प्रॉव्हिडन्ड फंड

For oft, when on my couch I lie
In vacant or in pensive mood,
They flash upon that inward eye
Which is the bliss of solitude;
And then my heart with pleasure fills,
And dances with the daffodils.

वर्डस्वर्थच्या डॅफोडिल्स (http://www.poetry-online.org/wordsworth_daffodils.htm) ह्या सुंदर कवितेतील ह्या ओळी वाचून मनात आलेले काही स्वैर विचार -

जगण्याच्या वाटेवर,
दिसतात, येतात आणि भेटतात
अनेक वळणे, प्रसंग आणि माणसे.
सोपी आणि अवघड
गोड आणि कडू
सुष्ट आणि दुष्ट.
हा प्रत्येक कण वेचता वेचता
आपली झोळी भरून जाते!

झोळी नेहमी फाटकी असावी,
म्हणजे गळून जातात -
अवघड वळणे
कडू प्रसंग आणि
दुष्ट माणसे
आणि उरते फक्त सुखद स्मृतींचे संचित.
उरलेल्या वाटचालीकरता -
प्रॉव्हिडन्ड फंडासारखे!