आमची प्रेरणा: प्राजुताईंची सुंदर कविता- "सहज चाळले"
--------------------------------
सहज चोळले मी पाठीला जाता जाता
क्षणात सगळ्या आठवल्या बसलेल्या लाथा.. :(
किती राहिलो अवतीभवती तुझ्या तरीही,
मनासारख्या झाल्या नाही कधीच बाता =((
मच्छर भलते.. म्हणून मी रात्री जागवल्या
अफवा झाल्या जागरणाच्या मला पाहता! (|:
लोकांच्या डोळ्यात कितीदा येत राहिले..
कळवळणे, अवघडणे माझे उठता-बसता :B
'स्पर्श' तुझ्या भावाचा अजुनी दुखतो आहे
अजुनही 'कळ' उठते आहे तो आठवता.. :<
डोळ्यांमध्ये दाटून आली अशी आसवे..
लोक टाळती 'डोळे आले' म्हणता म्हणता @)
अधुनमधुन मी सासरकडच्या गावी जातो..
अन वेड्यागत रुसून बसतो 'गाडी'करता! >:)
किती पसारा आवरण्याचा सोस तुला हा?
धांदल माझी होते ना तो करता करता ! ;)
-ज्ञानेश.
-------------------------------------
प्रतिक्रिया
18 Aug 2009 - 1:44 pm | टारझन
खरंच ,.... नाव फक्त भयानक आहे कवितेचं !! आत मधे मात्र बसलेल्या लाथा ? =))
जगदंब ... जगदंब ....
- ( तत्वज्ञानेश..) टारेश्वर
18 Aug 2009 - 1:46 pm | टारझन
मी बरोब्बर "सहज चोळले" असे वाचले, म्हटले काय तरी इण्टरेष्टिंग आहे.. पण छ्या विडंबण निघालं !
--(आंबट) कढीपत्ता
18 Aug 2009 - 1:50 pm | ऋषिकेश
शेवटाची दोन कडवी सोडल्यास विडंबन भारी!
ऋषिकेश
18 Aug 2009 - 2:00 pm | कपिल काळे
साबण चोळले पाठीला......
अशी काहीतरी रचना असती तर भारी वाटलं असतं
18 Aug 2009 - 9:29 pm | प्रशांत उदय मनोहर
=))
19 Aug 2009 - 6:52 pm | कानडाऊ योगेशु
स्माईलींचा सुरेख उपयोग केला आहे.!!!!
20 Aug 2009 - 5:50 am | मदनबाण
असेच म्हणतो...
मदनबाण.....
चट्यागो चझीमा चवडतीआ चलिकामा चतीहो. :)
http://www.youtube.com/watch?v=z3z6limgwMo