"अगं पण का? माझं काय चुकलंय?"
"अरे तुझं नाही काहीच चुकलेलं, पण मी शब्द दिलाय त्याला.."
"तुझ्यासाठी सगळ्यांनी सरप्राईज पार्टी अरेंज केलीये... आजतरी नको जाऊस..."
"त्यांच्यासाठीच थांबले होते इतकी वर्ष, फक्त एक वाढदिवस मला माझ्या मनाप्रमाणे सेलिब्रेट करू दे..प्लीज"
सागरकिनारे... गुणगुणत घराबाहेर पडलेल्या तिच्या पाठमोऱ्या आकृतीकडे तो पहातच राहिला.
आयुष्यात अनपेक्षित क्षणी प्रेमात पडलेले दोघे, कर्तव्याच्या, समाजाच्या जाणिवेनं दुरावलेले.
दोघांनाही तारून नेणारं तिचं वचन, साठावा वाढदिवस फक्त त्याच्याबरोबर.
त्यांच्या ठरलेल्या समुद्रकिनारी ओळखीच्या पाऊलखुणा पाहून ती सुखावली. तिनं त्याच्या पावलांवर चालत विरहाची एकेक वर्ष पुसून टाकली. दोघांनी हातात हात घेऊन नवीन पाऊलखुणा बनवल्या. एक अपूर्ण राहिलेलं स्वप्न, एक प्रवास पूर्ण झाला.
प्रतिक्रिया
1 Feb 2017 - 7:46 pm | ज्योति अळवणी
मस्त
1 Feb 2017 - 9:24 pm | टवाळ कार्टा
हायला....मलापण कोणीतरी असे म्हणालेले... मग मी विचारले...जेवताना एकाच कवळी वापरायची का?
1 Feb 2017 - 9:38 pm | टवाळ कार्टा
हायला....मलापण कोणीतरी असे म्हणालेले... मग मी विचारले...जेवताना एकाच कवळी वापरायची का?
1 Feb 2017 - 9:56 pm | अत्रुप्त आत्मा
ठीकठाक.
2 Feb 2017 - 8:30 am | साहेब..
सॉरी
2 Feb 2017 - 1:02 pm | निओ
आवडली
23 Mar 2017 - 6:47 pm | भाऊजी
स्वप्नरंजन म्हणून ठीक आहे.