जे न देखे रवी...

खरे चेहरे झाकण्या चढवूनी खोटे मुखवटे
खरेच आहे भासवतात मग ते चेहरे खोटे ||१||

मनात कटूता असूनी वाहवा करती
हसूनी खोटे वार करती पाठीवरती ||२||

तोंडदेखला आदर देवूनी स्वागत होई
पाठ वळता निंदा करण्याची करती घाई ||३||

स्वार्थ साधण्या स्तूती करती तोंडभरूनी
कार्यभाग संपला, टिकेची झोड वदनी ||४||

शून्यातून​ पाय फुटल्यासारखे
आकडा भराभर धावतात...
खुप खुप दमल्यावर
शुन्याच्या मागे सामावतात...

भोपळा भोपळा हिणवले
पहिल्यांदा हाच तर गिरवला...
डोळ्यांची भाषा झाली क्लिष्ट
जेव्हा शून्य नजरेने गोंधळ घातले...

कधी असंच पुढं आल्यावर
तो 'पूज्य' राहत नाही
कुठल्याशा वळणावर अचानक
शून्याशी गाठ सुटत नाही...

तसं म्हटलं तर त्यांची ती होती खरीखुरी डेट
पण तिच्या त्याच्या मनासारखी घडलीच नाही भेट..

सुट्टीचा दिवस होता,
Backdrop ला पाऊस होता.
Romantic होतं weather,
एकांताची हलकी चादर.
ती म्हणाली, खरंच येऊ? तो म्हणाला, yes plz, I'll wait....
पण... तिच्या त्याच्या मनासारखी घडलीच नाही भेट..

मंदिराची मालमत्ता
तिथे देवाची सत्ता
विकायचा विचार
कसा करे नोकर

पुजारी केवळ सेवक
मालक असतो देवक
पुजा-याला नाही जमीननोंदी
कोर्टाने केले स्पष्ट तोंडी

वापरकर्ता या रकान्यातही
लिहिण्याची नाही गरज,
मध्यप्रदेश कोर्टाने पुजा-यांचा
अर्ज केला खारीज

आले कुटीस मेटा
सारे ओबीसी नेता
हा इम्पिरिकल डेटा
कुणी देता का हो डेटा

आरक्षणाचा रेटा
वकिलांना जा भेटा
इलेक्शन ती येता
बांधू कुणाचा फेटा

75 वर्षात भरल्या तुंबड्या
जनतेस मात्र कुबड्या
बाता त्या बड्या बड्या
कोर्टात पडल्या उघड्या

                  
नावसुद्धा माहीत नसलेली रानफुलं फुलायची
त्या माळरानावर, जिथं ती शाळा होती.
त्या फुलांच्या ताटव्यांमधून पायवाट काढीत ती
चालत यायची.
स्वप्नचं जणू तरंगत येतंय हवेतून असं वाटायचं.

विचारांच्या चिखलात
लोळत होता
मनरुपी डुक्कर

मनात मोर कसे नाचतात
हे तुला पहिल्यांदा पाहिल्यावर...
...मला कळालं!

जीभ कशी अडखळते
हे तुझ्याशी पहिल्यांदा बोलताना...
...मला कळालं!

हृदय कसे धडधडते
हे तुझा हात पहिल्यांदा हातात घेताना...
...मला कळालं!

पुन्हा भेटायचयं हे माहीत असूनही
तुझा निरोप घेताना, दरवेळी
डोळ्यातलं पाणी कस अडवावं
हे मात्र मला अजूनही कळालेलं नाही!

पिंपळाने सोडले
गावाच्या पाऱ्याला.
फ्लैट मध्ये आला
मनी प्लांट झाला.

(२)
वाळूचे मनोरे
वार्यात उडाले.
भग्न स्वप्नाची
अधुरी कहाणी.

(३)
कल्पनेला मिळेना
साथ शब्दांची.
कोरीच राहिली
वही कवितेची.

(४)
पुरोगामी प्रतिक्रिया पाहिल्यानंतर