती कष्टाने
सारे पूरे नऊ महिने

भरभरून त्यामधे ऑक्सिजन
जरूरी नसे भरण्या क्लोरीन
पंपाविना होतसे सर्क्युलेशन
पोहत होतो होऊन आम्ही
तुझेच चिमुकले मुल
हो गे आई!
तो होता देवाचा स्विमिंगपूल

करू नको गे! दुःख त्याचे

चूक जहाली निसर्गाची
दिसते पिशवी चाड कशाची
द्दा टाकून झाला वापर
असेच म्हणती डॉक्टर

श्रीकृष्ण सामंत